برای گسترش درمان و اطمینان از اینکه تمام مردمی که با ویروس ایدز زندگی می‌کنند می‌توانند زندگی زندگی سالم و پرباری داشته باشند، همین طور برای رسیدن به هدف 90-90-90 و توانمند کردن مردم برای انتخاب راه پیشگیری که بتواند خود و عزیزانشان را محافظت کند، انجام آزمایش‌های اچ‌آی‌وی ضروری است
شفاآنلاین>سلامت> امسال، اول دسامبر (10 آذر)، سی‌امین سالگرد روز جهانی ایدز با شعار «وضعیت خود را بدانید» برگزار می‌شود. از زمان شناسایی ایدز یعنی از سال 1988میلادی، پیشرفت‌های زیادی در برابر این بیماری داشته‌ایم، به طوری که امروز از هر 4 فرد مبتلا به ایدز، 3 نفر از وضعیت آلودگی‌شان آگاه هستند، اما راه‌های نرفته بسیاری هنوز باقی مانده، از جمله اینکه افراد آلوده به ویروس وضعیت خودشان را بدانند و به مراقبت‌های باکیفیت و خدمات پیشگیری دسترسی داشته باشند.
به گزارش شفاآنلاین، برای گسترش درمان و اطمینان از اینکه تمام مردمی که با ویروس ایدز زندگی می‌کنند می‌توانند زندگی زندگی سالم و پرباری داشته باشند، همین طور برای رسیدن به هدف 90-90-90 و توانمند کردن مردم برای انتخاب راه پیشگیری که بتواند خود و عزیزانشان را محافظت کند، انجام آزمایش‌های اچ‌آی‌وی ضروری است. متاسفانه بسیاری از موانع برای انجام آزمایش‌های ایدز، هنوز سر جای خود هستند. برچسب‌زنی و تبعیض هنوز مردم را از انجام آزمایش بازمی‌دارد و هنوز مردم از آن می‌ترسند که آزمایش‌هایشان محرمانه باقی نماند و بسیاری هم هستند که بعد از بیماری و ظاهر شدن علائم آن سراغ انجام آزمایش می‌روند.
خبر خوب آن است که راه‌های دستیابی به امکان آزمایش هر روز بیشتر می‌شود. برنامه‌های آزمایش ایدز باید گسترش یابند و برای این کار اول باید اراده سیاسی داشت و سرمایه‌گذاری کرد. درضمن، نوآوری و رویکردی نوین به موضوع آزمایش‌های ایدز، همگی از لوازم لازم برای مهار همه‌گیری آن است.
در سال 1988 میلادی، مجمع وزیران بهداشت درباره برنامه‌های پیشگیری(prevention) از ایدز، اول دسامبر(10 آذر) هر سال را «روز جهانی ایدز» اعلام کرد. از آن سال، آژانس‌های سازمان ملل متحد، نهادهای دولتی و مدنی در این روز گرد هم می‌آیند تا درباره موضوعات اختصاصی مربوط به ایدز همفکری و همکاری کنند.
90-90-90 چیست؟
90-90-90 سری اهدافی است که در سال 2013 میلادی از سوی برنامه ایدز سازمان ملل متحد اعلام شد؛ به این معنا که تا سال 2020 میلادی، 90 درصد افرادی که آلوده به ویروس شده‌اند باید تشخیص داده شوند؛ 90 درصد افرادی که تشخیص داده شده‌اند، باید زیر پوشش درمان ضد رتروویروس قرار گیرند و در90 درصد از آنها که درمان را دریافت کرده‌اند باید ویروس سرکوب شود. منظور از سرکوب ویروس آن است که میزان ویروس در خون فرد مبتلا باید به حدی برسد که دیگر قابل‌تشخیص نباشد. این راهکار برای مهار همه‌گیری و برمبنای آزمایش و درمان جامع جهانی تدوین شده است.
