پاسخ اين سؤال را كه چرا نه كار فرهنگي براي حل مشكلات حجاب و عفاف و ساير ناهنجاري‌هاي اجتماعي كارائي داشته و نه برخوردهاي قانوني؟ بايد در بررسي عملكرد مسئولان پيدا كرد.
مردم مشاهده مي‌كنند كه بسياري از مسئولين به قانون پايبندي نشان
نمي‌دهند، برخلاف توصيه‌اي كه در زمينه زهد و ساده‌زيستي مي‌كنند خود در
تلاش براي جمع اوري ثروت و مال و منال هستند، عليرغم نصايحي كه در زمينه
رعايت اخلاق مي‌كنند خود مرتكب بداخلاقي سياسي مي‌شوند، با اينكه از ضرورت
شايسته سالاري سخن مي‌گويند در گماشتن اطرافيان و اقوام غيرشايسته خود به
مناصب مختلف حد و مرزي نمي‌شناسند و در زمينه‌هاي مختلف هرچه مي‌گويند
برخلاف آن عمل مي‌كنند.
اينها حتي عملكرد خوب مسئولين شايسته را نيز به
فراموشي مي‌سپرد، اعتقاد مردم به مسئولين را متزلزل مي‌كند و زمينه را براي
بي‌اعتنائي آنها به قانون و توصيه‌هاي فرهنگي و اخلاقي كارگزاران نظام
فراهم مي‌سازد. .
به تلويزيون نگاه كنيد كه از حجاب و عفاف حرف مي‌زند
ولي 22 بهمن و روز قدس و انتخابات كه مي‌شود از زنان بدحجاب هفت قلم آرامش
كرده در تأييد انقلاب و نظام مصاحبه مي‌گيرد و پخش مي‌كند. طبيعي است كه
اين اقدام تلويزيون، تمام كارهاي فرهنگي را خنثي مي‌كند و به دختران و زنان
الگو مي‌دهد.
بنابر اين، راه ديگري كه آقاي رئيس‌جمهور در جستجوي آن
هستند، اينست كه مسئولين اصلاح شوند و شعارهايشان با اعمالشان منطبق شود،
با مردم صادق باشند و به قانون پايبندي نشان دهند تا اعتقاد مردم قوي
شود.
روزنامه جمهوری اسلامی
