عده‌ای از افراد اساسا دنبال وقت گذرانی هستند و می‌خواهند به هر شکلی از شر تنهایی که گرفتارش هستند رها شوند و به همین دلیل وارد گروه‌هایی می‌شوند که بتوانند وقت خود را به شکلی سپری کنند
شفا آنلاین>اجتماعی<کم کم به روزهای آخر سال نزدیک می‌شویم و خودمان را آماده می‌کنیم که چند روز فارغ از درس و کار برای اوقات فراغت مان برنامه‌ریزی کنیم. در این بین، برخی افراد هستند که بیشتر اوقات فراغت‌شان را به گپ زدن‌های بیهوده در یک دورهمی یا در دنیای مجازی اختصاص می دهند و انگار سرشان برای بحث کردن‌های بی‌نتیجه درد می‌کند!
چنین افرادی یا عده‌ای را دست می اندازند یا شوخی‌های غیراخلاقی می کنند یا تحلیل‌های اقتصادی و سیاسی بی مبنا ارائه می‌دهند تا بحث‌شان اساسی داغ شود. در این نوشتار به چند مورد از دلایل تمایل انسان‌ها به چنین گپ زدن‌هایی، آسیب‌هایش و نحوه مدیریت این ماجرا، اشاره خواهیم کرد.
رهایی از تنهایی به هر شکلی!
عده‌ای از افراد اساسا دنبال وقت گذرانی هستند و می‌خواهند به هر شکلی از شر تنهایی که گرفتارش هستند رها شوند و به همین دلیل وارد گروه‌هایی می‌شوند که بتوانند وقت خود را به شکلی سپری کنند. این افراد هدف خاصی در زندگی ندارند و باری به هر جهت هستند. هرجا تجمعی ببینند، سریع سر و گوشی آب می‌دهند. هر حرفی را هر جایی می‌زنند و خود را نخود هر آشی می کنند. مشکل این افراد بیشتر جنبه هویتی دارد یعنی خودشان هم نمی‌دانند که به دنبال چه هستند و از زندگی چه می‌خواهند.
دسته دوم، دنبال تفریح و کسب اطلاعات هستند. این افراد در طول روز کارهای زیادی دارند، هدف هم در زندگی دارند و مشکل دسته اول را ندارند و دلیل‌شان برای ورود به این بحث‌ها، صرفا تفریح و هیجان و کسب اطلاعات است. این افراد در کنار دیگر تفریحات خودشان، بخشی را به گپ‌های بیهوده اختصاص می‌دهند تا بخشی از فشار کاری در طول روز را بکاهند و همچنین از طریق این گفت وگوها در جریان آخرین اتفاقات روز قرار بگیرند. مطرح کردن این گونه مسائل دارای هیجان خاصی است چون هر روز با اتفاقات تازه همراه است.
مثلا مردم کنجکاوند که بدانند قیمت سکه امروز چند بوده و نسبت به روز قبل چقدر تفاوت دارد. در چنین گفت وگوهایی گاهی شوخی‌های بی‌ادبانه هم می‌شود. اصلا برخی از گروه‌های مجازی به همین دلیل تشکیل شده تا موضوعات غیراخلاقی مطرح شود. افرادی که ممکن است در فضای خانواده یا محل کار بسیار باادب و بااخلاق باشند، در چنین گروه‌هایی مانند انسانی که از بند آزاد شده، چهره دیگری از خود نشان می‌دهند. برخی روان شناسان معتقدند که برخی شوخی‌های غیراخلاقی و مسخره کردن و دست انداختن در جمع، ریشه در نوعی احساس خشم دارد.
اما دسته سوم و از دیدگاه هیجانی، افراد به دلیل این که ممکن است در برهه‌ای از زمان دچار مشکلات اقتصادی، سیاسی یا فرهنگی و اجتماعی باشند، دچار هیجانات خاصی می شوند که ریشه در احساس ناامنی دارد. مشکلات اقتصادی می‌تواند موجی از احساس ناامنی در جامعه به راه بیندازد. مطرح کردن این مسائل در جمع نوعی «تخلیه هیجانی» است. در این مواقع، فرد سعی می کند با پرداختن به این موضوعات از فشار روانی این مسئله کم کند و اضطراب خود را کاهش دهداما مشکل این جاست که این تخلیه هیجانی به صورت ناهوشیار صورت می گیرد و اغلب افراد از این فرایند آگاهی ندارند. همین واقعیت باعث می‌شود افراد کنترل چندانی بر فرایند این گپ و گفت وگوها نداشته باشند و نتوانند هیجانات خود را کنترل کنند و به همین دلیل گاهی به بحث و جدل‌های شدید و حتی درگیری کلامی و فیزیکی نیز منجر می‌شود.
آسیب‌های گپ‌های بیهوده
آسیب‌های عمده این جریان، جو روانی کاذب آن است. این گفت وگوها اغلب غیر تخصصی است و خیلی سریع می‌تواند باعث شکل گیری موجی از ناامیدی و شایعه در بین مردم شود. وقتی عده‌ای کاری انجام می دهند که در حد تخصص آنان نیست، از هدف اصلی خودشان دور می‌شوند و بقیه افراد هم این اجازه را به خودشان می‌دهند تا وارد موضوعات دیگر و دخالت در آن مسائل شوند. نتیجه این می‌شود که نمی‌توان درست را از نادرست تشخیص داد و در چنین جوی افرادی فرصت سوء استفاده پیدا خواهند کرد تا به نشر اکاذیب بپردازند و مردم را گمراه کنند چون معمولا در این جمع‌ها کودکان هم حضور دارند، از طریق یادگیری مشاهده‌ای این رفتار را تقلید می‌کنند و در آینده افرادی مثل این‌ها می‌شوند.
چطور این موضوع را مدیریت کنیم؟
مدیریت این موضوع از طریق تذکر دادن است. افرادی که به این آگاهی رسیده‌اند باید تشخیص دهند که هدف از تشکیل یک گروه، و دورهمی چیست و هدف گفت‌وگو را باید بر همان اساس در نظر گرفت. مثلا برای یک شب نشینی که می‌توان به موضوعات خیلی مهم‌تر پرداخت، از قبل موضوعی برای بحث در نظر بگیریم.
من اعتقاد دارم در مجالسی مانند تولد، عروسی و ... به موضوع مرتبط بپردازیم. مثلا چقدر خوب است در یک جشن تولد که برای یک کودک 10 ساله برگزار شده، به دلایل برگزاری چنین جشنی، هدف از برگزاری و تاثیر آن بر شکل‌گیری هویت فرد و خاطراتی که در طول سال قبل داشته بپردازیم و از کودک بخواهیم تا در جایگاه قرار بگیرد و درباره اهدافش در سال پیش رو حرف بزند. والدین آن کودک یادداشتی را تهیه کنند و از تحولاتی که فرزندشان طی یک سال قبل تجربه کرده، بگویند اما دقیقا بر عکس، در چنین مجالسی صرفا به نمایش کادوهای گران قیمت و چشم و هم چشمی پرداخته و اصل موضوع نادیده گرفته می‌شود. هر گروه یا کانال باید مدیری داشته باشد تا بتواند موضوعات را مدیریت و برای آن چارچوب تعیین کند. هرچند این کار ممکن است ابتدا سخت به نظر برسد اما در نهایت نتیجه مطلوبی خواهد داشت خراسان
.نویسنده : دکتر رضا یعقوبی | روان شناس سلامت
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار