نمی توان گفت خوردن شکر مستقیما موجب بروز دیابت می شود. در دیابت نوع 2 عوامل ژنتیکی و فاکتورهای شیوه زندگی سبب ابتلا به این بیماری می شوند. افزایش میزان چاقی و اضافه وزن سبب افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شود
شفاآنلاین>سلامت>دیابت یکی از مشهورترین و قدیمی ترین بیماری هاست و شاید به همین دلیل است که باورهای نادرست فراوانی به این بیماری تعلق دارد.
به گزارش شفاآنلاین،اگر شما نیز به دیابت مبتلا هستید یا از میان اطرافیان تان کسی مبتلا به این بیماری است، ممکن است باورهای مختلفی از این بیماری در ذهن خود داشته باشید که بسیاری از آنها نیازمند اصلاحند...
دیابت نوع 2 یک بیماری جدی است: دیابت یک بیماری<Sickness> بسیار جدی است اما اگر بخوبی کنترل شود از وقوع عوارض آن جلوگیری می گردد یا این عوارض به تاخیر می افتند.
مصرف زیاد شکر تنها علت اصلی بروز دیابت نیست: نمی توان گفت خوردن شکر مستقیما موجب بروز دیابت می شود. در دیابت نوع 2 عوامل ژنتیکی و فاکتورهای شیوه زندگی سبب ابتلا به این بیماری می شوند. افزایش میزان چاقی و اضافه وزن سبب افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شود. یک رژیم غذایی پرکالری از هر منبعی می تواند نهایتا منجر به چاقی و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شود. تحقیقات نشان داده است که نوشیدن مقادیر زیادی نوشیدنیهای قندی نظیر نوشابه های معمولی، نوشابه های میوه ای، نوشیدنیهای انرژی زا و حتی چای شیرین می تواند با ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط باشد.
ژنتیک، عامل خطر ابتلا به دیابت نوع 2 است: سایر این فاکتورها عبارتند از: ابتلا به پیش دیابت، داشتن اضافه وزن، عدم تحرک و انجام فعالیت ورزشی، داشتن فشارخون بالا، کم بودن کلسترولHDLیا کلسترول خوب، بالا بودن تری گلیسرید، تعلق به قومیت ها و نژاد های خاص، ابتلا به دیابت بارداری یا تولد نوزادی با وزن بیش از 9 پوند (4.5 کیلوگرم).
دیابت نوع 2 کم اهمیت تر از دیابت نوع 1 نیست: هر دو این بیماریها بسیار جدی هستند و از نظر خطر با هم برابرند. هنگامی که قندخون کنترل نشود ممکن است درهر دو بیماری عوارض ثانویه جدی نظیر بیماریهای قلبی، کلیوی، نابینایی، تخریب عصب و قطع عضو حادث شود.
قطع کامل کربوهیدرات ها در مبتلایان به دیابت درست نیست: کربوهیدراتها منبع اصلی انرژی برای بدن هستند همه افراد نیاز به مصرف روزانه مقدار مشخصی کربوهیدرات برای عملکرد مغز، ماهیچه ها و سایر اعمال بدنی دارند. بطور ایده آل مقدار کربوهیدرات در رژیم غذایی باید شامل 50 تا 60 درصد کل کالری روزانه باشد. این موضوع برای افراد دیابتی و غیر دیابتی یکسان است. رژیم های غذایی کم کربوهیدرات غالبا با مقادیر زیاد پروتئین و چربی جایگزین می شوند. تحقیقات نشان داده است که مصرف طولانی مدت رژیم های پرچرب و پر پروتئین سبب افزایش خطر ابتلا بزرگسالان به بیماری قلبی و کلیوی می گردد.
در مورد افراد مبتلا به دیابت که در معرض خطر بیشتری برای این دو بیماری هستند مصرف طولانی مدت رژیمهای پرچرب و پر پروتئین سبب افزایش این خطر می گردد. به همین دلیل باید نیمی از کالری مورد نیاز بدن از مصرف غذاهایی نظیر میوه جات، سبزیجات، لبنیات کم چرب، غلات کامل، حبوبات، خشکبار و دانه ها تامین شود.
مبتلایان به دیابت نیاز به کاهش مقادیر زیاد وزن نیستند: اگر شما دارای اضافه وزن هستید کاستن تنها 7 درصد از وزن می تواند تاثیرات چشمگیری بر سلامت بدن شما داشته باشد. برای شخصی با وزن 200 پوند (90 کیلوگرم) کاهش تنها 15 پوند 6.81کیلوگرم) می تواند با فواید بسیار زیادی بر سلامت و بیماری او داشته باشد. برای فردی با وزن 250 پوند تنها 18 پوند کاهش وزن می تواند موثر باشد.
دیابتی ها لزوما نباید از رژیم غذایی خاص پیروی کنند: رژیم غذایی افراد دیابتی سالمترین رژیم غذایی برای همگان و حاوی حداقل میزان چربی ها، میزان متعالی شکر و نمک، مواد غذایی سبوس دار، سبزیجات و میوه جات است. افراد دیابتی باید حداقل میزان مواد نشاسته ای مانند نان، سیب زمینی و ماکارونی را مصرف کنند.
مواد غذایی نشاسته ای بخشی از رژیم غذایی سالم را تشکیل می دهند. آنچه مهم است مقدار مصرفی آن است. نان های سبوس دار، برنج، غلات صبحانه، ماکارونی و سبزیجات نشاسته ای مانند سیب زمینی،نخود فرنگی،کدو حلوایی، ذرت و باقلا می توانند در هر یک از وعده ها ی اصلی یا میان وعده ها مصرف شوند. تنها مسئله مهم رعایت مقدار مصرفی آنهاست. برای اکثر دیابتی ها مصرف 3 الی 4 واحد از مواد غذایی نشاسته دار بلامانع است. همچنین غلات سبوس دار منابع خوبی برای تامین فیبر مورد نیاز بدن به شمار می رود و به حفظ سلامتی تان نیز کمک می نماید.
همه دیابتی ها بینایی شان را از دست نمی دهند: درست است که دیابتی‌ها ریسک عوارض این بیماری (مانند نابینایی، مشکلات قلبی‌عروقی، ناراحتی‌های کلیوی و…) را خواهند داشت ولی اگر سطح قند خون خود را در حد طبیعی حفظ نمایند، احتمال بروز این عوارض بسیار کم شده و می توانند یک زندگی عادی بدون عوارض بیماری را تجربه نمایند. آوای سلامت
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار