امروز به رغم وجود توانایی های صنعت داروسازی، دغدغه ی ما این شده که کارخانه را حفظ کنیم. نظارت متعصبانه و غیرمنطقی بر قیمت دارو یکی از مهم ترین چالش های داروسازی در کشور است
شفاآنلاین>سلامت>صنعت داروسازی کشور سهم ۹۷ درصدی در تامین نیاز دارویی کشور دارد، در عین حال، دست اندرکاران این صنعت، از اینکه دولت از آنها حمایت نمی کند، به شدت گلایه مند هستند.به گزارش شفاآنلاین، در میزگرد کارشناسی بررسی وضعیت صنعت داروسازی <Pharmacy>کشور که با حضور تنی چند از نمایندگان این صنعت در محل دفتر یکی از نشریات سلامت برگزار شد، سه نفر از مدیران دارویی به ارزیابی و تحلیل خود از وضعیت کنونی این صنعت پرداختند.
دارو واجب تر از غذا
فضل الله حیدرنژاد، به عنوان نماینده ای از صنعت داروسازی کشور، در ابتدا با عنوان این مطلب که در مقطع زمانیِ هجوم انواع بیماری ها، دارو بعد از آب و هوا که حیات بشر به آن وابستگی شدید دارد، حتی از غذا واجب تر است، گفت: در زمینه دارو روز به روز نظارت ها و استانداردها بالاتر رفته و داروسازی کشور نیز هر بار خود را به بهترین شکل با مطالبات جدید تطبیق داده و از هر آزمونی سربلند بیرون می آید.
اما هم اکنون سمت و سوی دغدغه ها تغییر کرده و به جای این که به توسعه و صادرات متمرکز باشیم تلاش می کنیم صنعت را روی پا نگه داشته و نیازهای مردم را تامین کنیم که این توقف توسعه و بازگشت به گذشته های صنعت است.
وی افزود: امروز به رغم وجود توانایی های صنعت داروسازی، دغدغه ی ما این شده که کارخانه را حفظ کنیم. نظارت متعصبانه و غیرمنطقی بر قیمت دارو یکی از مهم ترین چالش های داروسازی در کشور است. رب گوجه فرنگی<Tomatoes> در اولین روز هفته با قیمت ۶ هزار تومان در قفسه فروشگاه در معرض دید و خرید قرار می گیرد.
شبانه تصمیم می گیرند افزایش ۱۰ هزار تومانی قیمت داشته باشند و صبح روز بعد در تمام فروشگاه های کوچک و بزرگ، خصوصی و دولتی با قیمت ۱۶ هزار تومان به مشتری عرضه می شود. اما در مورد دارو که سلامتی مردم به آن وابسته است، این فرهنگ را حاکم کرده اند که افزایش قیمت امری غیر عادی است. ما با این برخورد تبعیض آمیز و غیراصولی دچار مشکل نقدینگی شده ایم. حتی ما را موظف می بینند تاوان ضرر و زیان طرح و پروژه های آزمایشی شان را هم بدهیم.
حیدرنژاد ادامه داد: در زمینه تولید دارو، ما در هر مرحله متحمل هزینه های هنگفت می شویم ولی بعد که دارو تولید شد و آن را از ما خریدند اوراقی به ما می دهند که ۱۵ تا ۲۰ درصد زیر قیمت است. هم زمان داروهایی که داروساز ایرانی تولید می کند بدون هیچ توجیهی از خارج هم وارد شده و به بازار عرضه می گردد.
وی افزود: در شرایط عدم نقدینگی و بازاری که محصولات خارجی به صورت آشفته به آن وارد شده چگونه کارخانه ها را سر پا نگه داریم، هر کارگری که از صنعت تعدیل یا اخراج می شود جامعه تاوان سنگینی برای بیکاری وی خواهد پرداخت.
چوب لای چرخ صنعت گیاهان دارویی
در ادامه این میزگرد، جعفر میرفخرایی دبیر انجمن گیاهان دارویی، گفت: بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت حجم خرید و فروش گیاهان دارویی در جهان در سال ۱۹۹۶ حدود ۶۰ میلیارد دلار بوده که در سال ۲۰۱۰ به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده و بانک جهانی پیش‌بینی کرده که این رقم در سال ۲۰۵۰ به ۵ هزار میلیارد دلار خواهد رسید. این یعنی اطمینان مردم و تایید پزشکان و متخصصان نسبت به کاربرد داروهای گیاهی که روز به روز روند افزایشی دارد.
وی افزود: در این تجارت پررونق، کشورهای چین، هند، آمریکا و آلمان در حال حاضر تاجران اصلی تولید و عرضه ی گیاهان دارویی و فرآورده‌های آن در جهان هستند. وقتی می بینید یک چرخی در ایران عزیز می چرخد و نیت گردانندگان آن توسعه اقتصادی است باید به این همت، یاری رسان باشید نه اینکه چوب لای چرخ بگذارید.
میرفخرایی گفت: در حال حاضر بیش از۲۵۰۰ پروانه ساخت داروهای گیاهی و فراورده های طبیعی داریم. آمار شرکت های فعال فراوده های طبیعی و سنتی به ۲۱۱ شرکت می رسد که ۱۲۳ شرکت تولیدی و ۷۸ شرکت تولید قراردادی هستند. بیش از ۱۳۰ پروانه ی طب سنتی، ۳۹۱ عصاره و اسانس و ۲۶۳ پروانه ی بسته بندی داریم. پروانه ی ساخت دارو در دست داریم و بیش از ۲۴۰ تولیدکننده فعال دارو مشغول به کار هستند.
آیا این سطح از فعالیت نشان دهنده همت و پشتکار نیست. برای امسال ۱۰۰۰ میلیارد تومان فروش داروهای گیاهی را هدفگذاری کردیم اما این نابسامانی های عمدی یا سهوی، فعالیت های تجاری را تحت الشعاع قرار می دهد. من عضو هیئت مدیره و دبیر این هیئت هستم. قیمت ها را ما تعیین می کنیم. ناگهان مدارک و مستنداتی پیش روی ما می گذارند که مواد دارویی ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است. ما چنین سطحی از افزایش را چطور در قیمت ها لحاظ کنیم، این در بازار محصولات شوک ایجاد می کند و بر هم زننده فعالیت های ماست.
کیفیت داروی ایرانی بالاست
عباس محمد، یکی دیگر از دست اندرکاران صنعت دارویی کشور، اظهارداشت: چرخه دارو به گونه ای با ادارات و سازمان های مختلف در ارتباط است؛ بنابراین اگر افرادی که اهمیت چرخش سریع و درست کارها را نمی دانند در همه جا مانند بانک ها، وزارت صنایع، شهرداری ها و... باشند و همه جا یقه ی صنعت مظلوم در دست های مبارک شان باشد مسلما امور به طور طبیعی و دلخواه نخواهد چرخید. در سال ۱۳۵۸ داروسازی ایران کاملا به شرکت های خارجی متکی بود و برندهای سرآمد خارجی که نمی توانستند هم چون گذشته، تجارت ظالمانه داشته باشند، داروسازی ایران را آشفته و بحران زده، تنها گذاشتند و رفتند.
وی افزود: در آن ایامی که صنعتی به صورت ملی وجود نداشت، ما گروهی از دلسوختگان این صنعت بودیم که آستین همت بالا زدیم و همه چیز را از صفر شروع کردیم و به این جا رساندیم. امروز به واسطه همین صنعت است که از کشورهای همسایه درخواست تکنولوژی و دارو به دست مان می رسد. کیفیت داروهای رقابتی ما آن قدر بالاست که بخشی را از راه قانونی و بخشی دیگر را از کانال قاچاق به کشورهای دیگر همسایه می برند و جالب تر از همه، استقبال بیماران خارجی از برندهای کشور ایران است. چگونه است وقتی می خواهید از افتخار صنعت، بهره مند شوید عکس کارخانه های ما را در کاتالوگ های رنگارنگ در سفارتخانه ها به همتایان نشان می دهید اما وقتی زمان حمایت از صنعت سرافراز دارو فرا میرسد، هیچ کس در دسترس نیست.
محمد ادامه داد: ما در تولید، توزیع و داروخانه با کمبودهای زیاد و مشکلات، دست به گریبانیم. در واردات و صادرات از حمایت بخش بازرگانی و وزارت امور خارجه برخوردار نیستیم. بروید نگاه کنید که چطور وزارت امور خارجه کشورهای دیگر وظیفه اولشان حمایت همه جانبه از بازرگانی و تجارت کشورشان است.
مشکلات مالی گریبانگیر صنعت دارو
در ادامه این میزگرد، احمد کرباسیان یکی دیگر از دست اندرکاران صنعت داروسازی کشور، گفت: در صنعت داروسازی، دردهای رها شده و درمان نشده کم نیست. داروسازی، صنعتی پیچیده است که مشکلاتش از درون گردانندگانش را می کشد و طمطراقش از بیرون نظاره کنند گان را به بیراهه می برد. همه فکر می کنند شرکت های داروسازی پول پارو می کنند. علت نیز این است که آنان شرکت های داروسازی داخلی را با شرکت های داروسازی خارجی خصوصا آمریکایی و اروپایی مقایسه می کنند.
در حالی که با توجه به قیمت های بسیار پایین داروهای ساخت داخل و شرایط و ضوابط تولید دارو که انجام آن ها هزینه های بسیاری را طلب می کند وضعیت مالی شرکت های داروسازی نه تنها مطلوب نیست بلکه تعدادی از کارخانجات در شرف تعطیلی و یا کاهش نیرو می باشند.
در سال های اخیر نیز عدم پرداخت به موقع مطالبات آن ها سقوط شان را سرعت بخشیده است. معلوم نیست چرا با وجودی که به طور مشخص هزینه ی شرکت ها به دلیل افزایش دستمزدها، نرخ خدمات و لوازم مصرفی که به حق با توجه به تغییر نرخ ها افزایش داده شده است نباید نرخ داروهای تولیدی افزایش یابد. لابد مسئولین تصور می فرمایند در گذشته داروسازی ها سودهای فراوانی برده اند و حالا می توانند قدری از آن سودها را هزینه کنند.
وی افزود: صنعت داروسازی یکی از مظلوم ترین صنایع کشور است و با توجه به مسئولیتی که داروسازان و گردانندگان این صنعت نسبت به وظایف خود در خدمات به بیماران احساس می کنند تلاش دارند تا وظایف خود را به نحو مطلوب و با حسن نیت کامل به انجام رسانند. اما مسئولین گوش خود را به درددل های آنان بسته اند و تا این بیمار محتضر حیاتش از دست نرود طبیبی را بالای سرش نمی فرستند و حتی گاهی بیماری این مریض در شرف مرگ را قبول ندارند.
کرباسیان گفت: با توجه به مشکل مالی که به طور اعم در تمامی شرکت های داروسازی گریبان گیر شده است برای تامین کمبود نقدینگی از بانک، درخواست تسهیلات نمودیم. در کمال تعجب مسئولین بانک عنوان کردند باید آدرس مستغلات اعضای هیئت مدیره را نیز اعلام کنید و هر کدام جداگانه به صورت حضوری ضمانتنامه را امضا نمایند تا درخواست شرکت، مورد رسیدگی قرار گیرد. دلیل چنین درخواستی از سوی بانک، چیزی جز برآورد مشکلات مالی در یک شرکت داروسازی نیست. آیا این حمایت و حفظ حرمت و ارزش صنعت مباهات آفرین است که رشد و پیشرفت آن در منطقه زبانزد است.
وی افزود: صنعتی که طعم استقلال و خودکفایی را در یکی از تخصصی ترین و پیچیده ترین زمینه های علمی جهان به هم میهانان خود چشانده است. هر چند بدگویانی هستند که به دلیل صدمه دیدن منافع آنها از رانت ها سعی در تبلیغ عدم کیفیت مطلوب داروهای تولیدی کشور دارند و به دنبال واردات هستند.
تا آنجا که با صنعت داروسازی کشور آشنا و از نزدیک ناظر به تلاش های متخصصان این صنعت هستم همگی با تمام توان نسبت به کیفیت محصولات تولیدی خود و خدمت به مرد م از هیچ کوششی دریغ ندارند. امیدوارم مسئولین نیز قدری بیشتر به این صنعت حساس و خادم توجه فرمایند.مهر
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار