حكم يكسال زندان براي "ماما"ي نمونه تهراني/درخواست كمك فوري از رئيس قوه قضائيه و مسولان نظام سلامت

شفا آنلاین- مامای با تجربه و خوش نام كه پس از 32 سال خدمت، در جریان مرگ یک زن 46 ساله تبعه افغانستان به یک سال زندان محکوم شده است از رئیس قوه قضائیه،وزيربهداشت ودرمان و رئیس سازمان نظام پزشکی كشورتقاضای کمک دارد.

"ماما"ي محكوم كه نخواست نامش مطرح شود درگفتگوي اختصاصي با شفاآنلاين درباره ماجرا گفت :برداشتن آی یو دی در مطب جزء وظایف اصلی یک ماما است؛ از اينرو وقتي سال گذشته خانم 46 ساله تبعه افغان به این منظور نزد من مراجعه کرد پس ازبررسي ها متوجه شدم او یک سال پیش هم لوله های رحمش را بسته است.بنابراين پس از ارائه سونوگرافی مشخص شد آی یو دی سر جایش قرار دارد از این رو برای برداشتن آن اقدام کردم اما نشد؛ حال آنكه در جریان كارناگهان رحم وی سوراخ شد كه همان موقع به بیمارم نامه ای داده وازاوخواستم با مراجعه سريع به بیمارستان وپس از بیهوشی، آی یو دی توسط پزشك خارج شود. اما او پس از خروج از مطب تا 3 روز به بیمارستان مراجعه نكرد بلکه به عروسی رفت. این یعنی اينكه حال عمومی مساعدی داشته است.اما سه روز بعد با دل درد به بیمارستان فیروزآبادی مراجعه می کند و پس از تزریق یک مسکن ،تشخیص خاصی درموردش داده نمی شود و او را مرخص می کنند.

ساعت 21 همان شب بیمار طی تماس تلفنی با من از دل دردش خبر داد كه بلافاصله ازاوخواستم به به سمت بیمارستان حرکت کند و خودم هم راهی شدم .اما دو ساعت گذشت و از بیمار خبری نشد. با اين حال پس از تماس با دخترش دریافتم که زن بيماراز منزل خارج شده اما به بیمارستانی که من حضور داشتم نرسيده بود

پس ازپیگیری هایم دریافتم که آن زن به بیمارستان اکبرآبادی مراجعه کرده و بعد از انجام آزمایشات و سونوگرافی وضعيتش خوب و طبيعي تشخيص داده شده است.

با اين حال ازاوخواستم مایعات بخورد و کمی قدم بزند و...اگردل دردش تا 3 ساعت دیگرخوب نشد به بیمارستان مراجعه کند.بدينترتيب بیمارچند ساعت بعد به بیمارستان فیروز آبادی می رود و به او میگویند:" خانم شما آن شب هم آمدی ما هم برای درمانت اقدام کردیم. اما دیگر کاری از دست ما برنمی آید برو به بیمارستان فیروزگر اما نگو که اینجا آمدی".

بدينترتيب جراح کشیک بدون مشورت با پزشک زنان وی را راهی اتاق عمل می کند و متوجه سوراخ شدن رحم می شود؛ در هر صورت آی یو دی را خارج می کنند و پس از اتمام عمل حال بیمارنيزخوب بود ومن هم جویای حالش بودم؛ قرارهم بود یک هفته بعد از عمل نزد من مراجعه کند اما خبری از وی نشد.تا اينكه همسرش با من تماس گرفت و گفت: توان ترخیص همسرش را ندارد؛بنابراين همان موقع منشی ام را با پول به بیمارستان فیروزآبادي فرستادم و قرار بود پزشکش برای صدوردستور ترخیص بیمار بیاد اما آن شب نیامد و متأسفانه بیمار همان شب به کما رفت و بعد از 15 روز دار فانی را وداع گفت.

خانم ماما درادامه گفت :پس ازشكايت خانواده آن مرحوم من تمامی این ماجرا را درکمیسیون پزشکی مطرح کردم اما هیچ کس نبود از من دفاع کند.حرفم نيز خريدارنداشت.ضمن اينكه 32 سال خدمت صادقانه و عاری از هر گونه خطا و اشتباه داشته ام و 3 بار به عنوام مامای نمونه تهران انتخاب شدم؛ 7 بارهم به مکه و 6 بار به سوریه رفته ام.همه بر سر من قسم می خورند. زندان رفتن برای من مایه آبرو ریزی است.

وي ادامه داد :من در شرایط روحی خوبی نیستم دخترم زخم معده و روده و... دارد خودم چندین سال است که داروی تیروئید مصرف می کنم، دارای فشار خون و چربی بالا هستم؛ اصلأ در شرایط روحی و جسمی خوبی قرار ندارم؛ روزی 10 بار میمیرم و زنده می شوم. زندان برای من مرگ است. من حتی یک روز هم نمی توانم آنجا را تحمل کنم.زندان برای من نیست من انسان درستکاری هستم.نمي دانم مگرچه قصوري کرده ام؟

طبق وظیفه ام برای برداشتن آی یو دی اقدام کردم، اگر بیمار حال عمومی بدی داشت چرا بعد از 3 روز گشت و گذار و رفتن به عروسی به بیمارستان مراجعه می کند؟ اصلأ چه کسی تاکنون به دنبال سوراخ شدن رحم می میرد؟ مگر پزشکی که برای عمل قلب بیمارش اقدام می کند قصد کشتن وی را دارد؟

مگر من عمدی کاری را انجام داده ام ؟ مردم کورتاژ می کنند، آدم می کشند و... من آمدم آی یوی دی را بردارم که نشد، خطا که نکردم. پس اميدوارم سازمان نظام پزشکی هرچه سريعتر به مشکل من رسیدگی کند.چراكه مسولان مربوطه بارها اعلام كرده اند هيچ يك ازاعضاي جامعه پزشكي به خاطرجرايم غيرعمد پزشكي زنداني نمي شود .ضمن اينكه طی صحبت با وکیلم دریافتم در مرگ آن زن افغان تنها 10 درصد مقصرم؛ آیا با این درصد باید حکم یک سال زندان برای من صادر شود؟

ضمن اينكه تاکنون مبلغ 60 میلیون تومان هم دیه داده ام؛ چند میلیون پول نقد به همسر از کار افتاده آن مرحوم و همچنین به وکیلم داده ام؛ خانواده محترم آن زن مرحوم از من شکایتی ندارند بلکه خیلی به فکر و نگران من هستند .حال آنكه شاکی اصلی من در حال حاضر دولت است.

وي درپايان گفت :در کمیسیون های پزشکی باید به فکر ما باشند، کسی از من دفاع نکرد؛ من در قبال بیمارم لحظه ای کوتاهی نکردم؛ مدام پیگیر بودم و...

بنابراين از رئیس قوه قضائیه ،وزيربهداشت ،انجمن مامايي و رئیس سازمان نظام پزشکی عاجزانه تقاضای کمک دارم.

گزارش :شبنم طاهري