شفاآنلاین> اجتماعی> نیمی از زنانی که در دنیا به قتل می‌رسند توسط اعضای خانواده و همسرانشان کشته می‌شوند! اما معنی این جمله این نیست که تنها نوع خشونت علیه زنان، خشونت خانگی است، تنها جایی که خشونت علیه زنان رخ می‌دهد پشت درهای بسته خانه است و خشونت علیه زنان حتما باید منجر به «قتل» شود تا به حساب بیاید.به گزارش شفاآنلاین: از خودکشی گرفته تا توصیف‌کردن خودمان با جمله‌های ظالمانه‌ای مانند اینکه «زشتم»، «از پس این کار برنمی‌آیم»، «تنهایی نمی‌توانم» و بسیاری چیزهای دیگر مانند این، ناشی از خشونت پنهانی هستند که روز و شب، در خانه و بیرون از آن علیه آدم‌ها جریان دارد؛ حساسیت‌برانگیزتر از همه، علیه زنان و کودکان. اما آیا می‌شود علیه این خشونت که منجر به «انگاره منفی از من» و «انگاره منفی از شهر» و «دیگران» و «خانواده» می‌شود، کاری انجام داد؟
یکی از کارها این است که تصویر حساب‌های کاربری‌مان را به رنگ روزهای مختلف سال عوض کنیم؛ امروز آبی برای حمایت از حقوق کودکان، فردا نارنجی برای حمایت از منع خشونت علیه زنان و ... . یک کار دیگر هم می‌شود کرد. عده‌ای از مردم شهر بسیج شده‌اند و دست به دست هم داده‌اند که کمک کنند در مورد خشونت، بخصوص خشونت خیابانی و بخصوص علیه زنان کاری انجام دهند. «دیدبان آزار» یک پروژه مردمی است که توسط جمعی از فعالان حقوق زنان راه افتاده است؛ تلاشی برای اطلاع‌رسانی در مورد اینکه «خیابان امن حق همه است»، «زنان هم به اندازه مردان در امکانات حمل و نقل شهری سهم دارند» و «متلک گفتن، نوعی آزار محسوب می‌شود».
ممکن است پوسترها و بروشورهای زردرنگ این گروه را در مغازه‌ها، کنار ویترین فروشگاه‌ها یا آویزان از پشت صندلی تاکسی‌ها دیده باشید. جمعیت همراهان این گروه با اتکا به قوانین موجود از جمله ماده ۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۹۲ در گروه‌های چند نفری در مناطق مختلف شهر با مردم، مغازه‌دارها، راننده‌های تاکسی و عابران پیاده صحبت می‌کنند و در مورد اینکه آزار خیابانی برای زنان چه معنی دارد، اطلاع‌رسانی می‌کنند تا از حجم آزارهای خیابانی که علیه زنان شهر در جریان است کم کنند.
ماده ۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری مقرر کرده است: «سازمان‌های مردم‌نهادی که اساسنامه آنها در زمینه حمایت از اطفال و نوجوانان، زنان، اشخاص بیمار و دارای ناتوانی جسمی یا ذهنی، محیط زیست، منابع طبیعی، میراث فرهنگی، بهداشت عمومی و حمایت از حقوق شهروندی است، می‌توانند نسبت به جرائم ارتکابی در زمینه‌های فوق اعلام جرم کنند و در تمام مراحل دادرسی شرکت کنند.»
همزمان اعضای این جمعیت با راه‌اندازی یک سایت تعاملی از مردم خواسته‌اند تجربه‌های خودشان در رو به رو شدن با آزار خیابانی را با ثبت مناطق شهری که در آن مورد آزار قرار گرفته‌اند یا در موقع آزار دیگران از آنها دفاع کردند را ثبت کنند و از این راه به شهرداری، نیروی انتظامی و سایر نهادهای مسئول کمک کنند تا شهرها را برای همه امن‌تر کنند. ایسنا
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار