عوامل بازدارنده بازگشت بهبودیافتگان به مصرف موادمخدر

به گزارش شفا آنلاين،میثم سلطانیان گفت: برای رهایی از اعتیاد به مصرف مواد مخدر صنعتی و روانگردان‌ها، محیط اجتماعی جدیدی لازم است که تا رفتارهای اجتماعی فرد معتاد تقویت شده و او به بهبودی رسیده و به آغوش جامعه برگردد. وی افزود: بسیاری از عوامل شیوع اعتیاد به مصرف مواد مخدر صنعتی و روانگردان‌ها، در درون شخص قرار ندارد، درمان اساسی، مستلزم توجه به حوزه‌های بیرونی رفتار است مانند روابط معتاد با بستگان، محیط کار و اجتماعات محلی دیگر که توجه به آنان برای مقابله و رهایی از اعتیاد ضروریست.

این جامعه شناس اظهار کرد: کمک به معتادان برای یافتن مشاغل تمام وقت با درآمد کافی و رسیدگی به وضعیت آنان از مهمترین اولویت‌های در حوزه مبارزه با مواد مخدر است که می‌تواند مانع بازگشت آنان به مصرف موادمخدر شود.

سلطانیان ادامه داد: مشاوره نیز برای خانواده معتادان از سوی نهادهای مسوول مهم است، درک اعضای خانواده از مشکل شخص معتاد و حمایت از او در بهتر کردن وضعیت فردی، اجتماعی و محیطی اهمیت بسزایی دارد.

وی ایجاد فرصت برای فعالیت تفریحی و اجتماعی، برگزاری جلسات انفرادی و گروهی برای حل مشکلات فردی و اجتماعی اشخاص درگیر با اعتیاد را نیز ضروری دانست و تاکید کرد: اعتیاد به مصرف مواد مخدر صنعتی و روانگردان‌ها حاصل مشکلاتی است که شخص با آنها رو به رو است و وی قادر به حل آن مشکلات نیست.

این کارشناس اجتماعی با بیان اینکه استفاده روزافزون مواد مخدر با اشکال مختلف و متنوع بویژه در جمعیت دانش‌آموزی و دانشجویی نگران کننده است، اظهار کرد: این مواد بیشتر از روی ناآگاهی و توسط معتادان به این گروه هدف جامعه عرضه می‌شود و آنان را در معرض خطر وابستگی و اعتیاد به این مواد قرار می‌دهد.

این جامعه شناس ادامه داد: پژوهش‌ها نشان داده که پیشگیری از وابسته شدن به این مواد مخدر صنعتی و روانگردانها به مراتب آسان‌تر، مفیدتر و ارزان‌تر از درمان افراد معتاد است. به این منظور باید اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر را از افرادی شروع کرد که بیش‌تر آسیب‌پذیر هستند ولی هنوز معتاد نشده‌اند.

سلطانیان تصریح کرد: البته آموزش پیشگیری از اعتیاد به مصرف مواد مخدر صنعتی و روانگردان‌ها یک کار گروهی بوده و نه تنها مراجع قانونی، انتظامی و غیره در آن سهیم هستند بلکه مشارکت فعال تک تک افراد جامعه را نیز می‌طلبد و لازم است تا ابتدایی‌ترین آموزش‌ها در این مورد را از خانه و توسط والدین شروع کرد.

این جامعه‌شناس توضیح داد: هنگامی‌که نوجوانان کمتر از سن 18 سالگی به مهمانی یا محفل دوستانه می‌روند، والدین مسوولیت دارند که خود به دنبال آن‌ها بروند و فرزندشان را به حال خود نگذارند، هرچند این کار در عمل واقعا کار مشکلی است اما بخاطر باید داشت که هیچ نتیجه خوبی بدون زحمت به دست نمی‌آید، والدین برای داشتن فرزندی سالم باید مشکلات و سختی‌ها را تحمل کنند.

سلطانیان با اشاره به اینکه باید به خاطر داشت نوجوانانی‌ که دوستان معتاد دارند بیش‌تر از سایر همسالان خود در معرض خطر معتاد شدن قرار می‌گیرند، گفت: لذا برای والدین ضروری است تا دوستان فرزندان خود را بشناسند و حتی با بستگان آنها آشنا شوند تا بتوانند هرچه بیش‌تر محیط آن‌ها را ارزیابی کنند و خطرات ابتلا به اعتیاد به موادمخدر را به حداقل برسانند.

وی افزود: مهارت حل مشکل از جمله مهارت‌هایی است که می‌بایست به فرزندان آموزش داده شود باید به آنان فرصت‌هایی برای تصمیم‌گیری داد، فرزندان باید این اعتماد به خود را پیدا کنند که توانایی تصمیم‌گیری دارند و از بین راه‌های پیشنهادی والدین یکی را انتخاب کنند، نوجوانی که توانایی انتخاب دارد اعتماد به نفس پیدا کرده و در آینده می‌آموزد کورکورانه از دیگران تقلید نکند و توانایی نه گفتن در برابر پیشنهادات غیرمنطقی دیگران را پیدا می‌کند.

سلطانیان ادامه داد: تقویت اعتماد به نفس در فرزندان نیز محرکی است که می‌تواند آنان را در انجام بهترین کارها یاری دهد. تقویت اعتماد به نفس و احساس مثبت فرزندان نسبت به خودشان از ضروریات است و باید با ابراز مهر و محبت‌های به موقع زمینه حرف‌شنوی را در آنان به وجود آورد.

ایسنا