» عمومی
شفاآنلاین- این روزها ازدواج به یکی از دغدغه ای اصلی جامعه ما تبدیل شده است. سنتی که سال های گذشته به راحتی انجام می شد و به دور از هر گونه چشم و هم چشمی و افراط گری زوج جوان به خانه بخت می رفتند. امروزه در کناره دغدغه به جا آوردن انواع مجالس ها و مراسم ها و خرج های آن چنانی، مهم ترین مسئله پیدا کردن شریک زندگی افراد شده است.
به گزارش شفاآنلاین، در این بین مشاهده می شود که نحوه
ازدواج ها از قالب سنتی در حال خارج شدن است و به سمت ازدواج های به اصطلاح
"مدرن" پیش رفته است. البته لازم به ذکر است که با ماشینی شدن زندگی ها،
ازدواج های امروز شکل و شمایل دیگری به خود گرفته است که صد البته مشکلات
بسیاری را پیش روی جوانان قرار داده است.
سایت های همسریابی یکی از همین طروق آشنایی افراد با یکدیگر است که بلای جان بسیاری از جوانان شده است. انواع دوستی‌های قبل از ازدواج و پیدایش فضای مجازی روز به روز بیشتر از قبل می شود و افراد به صورت مجازی با یکدیگر آشنا می شوند که طبیعتا مجازی بودن ارتباط، سبب فراهم شدن زمینه فریب کاری و دروغگویی طرف مقابل خواهد شد.
جالب اینجاست که این سایت هایی که به صورت غیر مجاز فعالیت می کنند به راحتی پیامک های تبلیغاتی شان را ارسال می کنند و جوانان بیشتری را به ثبت نام در سایت های خود دعوت می کنند.
چه کسانی عضو سایت های همسریابی می شوند؟
سوالی که پیش می آید این است که با وجود مجازی بودن این ارتباط، چگونه طرفین می توانند به هم دیگر اعتماد کنند؟ هیچ کدام از اطلاعات اشخاص اعم از سن، تقاضا، هدف و ... مورد تایید نیست! پس چطور به نوشته های روی صفحه مانیتور اعتماد می کنند؟
پس از بررسی هایی که در یکی از این سایت ها مشاهده شد که دختران ۱۸ ساله و جوان گرفته تا زنان مطلقه بالای ۵۰ سال عضو این سایت ها شده اند و تقاضای آنها فقط برای ازدواج دائم نیست، بلکه تعداد بسیاری از آنها درخواست ازدواج موقت هم داده اند!
همچنین این سایت هم مانند بسیاری از سایت های دیگر از این نوع هم عضویت رایگان دارد و هم عضویت "VIP” که متقاضی باید برای آن پول پرداخت کند. اما نکته قابل تامل این است که زنان و دختران جوان مشخصات عجیب و غریبی از خود منتشر می کنند که این مایه تاسف است.
سوگند ۳۳ ساله یکی از دختران مجرد خواهان ازدواج در این سایت است. پروفایل او عکس هم دارد. این متقاضی سایت همسریابی بعد از توضیح مشخصات ظاهری خود در خصوص همسر ایده آلش در آمد ۵ تا ۹ میلیون ماهیانه را طلب می کند! و می خواهد با کسی ازدواج کند که علاوه بر درآمد بالا خوش پوش! و خوش قیافه هم باشد!
الناز ۴۷ ساله اما مطلقه است، نسبت به سایر متقاضیان قانع تر به نظر می آید! او به درآمد ۱ تا ۲ میلیونی همسر احتمالی اش راضی است!
ازدواج های حاصل از سایت های مجازی، دوام می آورد؟
دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه در خصوص ازدواج های حاصل از سایت های مجازی می گوید: این نوع ازدواج ها شاید در درصدی از موارد موفقیت آمیز باشند اما تجربه نشان داده که عنصر بی اعتمادی بر آنها حاکم است، چرا که زندگی زوجینی را که به واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج می‌کنند، در جامعه سنتی ایرانی همواره این دغدغه با آنهاست که آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت می‌کند؟ آیا اطلاعات همسرشان در اختیار فرد دیگری قرار دارد و یا اینکه شوهرشان با چند دختر دیگر از این طریق آشنا شده است؟
او ادامه می دهد: در واقع بی اعتمادی مهم ترین عنصر سست کردن ازدواج های این چنینی است البته اگر از آسیب هایی که به دلیل دروغ شنیدن یا به اصلاح گول خوردن به طرفین وارد می شود بتوان ساده گذشت.
از سوی دیگر دکتر قرایی مقدم تاکید می کند: اگر قرار است این سایتها اجازه حیات داشته باشند نباید فقط دختر و پسر را به هم معرفی کنند بلکه باید تیم روانشناسی، روانکاوی، پزشکی و گروه آموزش مسائل زناشویی و مشاوران خانواده داشته باشند و در کنار شناساندن زوج ها به یکدیگر، به آنها آموزش های لازم را نیز بدهند تا از آسیب ها کم شود.
او می گوید: برخی از این سایت ها رسما سایت دوست یابی هستند که به جای ترویج ازدواج به ترویج بی بندباری می پردازند و کسی هم به دلیل نبود نظارت و کنترل لازم خود را ملزوم به پاسخگویی نمی داند.
این استاد دانشگاه در پایان تصریح می کند: اگر فعالیت چنین سایت هایی در عصر امروز که استفاده از اینترنت برای همه ممکن است زیر نظر دولت و تحت قوانین خاص باشد شاید در وانفسای کاهش نرخ ازدواج بتواند گام خوبی برای آشنایی و ازدواج جوانان بردارد.
سایت همسریابی مجاز می تواند دردی را درمان کند؟
به تازگی بهمن بهمنی، مدیر کل دفتر برنامه ریزی و تعالی خانواده وزارت ورزش و از راه‌اندازی سایت‌های همسر یابی خانواده محور خبر داد و گفت: پس از راه اندازی سایت همسان گزینی، برخورد قانونی با سایت های همسریابی آغاز می شود.
مدیرکل دفتر تعالی و برنامه ریزی ازدواج وزارت ورزش و جوانان اظهار کرد: به منظور اصلاح کنترل و نظارت سایت های همسریابی در شبکه های مجازی و با توجه به اینکه بیش از ۹۰ درصد سایت های همسریابی قانونی نیستند، راه اندازی سایت همسان گزینی به منظور راستی آزمایی و انتخاب مناسب همسر در دستور کار قرار گرفت که براساس خانواده پایه همسر انتخاب شود.
وی با اشاره به اینکه هیچ سایت همسریابی قانونی در شبکه مجازی وجود ندارد، تصریح کرد: در سایت‌های همسان گزینی، یک واسط کارآمد آموزش دیده و با حسن نیت وجود دارد و با تکیه بر خدماتی است که مراکز مشاوره معتبر تخصصی می دهند تا افرادی که از طریق شبکه مجازی فقط با اطلاعات اولیه خود آشنا شدند، در یک فرآیند حداقل ۷ جلسه ای مشاوره ای و به تعداد کافی ملاقات نظارت شده، به نتیجه مطلوب پایدار برسند.
بهمنی در پایان گفت: پس از استقرار و اعلام سایت های همسان گزینی، پلیس فتا، قوه قضائیه، نیروی انتظامی و ... می توانند با سایت های غیرمجاز همسریابی که متاسفانه بیش از ۹۰ درصد آنها سوء نیت دارند، برخورد قانونی کنند.