روبان قرمز، نماد ایدز از کجا آمده؟
در سال 1991 میلادی، یک دهه بعد از شناسایی ویروس اچ‌آی‌وی، 12 هنرمند در گالری ایست ویلج در نیویورک جمع شدند تا درباره طرح «ایدز درمعرض دید» گفت‌وگو کنند. همان‌جا بود که ایده استفاده از روبان قرمز به عنوان نماد بیماری ایدز شکل گرفت و به یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای بیماری درآمد. از همان زمان آنها که روبان قرمز به سینه می‌زنند، خواهان افزایش آگاهی و حمایت از مردمی هستند که با این ویروس زندگی می‌کنند.
در آن زمان، اچ‌آی‌وی برچسبی سنگین بود و جماعت‌هایی که با ویروس زندگی می‌کردند سخت تلاش داشتند تا کسی از وضعیت آنها خبردار نشود. ایده روبان قرمز از آنجا آمد که برای حمایت از ارتش آمریکا در خلیج فارس، مردم روبان زرد به درخت‌ها گره می‌زدند. دلیل انتخاب رنگ قرمز، آن بود که این رنگ مشخص است و غالبا معانی علاقه و قلب و عشق را تداعی می‌کند.
طی چند روز، هنرمندان مبتکر نمادسازی، روبان قرمز را به سینه زدند و آن را در گالری‌ها و تاترهای نیویورک توزیع کردند. ابتدا متنی من‌باب توضیح انتخاب این نماد همه جا منتشر شد، اما بعد از مدت کوتاهی که روبان قرمز شناخته شد، دیگر نیازی به این کار نبود. ظرف چند هفته، روبان قرمز همه جا بود، از روی یقه دانش‌آموزان دبیرستانی تا هنرمندان که برای شرکت در مراسم اسکار روی فرش قرمز می‌رفتند. رسانه‌ها به روبان قرمز توجه نشان دادند و بعد از مدت کوتاهی نماد جهانی شد. سال بعد در کنسرتی در لندن، 100هزار روبان قرمز بین مخاطبان پخش شد. روبان قرمز تا امروز از ابزارهای قدرتمند افزایش آگاهی درباره بیماری باقی مانده و الهام‌بخش ابداع نمادهای دیگری مانند روبان صورتی برای مبارزه با سرطان پستان شده است.
زنان و دختران، آسیب‌پذیرترین قربانیان
زنان جوان و دختران نوجوان ازجمله گروه‌های بسیار آسیب‌پذیر نسبت به این بیماری هستند و هر هفته حدود 7 هزار زن و دختر 15 تا 24 ساله به این ویروس آلوده می‌شوند. دستیابی به برابری جنسیتی، بهبود توانمند کردن زنان و تحقق سلامت باروری و جنسی و حق زنان و دختران، از عوامل مهم برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار و دستیابی به هدف اعلام‌شده سازمان ملل برای پایان دادن به ایدز است.
4 دهه مبارزه علیه ایدز به موفقیت‌های زیادی رسیده، اما هنوز مشکلات زیادی باقی مانده‌اند، ازجمله اینکه باید اطمینان پیدا کنیم در برنامه‌ریزی‌های مربوط زنان و دختران فراموش نشده‌اند. خشونت‌های جنسیتی در همه جای جهان شیوع دارند و از هر 3 زن، 1 زن در طول زندگی خشونت بدنی یا جنسی را از سوی شریک جنسی خود تجربه کرده است. نتایج مطالعات در برخی مناطق نشان داده زنانی که از سوی شریک جنسی خود مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند، احتمالا 5/1 برابر بیش از سایر همجنسان خود به ایدز مبتلا می‌شوند. بین زنان آلوده به ویروس هم خشونت شریک جنسی باعث کاهش دسترسی به داروی ضدرتروویروس، داروی(Medication) ضدایدز و مراقبت‌های مربوط به آن می‌شود.
نتایج تحقیقات نشان داده‌اند، زنانی که با کمک آموزش توانایی تصمیم‌گیری برای زندگی خود را پیدا کرده‌اند، روابط جنسی بهتری پیدا می‌کنند، درباره ایدز بیشتر می‌دانند و از کاندوم استفاده می‌کنند.سپید
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار