دولت ونزوئلا امیدوار است که با اطلاعاتی که به دست می‌آورد، قاچاقچیان مواد غذایی را پیدا کند. در ایالت زولیا که واقع در شمال غرب ونزوئلا و هم‌مرز با کلمبیا است، تا کنون ۱۵ سوپرمارکت به دستگاه‌های انگشت‌نگاری مجهز شده‌اند.
در این فروشگاه‌ها از مشتری خواسته می‌شود هم کارت شناسایی نشان دهد و هم انگشت سبابه خود را روی دستگاه انگشت‌نگاری قرار دهد. این دستگاه‌های انگشت‌نگاری به بانک‌های اطلاعاتی وزارت کشور ونزوئلا متصل هستند.
مدیر سازمان تنظیم قیمت‌ها نیز تصریح کرده است که تمام این مراحل کمتر از یک دقیقه طول می‌کشد. این کنترل شامل ۲۳ نوع مایحتاج روزانه از جمله آرد، برنج، شیر، شکر، دستمال توالت، قهوه، مارگارین، روغن خوراکی، گوشت و شامپو خواهد شد.
این کالاها شامل یارانه دولتی می‌شوند و قیمت آنها در مقایسه با کالاهای مشابه در کشورهای همسایه ونزوئلا به مراتب کمتر است. سایر کالاها را می‌توان بدون انگشت‌نگاری تهیه کرد.
نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا
نگرانی دولت ونزوئلا در تأمین مایحتاج اولیه و کالاهای ضروری از ماه‌ها پیش به بحثی جدی در این کشور تبدیل شده است.
به دلیل کمبود برخی از این کالاها شهروندان ونزوئلا گاه باید ساعت ها درصف بایستند تا موفق به دریافت کالاهایی شوند که شامل یارانه دولتی می شوند.
اما دولت ونزوئلا می‌گوید برخی خریداران بیش از نیاز هفتگی خود خرید می‌کنند تا آن را به خارج از کشور به ویژه به کلمبیا قاچاق کنند و در آنجا ده‌ها برابر گران‌تر بفروشند.
کار تا جایی پیش رفته که دولت ونزوئلا از مدتی پیش شب‌ها دو هزار و ۲۰۰ کیلومتر مرز خود با کلمبیا را می‌بندد.
مخالفت شدید اپوزیسیون
سیاستمداران اپوزیسیون مخالف استفاده دولت ونزوئلا از دستگاه‌های انگشت‌نگاری در فروشگاه‌های مواد غذایی هستند و ازاقدامات دولت در سهمیه بندی کالاها نیز به شدت انتقاد می کنند.
آنها معتقدند دولت "نمی‌تواند به همین سادگی به خانواده‌ها بگوید چه باید بخورند". در شبکه‌های مجازی نیز موج گسترده‌ای از مخالفت‌های نهادهای منتقد دولت به راه افتاده است.
در میان این انتقادها جملاتی از این دست به چشم می‌خورد: «بهتر است هزینه دستگاه‌های انگشت‌نگاری ما را در سیستم سلامت و بهداشت سرمایه‌گذاری کنید» یا «کنترل رسانه‌ها + کنترل اوراق بهادار + کنترل مواد غذایی = سراسر زندگی ما تحت کنترل است».
