شفاآنلاين :با توجه به اینکه دانشگاه علوم پزشکی ایران یکی از مراکز مهم در جراحی ترمیمی در کشور است، تولید جایگزین هاي پوستی می تواند خدمات شایسته ای را به بیماران ارائه کند.
به گزارش شفاآنلاين ،دکتر
گلاره وهاب زاده، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه
علوم پزشکی ایران با بيان اين كه گروه های علوم پایه که در دانشگاه علوم پزشکی ایران
قرار داشتند جهت انجام پایان نامه های دانشجویان خود بطور کامل امکانات
مناسب از دستگاه ها را در اختیار نداشتند، گفت: بنابراین مسئولان دانشگاه
براین برآمدند که مرکزی را فراهم کنند که در آن مرکز تمام امکانات به صورت
اختصاصی در یک جا جمع باشد که هم مکان مناسبی برای پایان نامه های
دانشجویان باشد و هم طرح های تحقیقاتی اساتید دانشگاه به راحتی به وقوع
بپیوندد. بنابراین این مرکز راه اندازی شد و وسایل و تجهیزات آن جمع آوری
شد. چون ما همکاری خیلی گسترده ای با دیگر مراکز دانشگاه خودمان و با بقیه
گروه های علوم پایه خودمان دارم، باعث می شود بتوانیم هم پایان نامه هایی
که اساتید دیگر در قسمت های دیگر از مراکز می خواهند در قسمت سلولی مولکولی
انجام شود را انجام می دهیم و هم پایان نامه هایی که اساتید خودمان در
مرکز سلولی مولکولی دارند در اختیار دانشجویان قرار می گیرند و کار می
کنند.
وي
با بيان اين كه این مرکز دارای سه بخش اصلی است، افزود: یکی از مهمترین
بخش ها، بخش سلولی آن است که شامل کشت سلولی، وسایلی که در داخل آن تعبیه
شده است و میکروسکوب ها می باشد. بخش دیگر، بخش مولکولی است که در آن بیان
ژن ها، مقدار پروتئن هایی که در داخل سلول ها هستند و دستگاه های مورد نیاز وجود داردند.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: هر
کار تحقیقاتی که بخواهیم بر روی بالین انجام دهیم در ابتدا بر روی کشت
سلولی انجام می شود. بعد از آن در محیط های اینویترو (آزمایشگاهی) و
اینویوو (واقعی) می رویم. محیط اینویترو در واقع همان محیط کشت سلولی می
باشد. در ابتدای هر آزمایش پایه و بالینی باید کارهای اینویترو انجام شود،
کشت صورت بگیرد، دار.هایی که می خواهیم روی آنها آزمایش انجام دهیم آزمایش
شوند و نسبت به کنترل هایی که داریم مقایسه شود که آیا دارو مفید بوده است
یا خیر؟ مرحله بعد می توانیم همین آزمایشات، مواد یا داروهای جدید را در
اختیار متخصصین که در قسمت اینویوو کار می کنند قرار دهیم و آنها
روی موش و خوکچه هندی آزمایش کنند. در مرحله بعدی وارد اتاق های مولکولی می
شویم. یعنی اینکه ما می توانیم داروهایی که داریم را ببینیم که چقدر می
تواند روی بیان ژن ها اثر داشته باشند. چقدر می توانند روی بیان و ساختار
پروتئین ها مفید باشند و آیا داروی ما مقدار ژن های مورد نیاز را که ما می
خواهیم روی آنها بررسی کنیم مقدارش را تغییر می دهد؟
وي
یکی از اولویت های اصلی مرکز را آشنایی دانشجویان با علوم اعصاب دانست و
گفت: سعی می شود که خیلی از طرح های تحقیقاتی را در این زمینه انجام دهیم و
پیشرفت زیادی هم کردیم. بطوریکه در یکی از بیماری های شایع مانند اوتیسم
که در آن شخص با جامعه ارتباط برقرار نمی کند و در حقیقت نمی داند که باید
ارتباط برقرار کند، فاکتور یک را در خون شناسایی کردیم که می تواند به
تشخیص زودهنگام این بیماری کمک کند. در حال حاضر ما با دانشگاه علوم پزشکی
تهران با قسمت ضایعات نخاعی در ارتباط هستیم. با قسمت های سلول های بنیادی
در ارتباط هستیم. ما روی قسمت های «اپی لپسی» یا
همان صرع کارهای بالینی خیلی زیادی انجام داده ایم. در زمینه آلزایمر و
پارکینسون هم کارهای زیادی انجام داده ایم. ایسکمی و استروک هم در این مرکز
کار می شود. ایسکمی و استروک یکی از علل مرگ و میر در طول زندگی انسانی می
تواند باشد. در ایسکمی خون و اکسیژن کافی به مغز نمی رسد.
وهاب زاده با بيان اين كه عمده فعالیت های ما در بخش علوم
اعصاب فعلاً روی بیماری های ژنتیک و همینطور آژمایش روی حیوان است، ادامه
داد: البته در اوتیسم به مرحله بالینی رسیدیم. یکی از اولویت های مرکز
شناخت سرطان ها و بیومارکرهای آن می باشد. ما هر چقدر بیشتر روی سلول های
سرطانی کار می کنیم بر ابهامات ما در مرود این نوع سولول ها افزوده می شود.
هر چقدر که دانش ما نسبت به مکانیزم های پایه و سلولی بیشتر باشد می
توانیم راه حل های جدیدی در درمان سرطان بکار ببریم. اگر ما بتوانیم چراها
را در مورد سرطان بدست آوریم می توانیم داروهایی را پیدا کنیم که عوارض
جانبی کمتری و کارآیی بیشتری دارند. الان در مرکز علاوه براینکه ما روی
سیگنالیگ سلول های سرطانی کار می کنیم و بیان برخی از ژن ها و پروتئین ها
را بررسی می کنیم اهداف دیگری نظیر ایمونوتراپی و تارگندتراپی را نیز بررسی
می کنیم.
وي
اظهاركرد: در علم ایمونو تراپی و در کنار داروهای سرطان می آییم سیستم
ایمنی بدن را تحریک می کنیم. این تحریک سیستم ایمین باعث دفاع بیشتر بدن در
برابر سرطان ها می شود. مثلاً می توان سرطان مثانه را اگر سطحی باشد با
واکسن ب.ث.ز تا حدود زیادی بهبود بخشید. در تارگندتراپی (هدف درمانی) سعی
می شود بیومارکرها و آنتی ژن روی سطح سلول های سرطانی شناسایی شود. قطعاً
این پروسه شناسایی بسیار
طولانی می باشد و تا سال ها هم ممکن است طول بکشد. بعد از شناسایی آنتی ژن
ها ، آنتی بادی هایی تولید می شود فقط روی سلول های سرطانی اثر می گذارند و
آنها را ازبین می برند.
عضو
هیئت علمی مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران در
ادامه بيان كرد: ما روی سرطان پروستات و سینه هم فعالیت خیلی زیادی داشتیم.
البته در مرکز ما تحقیقات روی سرطان خون خیلی مطرح می باشد. امروز ما در
مرکز با استفاده از تکنیک های مولکولی داریم می توانیم باعث تشخیص زودهنگام
این نوع سرطان ها شویم. در استفاده از نمونه های تحقیق، ما هم از نمونه
هایی که وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران هستیم استفاده می کنیم و هم
اینکه نمونه هایی را خودمان داریم. یکی دیگر از اهداف مرکز، پیوند و ترمیم
ضایعات بافتی می باشد که الان در کل دنیا شایع می باشد. کاری که ما انجام
می دهیم تولید فرآورده های پوستی زنده می باشد. این محصولات می توانند
تحولات خیلی بزرگی را در درمان آسیب های پوستی مثل سوختگی، زخم بستر، زخم
های پای دیابتی و سایر بیماری هایی که منجر به از دست رفتن پوست می شود
ایجاد کند.
وي در ادامه افزود: با توجه به اینکه دانشگاه علوم پزشکی ایران یکی از مراکز مهم در جراحی ترمیمی در کشور است، تولید این جایگزین پوستی می تواند خدمات شایسته ای را به بیماران ارائه کند. یکی دیگر از کارها تولید فرآورده های استخوانی بافت ساخته می باشد. تحقیقات در زمینه ترمیم استخوان و تولید این فرآورده ها در دانشگاه علوم پزشکی از اهمیت زیادی برخوردار است. کار دیگر ترمیم ضایعات نخاعی می باشد. آمار بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی در حدود 70 هزار نفر برآورد شده است. با توجه به توانمندی های دانشگاه علوم پزشکی ایران در رشته های جراحی اعصاب، تحقیقاتی در زمینه ترمیم ضایعات بافتی با هدف کاهش معلولیت بیماران از اولویت های خیلی مهم این مرکز می باشد.
وهاب
زاده در پايان اظهاركرد: خیلی زود است که بخواهیم در مورد سلول های بنیادی
از درمان سخن بگوییم. اما چند مورد مانند سلول های بنیادی انسانی را به
بافت ریه تمایز دادیم که این باعث شد بیمارانی که دچار ضایعات ریوی بودند
با استفاده از این سلول ها تا حدودی ترمیم داده شد. همچنین روی ضایعات
استخوانی (مانند شکستگی) توانستیم داربستی سلولی را تشکیل دهیم که در نهایت
باعث ترمیم ضایعات می شود.
نظرشما
آخرین اخبار