داروی آمیودارون از راه خوراکی فقط در درمان تاکی‌کاردی بطنی گهگیر و غیرپایدار از نظر همودینامیکی و فیبریلاسیون بطنی گهگیر زمانی که سایر دارو‌ها مؤثر نیست، مصرف می‌شود
شفاآنلاین>سلامت>داروی آمیودارون غلظت پلاسمایی کینیدین، پروکائین آمید و فنی‌توئین را افزایش می‌دهد.
به گزارش شفاآنلاین، داروی آمیودارون به ۲ صورت خوراکی و تزریقی و بنا بر بیماری فرد تجویز می شود که در صورت مصرف بیش از حد عوارضی همچون ضعف، ضربان قلب ضعیف و غیره دارد و امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به بررسی این دارو بپردازد.
موارد مصرف داروی آمیودارون
داروی آمیودارون از راه خوراکی فقط در درمان<cure> تاکی‌کاردی بطنی گهگیر و غیرپایدار از نظر همودینامیکی و فیبریلاسیون بطنی گهگیر زمانی که سایر دارو‌ها مؤثر نیست، مصرف می‌شود.
این دارو از راه تزریقی جهت تخفیف و پیشگیری از آریتمی فوق بطنی گهگیر که به سایر دارو‌ها پاسخ نمی‌دهد، به ویژه هنگامی که همراه سندرم ولف پارکینسون-وایت (W-P-W) باشد، از جمله فیبریلاسیون دهلیزی، فلوتر دهلیزی، تاکی کاردی دهلیزی نابجا و تاکی کاردی فوق بطنی مصرف می‌شود.
چنانچه نسبت به آمیودارون یا یُد آلرژی (حساسیت) دارید، یا اگر وضیت قلبی شما نامساعد است (به‌طورمثال شرایط AV block) (مگر اینکه دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب داشته باشید)، سابقه ضربان قلب آرام دارید و یا اگر قلب شما نمی‌تواند به درستی خون را پمپاژ کند، بهتر است از این دارو استفاده نکنید.
داروی آمیودارون ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی خطرناک بر روی کبد و یا ریه‌ها شود.
اگر درد در قفسه‌ی سینه، مشکلات تنفسی، درد در قسمت بالای شکم، ادرار تیره رنگ، یرقان یا زردی (زردی پوست یا چشم‌ها) یا سرفه خونی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید، بدون اینکه به پزشک خود اطلاع دهید از این دارو استفاده نکنید چرا که ممکن است باعث صدمه به جنین شود. از روش‌های جلوگیری از بارداری موثر استفاده کنید و در صورتی که در دوره مصرف آمیودارون باردار شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
برای اطمینان از این که آمیودارون موجب ایجاد اثرات سوئی برای شما نمی‌شود، بهتر است آزمایشات خون را به طور منظم انجام دهید.
همچنین ممکن است نیاز باشد عملکرد تیروئید و کبد شما نیز بررسی شود، به علاوه ممکن است انجام معاینات چشمی و عکس از قفسه سینه نیز ضروری شود.
مکانیسم اثر داروی آمیودارون
داروی آمیودارون با اثر مستقیم بر بافت‌ها، بدون تاثیر بارز بر پتانسیل غشا، طول مدت پتانسیل عمل و دوره تحریک‌ناپذیری را در تمام بافت‌های قلب طولانی می‌کند.
همچنین در بیماران مبتلا به سندرم W-P-W تحریک‌پذیری بافت مسیر فرعی را طولانی کرده و سرعت هدایت را در این بافت‌ها کند می‌کند.
فارماکوکینتیک داروی آمیودارون
جذب داروی آمیودارون از راه خوراکی کند و متغیر است. حدود ۲۵-۲۰ درصد از راه خوراکی جذب می‌شود؛ سرعت دستیابی به غلظت پلاسمایی یکنواخت و درمانی دارو، کند و دفع دارو<medicine>طولانی است. پیوند دارو با پروتئین بسیار زیاد خواهد بود.
متابولیسم این دارو کبدی و نیمه عمیر آن در مرحله ابتدایی، ۱۰-۵/۲ روز و در مرحله انتهایی ۱۰۷-۲۶ روز است. اثر دارو ۳-۲ روز تا ۳-۲ ماه پس از مصرف شروع می‌شود و حداکثر غلظت پلاسمایی نیز ۷-۳ ساعت پس از مصرف حاصل می‌شود.
طول مدت اثر متغیر (هفته‌ها تا ماه‌ها) است.
عوارض جانبی داروی آمیودارون
اختلال در بینایی، نوروپاتی و میوپاتی محیطی، برادی‌کاردی و اختلالات هدایتی قلب، حساسیت به نور و به ندرت تغییرات رنگ پوست، کم‌کاری تیروئید، پرکاری تیروئید، فیبروز آلوئولیت ریوی، هپاتیت، تهوع، استفراغ، احساس طعم فلزی در دهان، لرزش، کابوس، سرگیجه، سردرد، بی‌خوابی، افزایش فشار داخل جمجمه، التهاب اپی‌دیدیم، بی‌نظمی حرکات عضلانی، بثورات جلدی، التهاب عروق، کاهش پلاکت خون، افزایش زمان پروترومبین، آنافیلاکسی (با تزریق سریع)، اسپاسم برونش و آپنه از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی آمیودارون
مصرف همزمان داروی آمیودارون با سایر دارو‌های ضد آریتمی ممکن است خطر بروز تاکی آریتمی را افزایش دهد.
داروی آمیودارون غلظت پلاسمایی کینیدین، پروکائین آمید و فنی‌توئین را افزایش می‌دهد. ضعف عظله قلب با مصرف همزمان هر داروی ضد آریتمی با آمیودارون مشاهده می‌شود. اثر انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با آمیودارون افزایش پیدا می‌کند.
خطر برور آریتمی بطنی در صورت مصرف همزمان دارو‌های ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای و فنوتازین‌ها با آمیودارون افزایش دارد.
در صورت مصرف همزمان آمیودارون با دارو‌های مسدودکننده گیرنده بتا، دیلتیازم و وراپامیل، خطر بروز برادی کاردی، انسداد گره دهلیزی بطنی و ضعف عضله قلب افزایش پیدا می‌کند.
غلظت پلاسمایی دیگوکسین در صورت مصرف همزمان با آمیودارون افزایش دارد.
اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید.
اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، آمیودارون را مصرف کنید.
از مصرف بیش از اندازه، برای جبرانِ دوز مصرفیِ از دست رفته، خودداری کنید.
چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. مصرف بیش از حد آمیودارون می‌تواند کُشنده باشد!
علائم مصرف بیش از حد این دارو ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ضعف، ضربان قلب ضعیف، احساس سبکی در سر، از دست دادن هوشیاری.yjc
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار