همسرانی که از وحشت مرگ، فریاد می‌کشند

شفا آنلاین>اجتماعی>هر روز در رسانه ها، در کوچه یا خیابان، نمونه هايی از خشونت ها را آشکارا می بینیم، صدای فریاد در همه جا شنیده می شود، گاهی زنان و گاهی مردان، کسانی که از کتک و کتک کاری خسته می‌شوند و آخر کار، ماجرا به قتل می‌انجامد.

چه زنان و مردانی که به دلیل خشونت های فیزیکی و شاید در چند ثانیه جنون آنی، مرگ را برای دیگری رقم می زنند، مرگ هایی که خودشان هم باور ندارند و هزاران آه پشت آن است که چرا یک لحظه غفلت کردم و مرگ همسرم را موجب شدم. اگر آن چند لحظه آرام بودم...

اخیرا براساس اعلام دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد گزارشی تهیه شده است که بر اساس آن، سال گذشته 87 هزار زن در سراسر جهان کشته شدند. از این رقم، حدود 50 هزار نفر به دست همسر، شریک زندگی یا اعضای خانواده‌شان به قتل رسیده‌اند.

در ایران هیچ آماری در زمینه قتل همسر و قتل در خانه وجود ندارد. همچنین بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی، هیچ آمار تفکیکی از مرگ زنان به دست همسران‌شان به دلیل نزاع های خانوادگی در دست نیست.

اگر چه آماری از زنانی که به دست همسران‌شان بر اثر نزاع یا خشونت های خانگی جان خود را از دست می دهند وجود ندارد اما احمد شجاعی، ريیس سازمان پزشکی قانونی کشور پیشتر در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اعلام افزایش 5.8 درصدی مراجعات نزاع همسرآزاری در سال 96 نسبت به سال 95، گفته بود که 90 درصد مدعیان همسرآزاری را زنان و 10درصد باقی‌مانده را مردان تشکیل می دهند.

در سال 95 آمار مراجعان همسرآزاری 77 هزار و 280 نفر بود (74 هزار و 180 زن و سه هزار و 100 مرد) و در سال 96 این آمار به 81 هزار و 729 نفر رسید (77 هزار و 59 زن و چهار هزار و 670 زن) بودند.

عباس مینویی، مدیرکل معاینات بالینی سازمان پزشکی قانونی کشور درباره میزان همسرآزاری در تهران می‌گوید: در سال 96 استان تهران در بین استان های کشور با 16 هزار و 152 نفر مراجعه همسرآزاری به پزشکی قانونی دارای بیشترین میزان همسرآزاری بود.

به گفته وی، بعد از استان تهران، استان های خراسان رضوی با 8 هزار و 541 مورد و استان اصفهان با هفت هزار و 124 مورد همسرآزاری ارجاع شده به پزشکی قانونی در رتبه های بعدی قرار دارند.

سازمان ملل اعلام کرده است که «خانه» خطرناک‌ترین و ناامن‌ ترین محل برای زنان است چرا که اغلب خشونت‌ های کلامی، جسمی و جنسی و همچنین قتل‌ زنان در خانه‌های خود آن‌ها یا بستگان‌شان رخ می‌ دهد. اما این خلاف عقیده برخی کارشناسان اجتماعی و حقوقی ایران است، آنان می گویند، این قاعده فراگیر نیست و شامل همه خانه ها نمی شود، چرا که آن‌ها برخی خانه ها را به دلیل وجود مردان یا زنانی که از مشکل روانی رنج می برند، نا امن می‌دانند و از نظر آن‌ها دیگر خانه ها امن است.

اشرف گرامی زادگان، مشاور حقوقی و پارلمانی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در این باره می گوید: خشونت رفتاری است که به انواع گوناگون در خانه و اجتماع مشاهده می شود موضوع خشونت رفتاری در تمام جهان وجود دارد. در ایران نیز بر اساس تحقیق میدانی وزارت کشور که با همکاری مرکز امور مشارکت زنان در سال های گذشته انجام شد، اطلاعاتی از استان های مختلف جمع آوری شد و مطرح شد خشونت در موضوع پنهان و آشکار نمود بیشتری پیدا کرده است. نتایج این تحقیق برای استان ها چاپ شد ولی کتاب آن در دسترس عموم قرار نگرفت.

به گفته او، این تحقیقات نشان داد که در کشور ما انواع و اقسام خشونت در خانه و در جامعه مشاهده می شود. اما تاکنون این گونه مسائل درباره خشونت پنهان بوده است و حالا که از طریق رسانه ها و طرح موضوع زیاد آن در اجتماع به صورت یک معضل اجتماعی آشکار درآمده است، باید با پیشگیری از بروز آن جلوگیری کرد تا خشونت ها کاهش یابد.

گرامی زادگان می گوید: بر اساس مشاوره‌هایی که در زمینه حقوقی و خانوادگی انجام داده ام، احساس کردم در خانواده دو عامل «فقر و بیکاری» به خشونت منجر می شود و این دو عامل در افزایش خشونت تاثیر زیادی داشته باشد، پس وظیفه دولت ایجاد اشتغال و کاهش فقر است که متاسفانه برنامه ریزی درستی در این زمینه انجام نشده است.

وی نبود تفاهم در خانواده ها را یکی دیگر از دلایل خشونت در خانواده ها می داند و تصریح می کند: مشاوره و آموزش می تواند در ایجاد تفاهم در زوجین موثر باشد. البته هنوز تا حدودی بسیاری از مردان و زنان مشاوره را قبول ندارند و معتقدند وقتی می گویند به مشاور مراجعه کن، آنگار که می گویند، فرد دیوانه است اما در دنیا این ثابت شده که هر فردی ممکن است دچار مشکلات روحی و روانی از درجه ضعیف یا بالاتر باشد و نیاز به مشاوره دارد.