دانشمندان به "زبان پیچیده" به عنوان ویژگی خاص انسانها نگاه می کنند اما یادگیری آوازی – توانایی تولید صداهای جدید به وسیله تقلید از دیگران – صرفا متعلق به انسانها نیست.
بسیاری از پستانداران از جمله والها، دلفین ها و فیلها همانند انسانها توانایی چشمگیری برای یادگیری صداهای جدید دارند. حالا مشخص شده که این ویژگی در سه گروه از پرندگان نیز وجود دارد: مرغان آوازخوان، طوطی ها و مرغ مگس خوار.
وجود شباهت میان یادگیری آوازی در انسان و پرندگان نکته چندان سطحی نیست. دانشمندان دریافته اند مرغان آوازخوان مدارهای مغزی ویژه ای برای یادگیری آواز دارند که مشابه نمونه های ویژه متعادل ساختن گفتار در انسانهاست.
از آن گذشته حدود یک دهه پیش مشخص شد ژنی موسوم به FOXP2 در انسان وجود دارد که در فرآیند یادگیری زبان دخالت دارد و این ژن در ناحیه ای از مغز مرغان آوازخوان موسوم به "ناحیه X" نیز وجود دارد.
دانشمندان دانشگاه MIT موفق به کشف این دستاوردها شده اند. آنها نقشه های فعالیت ژنتیکی در بافت مغزی برخی پرندگان آوازخوان را با یکدیگر مقایسه کرده و در ادامه آنها را با بافت مغز پزندگانی که قادر به یادگیری آوازخوانی نیستند و همچنین نقشه بافت مغزی شش انسان مقایسه نمودند. این افراد پیش از مرگ، مغزشان را برای انجام تحقیقات علمی به انستیتو مغزی "آلن" در سیاتل اهدا کرده بودند.
این بررسی ها نشان داد ژن FOXP2 تنها یکی از 55 ژنی است که الگوی مشابهی از فعالیت در مغز انسان و پرندگان آوازخوان را نشان می دهد.
مهر