ازدواج های حاصل از ارتباط های مجازی دوام دارد؟
در هر حال دنیای امروز دنیایی است که آشنایی های مجازی را غیر قابل اجتناب می کند، اما سوال اصلی اینجاست که آشنایی‌هایی که در محیط های مجازی مانند چت روم ها، فیس بوک و سایت های همسریابی صورت می‌پذیرد تا چه میزان می‌تواند بنیان های یک ارتباط درست و زمینه های تشکیل یک زندگی مستحکم را رقم بزند؟ چقدر از این ارتباط ها منجر به ازدواج می شود و آن ازدواج ها پایدار می ماند؟
این سوالی است که پاسخ های ناخوشایندی در قبال آن داده می شود و کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی مدام از شکست این نوع ارتباط ها و ازدواج ها خبر می دهند. اما همچنان پاسخ قانع کننده ای برای آن در دست نیست چرا که همواره جوانان به این نوع دوستی ها و ازدواج ها متمایل می شوند؟ هر چند که نگرش کلی جامعه نسبت به این نوع ازدواج در هر حال منفی است
فردانیوز
سایت های همسریابی یکی از همین طروق آشنایی افراد با یکدیگر است که بلای جان بسیاری از جوانان شده است. انواع دوستی‌های قبل از ازدواج و پیدایش فضای مجازی روز به روز بیشتر از قبل می شود و افراد به صورت مجازی با یکدیگر آشنا می شوند که طبیعتا مجازی بودن ارتباط، سبب فراهم شدن زمینه فریب کاری و دروغگویی طرف مقابل خواهد شد.
جالب اینجاست که این سایت هایی که به صورت غیر مجاز فعالیت می کنند به راحتی پیامک های تبلیغاتی شان را ارسال می کنند و جوانان بیشتری را به ثبت نام در سایت های خود دعوت می کنند.
چه کسانی عضو سایت های همسریابی می شوند؟
سوالی که پیش می آید این است که با وجود مجازی بودن این ارتباط، چگونه طرفین می توانند به هم دیگر اعتماد کنند؟ هیچ کدام از اطلاعات اشخاص اعم از سن، تقاضا، هدف و ... مورد تایید نیست! پس چطور به نوشته های روی صفحه مانیتور اعتماد می کنند؟
پس از بررسی هایی که در یکی از این سایت ها مشاهده شد که دختران ۱۸ ساله و جوان گرفته تا زنان مطلقه بالای ۵۰ سال عضو این سایت ها شده اند و تقاضای آنها فقط برای ازدواج دائم نیست، بلکه تعداد بسیاری از آنها درخواست ازدواج موقت هم داده اند!
همچنین این سایت هم مانند بسیاری از سایت های دیگر از این نوع هم عضویت رایگان دارد و هم عضویت "VIP” که متقاضی باید برای آن پول پرداخت کند. اما نکته قابل تامل این است که زنان و دختران جوان مشخصات عجیب و غریبی از خود منتشر می کنند که این مایه تاسف است.
سوگند ۳۳ ساله یکی از دختران مجرد خواهان ازدواج در این سایت است. پروفایل او عکس هم دارد. این متقاضی سایت همسریابی بعد از توضیح مشخصات ظاهری خود در خصوص همسر ایده آلش در آمد ۵ تا ۹ میلیون ماهیانه را طلب می کند! و می خواهد با کسی ازدواج کند که علاوه بر درآمد بالا خوش پوش! و خوش قیافه هم باشد!
الناز ۴۷ ساله اما مطلقه است، نسبت به سایر متقاضیان قانع تر به نظر می آید! او به درآمد ۱ تا ۲ میلیونی همسر احتمالی اش راضی است!
ازدواج های حاصل از سایت های مجازی، دوام می آورد؟
دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه در خصوص ازدواج های حاصل از سایت های مجازی می گوید: این نوع ازدواج ها شاید در درصدی از موارد موفقیت آمیز باشند اما تجربه نشان داده که عنصر بی اعتمادی بر آنها حاکم است، چرا که زندگی زوجینی را که به واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج می‌کنند، در جامعه سنتی ایرانی همواره این دغدغه با آنهاست که آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت می‌کند؟ آیا اطلاعات همسرشان در اختیار فرد دیگری قرار دارد و یا اینکه شوهرشان با چند دختر دیگر از این طریق آشنا شده است؟
او ادامه می دهد: در واقع بی اعتمادی مهم ترین عنصر سست کردن ازدواج های این چنینی است البته اگر از آسیب هایی که به دلیل دروغ شنیدن یا به اصلاح گول خوردن به طرفین وارد می شود بتوان ساده گذشت.
از سوی دیگر دکتر قرایی مقدم تاکید می کند: اگر قرار است این سایتها اجازه حیات داشته باشند نباید فقط دختر و پسر را به هم معرفی کنند بلکه باید تیم روانشناسی، روانکاوی، پزشکی و گروه آموزش مسائل زناشویی و مشاوران خانواده داشته باشند و در کنار شناساندن زوج ها به یکدیگر، به آنها آموزش های لازم را نیز بدهند تا از آسیب ها کم شود.
او می گوید: برخی از این سایت ها رسما سایت دوست یابی هستند که به جای ترویج ازدواج به ترویج بی بندباری می پردازند و کسی هم به دلیل نبود نظارت و کنترل لازم خود را ملزوم به پاسخگویی نمی داند.
این استاد دانشگاه در پایان تصریح می کند: اگر فعالیت چنین سایت هایی در عصر امروز که استفاده از اینترنت برای همه ممکن است زیر نظر دولت و تحت قوانین خاص باشد شاید در وانفسای کاهش نرخ ازدواج بتواند گام خوبی برای آشنایی و ازدواج جوانان بردارد.
سایت همسریابی مجاز می تواند دردی را درمان کند؟
به تازگی بهمن بهمنی، مدیر کل دفتر برنامه ریزی و تعالی خانواده وزارت ورزش و از راه‌اندازی سایت‌های همسر یابی خانواده محور خبر داد و گفت: پس از راه اندازی سایت همسان گزینی، برخورد قانونی با سایت های همسریابی آغاز می شود.
مدیرکل دفتر تعالی و برنامه ریزی ازدواج وزارت ورزش و جوانان اظهار کرد: به منظور اصلاح کنترل و نظارت سایت های همسریابی در شبکه های مجازی و با توجه به اینکه بیش از ۹۰ درصد سایت های همسریابی قانونی نیستند، راه اندازی سایت همسان گزینی به منظور راستی آزمایی و انتخاب مناسب همسر در دستور کار قرار گرفت که براساس خانواده پایه همسر انتخاب شود.
وی با اشاره به اینکه هیچ سایت همسریابی قانونی در شبکه مجازی وجود ندارد، تصریح کرد: در سایت‌های همسان گزینی، یک واسط کارآمد آموزش دیده و با حسن نیت وجود دارد و با تکیه بر خدماتی است که مراکز مشاوره معتبر تخصصی می دهند تا افرادی که از طریق شبکه مجازی فقط با اطلاعات اولیه خود آشنا شدند، در یک فرآیند حداقل ۷ جلسه ای مشاوره ای و به تعداد کافی ملاقات نظارت شده، به نتیجه مطلوب پایدار برسند.
بهمنی در پایان گفت: پس از استقرار و اعلام سایت های همسان گزینی، پلیس فتا، قوه قضائیه، نیروی انتظامی و ... می توانند با سایت های غیرمجاز همسریابی که متاسفانه بیش از ۹۰ درصد آنها سوء نیت دارند، برخورد قانونی کنند.
ازدواج های حاصل از ارتباط های مجازی دوام دارد؟
در هر حال دنیای امروز دنیایی است که آشنایی های مجازی را غیر قابل اجتناب می کند، اما سوال اصلی اینجاست که آشنایی‌هایی که در محیط های مجازی مانند چت روم ها، فیس بوک و سایت های همسریابی صورت می‌پذیرد تا چه میزان می‌تواند بنیان های یک ارتباط درست و زمینه های تشکیل یک زندگی مستحکم را رقم بزند؟ چقدر از این ارتباط ها منجر به ازدواج می شود و آن ازدواج ها پایدار می ماند؟
این سوالی است که پاسخ های ناخوشایندی در قبال آن داده می شود و کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی مدام از شکست این نوع ارتباط ها و ازدواج ها خبر می دهند. اما همچنان پاسخ قانع کننده ای برای آن در دست نیست چرا که همواره جوانان به این نوع دوستی ها و ازدواج ها متمایل می شوند؟ هر چند که نگرش کلی جامعه نسبت به این نوع ازدواج در هر حال منفی است
فردانیوز
نظرشما
آخرین اخبار