بسیاری از جوان ها چه دختر و چه پسر، وقتی به مشاوران مراجعه می کنند، از آن ها می پرسند که آیا برای داشتن یک زندگی مشترک پایدار، باید عشق اولیه داشت یا خیر؟ آیا اول باید عاشق شویم و بعد ازدواج کنیم یا بدون عشق هم می توان زندگی مشترک را شروع کرد و خوشبخت شد؟ در ادامه، پاسخی کوتاه اما دقیق به این سوال می دهم
شفاآنلاین> اجتماعی> جوانان در قدم اول، باید توجه داشته باشند که علاقه و به دل نشستن با عشق تفاوت دارد. به طور قطع خواستگار شما باید به دل شما بنشیند و کششی درباره او احساس کنید اما عاشق شدن، شاید کار شما را خراب کند.
افراد عاشق چشم خود را روی واقعیت ها می بندند و این دقیقا مخالف هدفی است که ما قبل از ازدواج می خواهیم به آن برسیم.
به گزارش شفاآنلاین: بهتر است قبل از ازدواج<Marriage>، چشمان خود را باز کنیم (حتی اگر شده از اطرافیان مانند خانواده و مشاور چشم های اضافه هم قرض بگیریم) و بعد از ازدواج سعی کنیم چشمان خود را ببندیم. این توصیه من، دقیقا خلاف کاری است که افراد عاشق انجام می دهند.
بنابراین اگر به خواستگارتان تمایل و کشش دارید و این تمایل در حین معاشرت<Socialize> هم حفظ می شود، کافی است ولی اگر آن قدر حس شدیدی به او دارید که عیب های او به نظرتان زیاد مهم نمی آید یا این باور را دارید که بعد از ازدواج با قدرت عشق خود می توانید او را تغییر بدهید، می تواند زنگ خطری باشد.
ازدواج آگاهانه در گرو شناخت نقاط مثبت و منفی طرف مقابل و داشتن برنامه برای تطابق با نقاط منفی است. عشق<Love> باید به شما کمک کند با این نقاط منفی کنار بیایید نه این که آن ها را نادیده بگیرید. در پایان سخنی هم با خانواده های دخترها و پسرها، بزرگان فامیل و همکاران مشاور خودم دارم: اگر دختر و پسری به شما برای ازدواج مراجعه کردند که عشق، مانع طی شدن روند شناخت و کسب آگاهی آنان از یکدیگر شده بود تا می توانید زمان بخرید. خبرآنلاین
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار