دکتر فربد فدائی در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین ضمن اعلام این مطلب اظهار داشت: برای نمونه کودکان وضعیتی به نام زنده انگاری دارند، یعنی گمان بر زنده بودن اشیاء دارند و بعدها این موضوع را تنها به آنچه حرکت می کند نیز محدود می کنند.
وی ادامه داد: از نظر کودکان بادکنک ها، خورشید یا خودروها زنده اند، از این رو گاهی اوقات گفته های آنان از نظر بزرگسالان با دروغگویی نیز اشتباه گرفته می شود.
متخصص اعصاب و روان با اشاره به این که به تدریج متوجه واقعیت و خیال پردازی می شوند تصریح کرد: حال آن که از آن پس امکان دارد با انگیزه های گوناگونی حقیقت را کتمان یا واقعیت را به صورت نادرست جلوه دهند.
وی با بیان این که کودکان با پرورش در خانواده هایی که والدین دروغ می گویند آن را به عنوان واقعیت می پذیرند، هشدار داد: کودکان در معرض تهدید برای تنبیه ،امکان این که با توسل به دروغ از تنبیه نجات یابند نیز وجود دارد.
مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان کرد: برای نمونه، کودک گلدان را شکسته اما برای فرار از تنبیه ،واقعیت را انکار می کند یا گردن دیگری می اندازد.
وی برای این که کودکان دست به دروغگویی نزنند راهکارهایی را به والدین ارائه دادو گفت :اول این که والدین خودشان دروغ نگویند؛ دوم این که محیط امن و صمیمانه ای برای کودک فراهم کنند تا او به علت ترس و برای فرار از مجازات های نا موجه مجبور به کتمان واقعیت نشود.
وی گفت: در صورت بیان اظهارات دروغ از سوی کودک، والدین باید سعی در علت یابی داشته باشند .زیرا امکان دارد کودک به علت تهدید یا فشار فرد دیگری مجبور به کتمان حقیقت شده باشد.
به گفته وی ،والدین باید اجاز دهند کودکان در محیطی امن به بیان مسائل و مشکلات خود بپردازند.
