دروغگویان کوچک را تنبیه نکنید

دکترهادی معتمدی با بيان اين مطلب، اظهارداشت: در سنین قبل از دبستان دروغ یک مفهوم غیر انتزاعی در ذهن کودک است بدین معنی که کودک ظرایف، عواقب و ویژگی‌های دروغ را نمی‌داند و دروغ را به صورت رفتار یادگیری شده، بروز می‌دهد. استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: دروغ در کودکان در واقع تقلیدی است از رفتار بزرگسالان، بنابراین والدین نباید دروغ‌ویی کودک را عامدانه و منفعت طلبانه تلقی کنند چرا که کودکان این رفتار را به طور الگویی یادگرفته‌اند و دروغ آنها آنچنان ابتدایی است که به وضوح دروغ بودن آن مشهود می‌شود. این روانپزشک ادامه داد: خانواده در قبال دروغ گفتن کودک باید واکنش تربیتی نشان دهد یعنی به کودک بگوید که ما می‌دانیم که تو شوخی کرده‌ای یا بازی انجام داده‌ای یا خواسته‌ای ما را بخندانی اما ما دوست نداریم که تو این گونه حرف بزنی یا از حرف تو ناراحت شده‌ایم. استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: والدین باید از تنبیه کودک در مقابل این نوع رفتار بپرهیزند و با توجه به اینکه الگوی رفتاری کودک خود پدر و مادر هستند پس باید والدین مراقب باشند تا در مقابل کودک دروغ نگویند، دروغ کودک را تأیید نکنند و کودک را مجبور به دروغگویی نکنند. معتمدی تصریح کرد: والدین باید کودک را تشویق به راستگویی کنند یعنی در مقابل کار اشتباه کودک مثلاً شکستن یک بشقاب، اگر کودک عنوان کرد که من بشقاب را شکستم ضمن تذکر در مورد اینکه شکستن بشقاب رفتار غلطی است در مقابل به خاطر راستگویی -ضمن تشکر از کودک -به خاطر شکستن ظرف کودک را تنبیه نکنند. استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به فارس گفت: والدین باید این رفتار را تا زمان عقلانیت و منطق‌گرایی کودک ادامه دهند که این سن در کودکان مختلف متفاوت است و در محدوده سنی 10 تا 11 سالگی است. این روانپزشک با بیان این مطلب که دروغ برای فرار از یک موقعیت دردناک مثل تنبیه ، تحقیر و مورد قهر قرار گرفتن، استفاده می‌شود به والدین توصیه کرد: پدر و مادرها سعی کنند در برخورد با کودکان از روش‌هایی که درخور کودک است استفاده کنند و با زبان درست و کودکانه با کودک رفتار کنند.