به گزارش شفا آنلاین ،آب استخرها به طور اتوماتيک تحت مراقبت است و به طور مرتب تصفيه و فيلتر مي‌شود. هدف از اين کار پايين آوردن غلظت موادي است که باعث کاهش اثر گذاري کلر مي‌شوند. آب استخر نه براي چشم ها و نه براي مخاط نبايد تحريک کننده باشد.
به همين علت است که PH آب بين 6.9 تا 8.2 نگه داشته مي‌شود. آناليزهاي باکتري شناسي مرتبي دربارۀ اطمينان از عدم وجود کليفروم مدفوعي، ذرات پاتوژن، و استافيلوکوکوس اورئوس بر روي آب انجام مي‌گيرد. علاوه بر اين استخرها چندين بار در سال، زهکشي و تميز مي‌شوند. به طور خلاصه، خطر ابتلا به بيماري هاي شديد مانند منانژيت يا التهاب روده و يا اسهال و استفراغ در استخر تقريباً صفر است.
انواع عوارض و مشکلات
با اين حال در صورت بروز بيماري نمي‌توان استخرها را کاملاً مبرا و بي تقصير دانست. حضور افراد و پرسنلي که ضد عفوني نشده اند، مي‌تواند اکوسيستم پوستي را به ميزان اندکي تغيير دهد. شايع ترين اتفاقي که بعد از استخر رفتن رخ مي‌دهد، خشک شدن پوست است. از نظر برخي متخصصان پوست، اين جايگزيني هيدروليپيديک توسط باکتري ها و قارچ ها باعث عفونت مي‌شود. شناگران بايد نسبت به اپيدمي هاي عفوني قارچي آگاه باشند، اين عفونت هاي انگلي خود را به شکل پلاک هاي قرمز بين پنجه ها نشان مي‌دهند.
براي اجتناب از اين عفونت ها، کافي است که بعد از دوش گرفتن تمام بدن را به خوبي خشک کنيد. براي درمان هم مي‌توانيد، به مواضع مبتلا، پماد ضد قارچ بماليد، اين کار تا حد زيادي مفيد خواهد بود. "گرانولوم استخر شنا" يکي ديگر از بيماري هاي نادري است که در اثر ميکرو باکتري ها به وجود مي‌آيد.
اين عارضه غالباً به شکل پلاک هاي زگيل مانند بر روي زانوها مشاهده و به مرور زمان ناپديد مي‌شود. و در آخر، در موارد واقعآً استثنا، برخي افراد حساس ممکن است دچار اگزماي تماسي شوند. در موارد بروز خارش، کافي است موضع مبتلا را کمي مرطوب کنيد. اما باز هم تأکيد مي‌کنيم که اين مورد واقعاً نادر است!
شکار پاپيوم ها
در واقع آب استخر، محل امني براي انواع ميکروب هاست. با اين حال بايد به پلاژها و حوضچه ها مشکوک بود. برخي ميکروب هاي قوي به راحتي در آنجا رشد مي‌کنند، خصوصاً ويروس هاي پاپيوم که عامل بروز زگيل هستند. از سوي ديگر متخصصان پوست ارتباطي ميان زگيل هاي کف پا و دفعات به حوضچه رفتن مشاهده کرده اند.
در بسياري موارد، زگيل ها روي دست ها يا کف پاها ديده مي‌شوند. گاهي اوقات، خودبه‌خود از بين مي‌روند اما در اغلب موارد بايد به درمان توسط سرما متوسل شد. بنابراين به خاطر اين محدوديت هاي اندک نبايد از استخر بترسيد. وانگهي، شناگران سطوح بالا، با هيچ يک از اين عوارض و مشکلات روبه‌رو نمي‌شوند. مطمئناً اين افراد به خوبي خود را با عينک مي‌پوشانند و قبل و بعد از ورود به استخر دوش مي‌گيرند. مثل همه، از زير دوش بگذريد، پاهاي تان را به خوبي بشوييد و در نهايت بدن را با دقت خشک کنيد!
