زمانی که او از تنها بودن کودکی اطمینان حاصل می‌کرده، با ادعای این که پولی را باید به دست پدر کودک برساند، او را مجاب می‌کرده است تا در را باز کند. او پس از ورود به خانه‌ها، کودکان را مورد آزار قرار داده و از خانه‌ها سرقت می‌کرده است
شفا آنلاین>یادداشت>درست در روزهای نزدیک به تعطیلات تابستانی مدارس، خبری منتشر شد که باید مورد توجه والدین قرار بگیرد؛ مرد جوانی که مدتی قبل به اتهام آزار و اذیت بیش از 20 کودک و سرقت از منازل، دستگیر شده بود، پرونده‌اش این هفته برای رسیدگی به اتهامات به دادگاه انقلاب فرستاده شد. شگرد این مرد جوان، زدن زنگ در خانه‌ها بوده و سپس از کودکان درباره حضور پدر و مادر در خانه سوال می‌کرده است.
زمانی که او از تنها بودن کودکی اطمینان حاصل می‌کرده، با ادعای این که پولی را باید به دست پدر کودک برساند، او را مجاب می‌کرده است تا در را باز کند. او پس از ورود به خانه‌ها، کودکان را مورد آزار قرار داده و از خانه‌ها سرقت می‌کرده است. حالا او دستگیر شده و به زودی دادگاهش برگزار خواهد شد. اما دغدغه والدین کماکان پابرجاست؛ این که اگر قرار به تنها گذاشتن فرزندشان در خانه است، به او چه آموزش‌هایی باید بدهند تا مانع از حوادث تلخی چون این مورد شوند؟
تنها گذاشتن کودکان در خانه، شاید انتخاب بسیاری از والدین نباشد اما به واسطه سبک زندگی این روزها، بسیاری ناچارند برخی اوقات تن به این گزینه دهند و فرزندشان را در خانه تنها بگذارند. اگر شما هم جزو این گروه هستید، این نکات را در نظر داشته باشید.
2- از بازی کردن نقش‌های مختلف بهره بگیرید و با کودک‌تان تمرین کنید که چه جملاتی را می‌تواند در وقت تماس‌های تلفنی یا وقتی غریبه‌ای زنگ در را می‌زند، بگوید. به عنوان مثال اگر کسی از حضور مادر در خانه پرسید، بگوید: «مامانم الان نمی‌تونه با شما صحبت کنه و گفته پیغامتون رو بگویید» یا «اسم‌تون چیه که به پدرم بگم با شما تماس بگیره». هدف از این تمرین‌ها این است که فرزندتان بدون دادن اطلاعات بیش از حد، بتواند اطلاعات لازم را از فرد مقابل کسب کند.
3- درباره موقعیت‌های خطر یا اورژانس، حتما برای کودک‌تان توضیح دهید اما از ترساندن بیش از حد او خودداری کنید. چهره فرزندتان در زمانی که به او توضیح می‌دهید، بهترین معیار برای این است که متوجه شوید آیا او ترسیده یا خیر.
4- قوانین پاسخ دادن به تلفن و زنگ در را به صورت جزئی با او هماهنگ کنید. پیشنهاد می‌شود که کودکان تلفن‌ها و زنگ در را پاسخ بدهند اما در را به هیچ عنوان روی غریبه باز نکنند و در صورت اصرار فردی که پشت در است، به همسایه یا پلیس تلفن بزنند.
5- بعد از برگشت به خانه، با کودک‌تان صحبت و از تجربه او سوال کنید. این کار کمک می‌کند تا ایرادات روش شما مشخص شود.
6- و نکته پایانی این‌که در تابستان از گزینه‌های دیگر مانند کلاس‌های ورزشی، خانه اقوام، کلاس‌های مساجد و مدارس و ... برای پر کردن زمان فرزندتان استفاده کنید چراکه تنها ماندن در خانه شاید به صرفه باشد اما مهارت و توانایی چندانی را به فرزندتان آموزش نخواهد داد.
اگر ناچار از تنها گذاشتن فرزندتان هستید، فهرستی از کارهایی را که باید پیش از ترک خانه انجام دهید تهیه کنید. این فهرست شامل موارد زیر باشد. البته با توجه به شرایط خانوادگی، شاید لازم باشد شما مواردی را به آن اضافه کنید.
فرزندتان شماره تلفن پدر و مادر خود را بلد است و توان گرفتن شماره آن‌ها یا پلیس را دارد. گذاشتن فهرست مکتوب شماره تماس‌ها کنار تلفن توصیه می‌شود.
فرزندتان می‌داند در چه موقعیت‌هایی باید با پلیس تماس بگیرد؛ به عنوان نمونه اصرار یک فرد به ورود به ساختمان یا در وقت شنیدن صدای شکسته شدن شیشه
با همسایه‌ای مورد اعتماد یا دوستی که نزدیک خانه شما ساکن است، هماهنگ کرده‌اید و او می‌داند فرزندتان در خانه تنهاست.
فرزندتان می‌داند در موقعیت‌های اورژانسی که نیاز به کمک بلافاصله یک بزرگ‌تر را دارد (مانند بریدن دست خود)، از کدام همسایه می‌تواند کمک بگیرد.
با فرزندتان هماهنگ کنید که اگر بسته‌ای برای شما آورده شد، یا اگر کسی چنین ادعایی کرد، آن فرد را به کدام همسایه یا مغازه محلی ارجاع بدهد تا ناچار از باز کردن در نباشد.
آموزش‌های مختصری درباره مسائل ایمنی به فرزندتان داده‌اید (مواردی چون آتش سوزی یا ترکیدگی لوله آب یا بریدن دست با چاقو).
با مشارکت او قوانینی برای این زمان مشخص کرده‌اید؛ شامل میزان استفاده از تلویزیون، دسترسی به اینترنت، مرتب نگه‌داشتن خانه و...
امکانات اولیه برای فعالیت‌های مختلف مانند نقاشی، کاردستی، کتاب خوانی، بازی رایانه‌ای و... متناسب با مدت زمانی که باید تنها باشد، فراهم کرده‌اید.
غذا و خوراکی به قدر کافی برای او تهیه کرده یا به او آموزش‌های لازم در این باره را داده‌اید.
درباره برخی کودکان و در برخی شرایط، تنها گذاشتن کودکان به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. این موارد ممنوع عبارتند از:
کودکان زیر دبستان به ویژه برای مدت زمانی بیش از نیم ساعت نباید در خانه تنها گذاشته شوند.
تنها گذاشتن در صورتی که تلفن خانه قطع است. کودک باید امکان تماس تلفنی با شما، پلیس یا افراد قابل اعتماد نزدیک خانه را داشته باشد.
اگر کودک می‌ترسد و ناآرام است. توجه به احساسات فرزند حتی در سنین نوجوانی نیز اهمیت دارد. در مقابل اگر خود شما نیز بسیار نگران هستید، این کار را به تعویق بیندازید.
تنها گذاشتن برای زمان طولانی- برای سنین دبستان بیش از پنج، شش ساعت نباشد و در دوره دبیرستان بیش از 10، 12 ساعت نباشد.
اگر بیش از یک فرزند دارید و این فرزندان رابطه خوبی با هم ندارند، آن‌ها را با هم تنها نگذارید.خراسان
نویسنده : نرگس عزیزی | کارشناس ارشد مشاوره خانواده
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار