خوب است كه هر وقت كاري را به عقب انداختيم، آن را در تقويم يا دفتري يادداشت كنيم و جلوي چشم باشد. در اين روش هم تنبيه وجود دارد هم تشويق. در واقع كاهش دفعات سستي؛ تشويق است و زياد شدن دفعات آن تنبيه به شمار مي‌رود. اين روش همان محاسبه در كارهاست.
شفاآنلاین>اجتماعی>چطور مي‌توانيم تنبلي و سستي را درمان كنيم و بي‌حالي و بي‌حوصلگي را از خود دور كنيم؟ راه‌هايي براي از بين بردن تنبلي وجود دارد كه عبارتند از:
به گزارش شفاآنلاین،با عزم و اراده بايد با سستي و بي‌حالي برخورد كرد. اگربدانيم كه تنبلي عامل برانگيزاننده خشم خداوند است، راحت‌تر با آن مبارزه مي‌كنيم.
گاهي افراد براي فرار از مسئوليت<Responsibility>، بهانه‌تراشي مي‌كنند. با عذر و بهانه‌تراشي؛ فرد رفتار خود را منطقي جلوه مي‌دهد، در نتيجه با اين رفتار سستي را در خود تقويت مي‌كند. براي درمان فرد بايد از توجيه اجتناب كند و خود را گول نزند.
براي پرهيز از توجيه‌گرايي، به چند مورد بايد توجه كرد: فرد براي موجه جلوه دادن تاخير در انجام كار، دلايل گوناگون را دستاويز براي دفاع از خود قرار ندهد. براي فرار از وظيفه، از ديگران هم توجيه را نپذيرد، تا اهمال در خود او و ديگران تقويت نشود.
از آن كسي كه مسئوليت كاري را داشته، تنها نتيجه كار سوال شود چرا كه مديريت زمان از وظایف اوست و به ما ربطي ندارد. به اهمال‌كار گوشزد شود كه ما در برابر برنامه‌ريزي نادرست او، هيچ مسئوليتي نداريم و حتي نمي‌توانيم توجيهات او را بشنويم.
اهمال‌كاران به دليل نداشتن برنامه مشخص در زندگي روزمره و نيز به جهت نداشتن اراده قوي، هميشه به عاملي براي به حركت درآمدن نياز دارند. يكي از موثرترين عوامل محرك، دوست بااراده و منظم است. افراد از تمام روحيات، خلقيات، اعمال و رفتار دوست خود اثر مي‌پذيرند. نشست و برخاست با دوست منضبط به‌ويژه اگر مستمر باشد، خود به خود مسير حركت انسان را تغيير مي‌دهد و گاه تا حدي بدون زحمت انسان را منظم و بااراده مي‌كند.
خوب است كه هر وقت كاري را به عقب انداختيم، آن را در تقويم يا دفتري يادداشت كنيم و جلوي چشم باشد. در اين روش هم تنبيه وجود دارد هم تشويق. در واقع كاهش دفعات سستي؛ تشويق است و زياد شدن دفعات آن تنبيه به شمار مي‌رود. اين روش همان محاسبه در كارهاست.
راه ديگر درمان تنبلي اين است كه فرد با خود پيمان ببندد كه تنبلي نكند و تلاش كند كه آن را انجام دهد. در اينگونه موارد باید به پیمانی که بسته وفادار باشد و بکوشد تا با رعایت آن بر این خصلت ناپسند فائق آید.
وقتي كسي نمي‌تواند كارش را به درستي يا به موقع انجام دهد، دچار كمرويي و شرم مي‌شود. براي مبارزه با آن تلاش كنيد و بر اعصاب خود مسلط باشيد. نگذاريد كه اتفاقات و حوادث، لحظه‌اي شما را تحت تاثير قرار دهد.
برخورد با ديگران، پيش سلام بودن، احوال پرسي كردن، همدردي، حضور در جمع مردم، شركت در غم و شادي آنها و... مي‌تواند راهكار خوبي براي مبارزه با كمرويي باشد. پس از قدري نشست و برخاست با كساني كه تنها رضايت خدا را ملاك كارها مي‌دانند، مطمئن باشيد شما هم اينگونه مي‌شويد و كمتر به قضاوت برخی افراد اهميت مي‌دهيد.
گاهي علت اينكه دچار تنبلي مي‌شويد اين است كه مي‌ترسيد وارد كاري شويد؛ چرا كه از قضاوت اين و آن دل خوشي نداريد. باید در این زمینه به این موضوع توجه کنید درصورتی که خود را آنگونه هستید در اجتماع نشان دهید می‌توانید با مشکلات بهتر روبه‌رو شوید.
خود را نبازيد و كار را ادامه دهيد. ممكن است در نخستين برخورد موفق نشويد ولي مهارت‌هايي را كسب خواهيد كرد. اگر وارد كار نشويد هميشه در نقطه صفر باقي خواهيد ماند. هرگز نگوييد مي‌ترسم در گفتارم اشتباهي باشد و آبرويم برود بلكه بگوييد مي‌گويم و مي‌خواهم اشتباهاتم را اصلاح كنم يا مي‌خواهم حرفم را بزنم، به خود جرات شركت در جمع را بدهيد و خود را از آنها بدانيد و با آنها باشيد.
گاهي اوقات بر اثر شكست‌هاي گذشته شخص به سستي مبتلا مي‌شود. چون پيش از اين خود را از انجام كار ناتوان ديده است و رغبتي براي شروع مجدد كار در خود نمي‌بيند. آنچه از دست رفت، گذشت و آنچه در آينده در پيش داري، به زودي فرا مي‌رسد.
اضطراب مزمن
همه انسان‌ها به طور طبیعی در برخی مواقع دچار اضطراب می‌شوند که این مساله عادی است اما اضطراب مزمن می‌تواند حتی زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد.
هنگامی که به طور کامل درمانده شده اید به خود یادآوری کنید که اضطراب شرایطی زودگذر است. هنگامی که دچار استرس مزمن باشید همانند این است که در هر مشکلی غرق شده و به ندرت شناور باقی می‌مانید. به خود یادآوری کنید که عوامل استرس‌زا دائمی نیستند و این کار می‌تواند آرامش ذهن و انرژی مورد نیاز برای غلبه بر مشکل و یافتن راه حل‌های عملی را فراهم کند.
اضطراب به معنای احساس درماندگی به واسطه یک عامل استرس‌زا حتی زمانی اتفاق می‌افتد که هیچ خطر فوری شما را تهدید نمی‌کند.اضطراب را می‌توان همانند یک زنگ هشدار آتش دانست در شرایطی که هیچ آتش‌سوزی وجود ندارد.با درک این مساله که نیازی نیست وحشت‌زده و مضطرب شوید می‌توانید خود را آرام کنید.
به حرکتی رو به رشد فکر کنید. هر مانعی در مسیر شما می‌تواند یک فرصت باشد.تلاش کنید مشکلات خود را به عنوان فرصت‌هایی برای یادگیری و رشد هر چه بیشتر در نظر بگیرید به جای آنکه بر نتایج بالقوه منفی متمرکز شوید.آرمان
نظرشما
آخرین اخبار