صافی کف پا یکی از اختلالات شایع و پردردسر است که باعث چرخش مچ پا می‌شود. این زنجیره با چرخش ران و سپس حرکت روبه جلوی لگن و درنتیجه ازدیاد گودی کمر ادامه پیدا می‌کند. گودی کمر خود باعث خستگی‌های زودهنگام می‌شود که این مورد در خانم‌های جوان شایع است.
شفا آنلاین>سلامت>راه‌رفتن با پای برهنه<bare foot> و بازی در کوچه پس کوچه‌ها، بالا
رفتن از درخت و شیطنت‌های کودکانه دیرزمانی است که از فرهنگ جامعه پاک شده و
به خاطره‌ها پیوسته است.
به گزارش شفا آنلاین:درواقع می‌توان گفت جامعه تحرک و پویایی سابق خود را از دست داده است. زندگی یعنی حرکت؛ البته ناگفته نماند حرکت معانی مختلفی دارد. چه بسیارند جانبازان و معلولانی که هر دو دست و پای خود را از دست داده‌اند، اما نمی‌توان گفت حرکت ندارند. آنها نیز به نوبه خود بر زندگی تاثیر می‌گذارند.
حتی اگر این تاثیر اشاره‌ای کوچک با چشم برای در کنار هم نگاه داشتن خانواده باشد. زندگی یعنی تاثیرگذاری بر اجتماع؛ موضوعی که چندی است روبه فراموشی گذاشته است. اگر مشکلات پا اصلاح و در وضعیت بیومکانیک خوبی قرار گیرد، می‌توان خستگی را کمی دیرتر تجربه کرد، صدمات کمتری خورد، فعالیت بیشتری کرد و تحرکات معنی‌دار بیشتری داشت. حتی اگر به دفترچه راهنمای یک خودروی تازه خریداری شده مراجعه کنیم، درمی‌یابیم که اگر بازدید 4 چرخ ظرف 1000 کیلومتر انجام نشود، ضمانت آن باطل است. درحالیکه همه ما با پاهای خود تاکنون حداقل بالغ‌بر حدود 50 هزار کیلومتر راه رفته‌ایم. هر فرد در زندگی خود حدود 150 هزار کیلومتر با پاهای خود راه می‌رود، این درحالی است که حتی یک‌بار پای خود را معاینه نمی‌کند. هر فرد موظف است در هر دوره سنی یک‌بار پاهای خود را بازرسی و معاینه کند که در ایران این معاینات تقریبا از دوره سنی چهار سالگی آغاز و در دوره دانش‌آموزی 2 تا 3 مرتبه تکرار می‌شود. به طور خاص در سن چهارده سالگی این معاینات باعث می‌شود از اختلالات شدید عضلانی-اسکلتی در بزرگسالی جلوگیری شود.
نکته جالب اینجاست که این موضوع روی نسل آینده نیز تاثیرگذار است. از آنجاکه مادر به دلیل قوس کمر نمی‌تواند در دوران بارداری فعالیت زیادی انجام دهد، کودک ایده‌آل به‌دنیا نمی‌آید. با کم‌تحرکی سطح سروتونین خون که هورمون شادی‌آور است، پایین می‌آید. با کاهش این هورمون، مادر به تدریج افسرده می‌شود، چراکه این هورمون مستقیما به میزان تحرک ارتباط دارد. با افسردگی مادر میزان هورمون شادی کودک نیز پایین می‌آید و این باعث می‌شود فرزندی بی‌قرار متولد شود.
اختلالات شایع کف پا به دو دسته تقسیم می‌شود. نوع اول صافی کف پای سخت است که در آن فرد دچار اختلالات استخوانی است. این یک بیماری است و نیاز به درمان دارد. اگر صافی کف پای سخت منجر به اختلالات عملکردی در فرد شود نیاز به مداخلات ارتوپدی و جراحی دارد، اما اگر منجربه اختلالات عملکردی در فرد نشود، می‌توان با آن زندگی کرد.
در این میان استفاده از کفش سالم می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. البته باید این را درنظر گرفت که کفش سالم با کفش طبی متفاوت و کفش طبی مختص بیمار است. مثلا فردی که عمل جراحی شست پا انجام داده یا دچار پیچ‌خوردگی پا شده، باید کفش طبی بپوشد. ولی ما در مورد افراد سالم که دچار اختلالات کف پا هستند، پیشنهاد می‌کنیم که کفش سالم بپوشند.کفش سالم کفشی است که به اندازه ارتفاع 2 انگشت فرد، پاشنه دارد و قابلیت جذب فشار کفی در آن زیاد است. یعنی مانند کمک‌فنر و لاستیک نرم عمل می‌کند. محفظه پنجه آن از لحاظ عرض و ارتفاع مناسب است. باید قوس کف پا در آن حمایت شود و ترجیحا دارای بند است.
اما لازم به ذکر است که از اهمیت غربالگری نیز نباید غافل شد. امروزه بالاترین سطح غربالگری در دنیا خودغربالگری است. یعنی به خانواده‌ها باید یاد داد که کف پای خود را داخل آب برده و روی روزنامه قرار دهند. فشار بدن را روی پا بیندازند و بعد از آن به نقشی که از کف پای خود روی روزنامه برجای می‌ماند، نگاه کنند.
غربالگری بالاترین سطح پیشگیری است. یعنی به راحتی می‌توان به خانواده‌ها آموخت که خودغربالگری کنند و افراد حتما باید در برنامه‌های غربالگری شرکت کنند. وزارت بهداشت نیز باید این موارد را حمایت کند تا برنامه‌های غربالگری رایگان شود و مردم از آن بهره‌مند شوند. ارزش اقتصادی غربالگری در ایران اندازه‌گیری نشده، اما بعضا در امریکا گفته شده به اندازه ارزش کل بودجه سلامت آنهاست. اگر غربالگری‌ها و چکاپ‌ها رخ ندهد، وزارت بهداشت به بودجه‌ای دو تا سه برابر بودجه سلامت کنونی نیاز دارد. درصورتی که برنامه بزرگ غربالگری سلامت باعث می‌شود، بودجه سلامت به نصف کاهش پیدا کند.
درنهایت کفش سالم بهترین داروی بیماری‌های پا است. پاپوش مشتمل بر کفش، کفی، ملحقات پا و جوراب است که باید به شکل صحیح مورد استفاده قرار گیرد، چراکه درحال حاضر در دنیا کفش معنای درمانی پیدا کرده است. هیچ شرکتی نباید توصیه کند که مردم از یک برند خاص استفاده کنند.
کفش‌هایی که ما به آنها راکرباتم rocker bottom می‌گوییم، یعنی کفش‌هایی که کف آنها گرد است، فقط برای افرادی مناسب است که در زمان پیاده‌روی نیاز به انرژی کمتری دارند. مثلا فرد دچار ضعف در عضله ران است که استفاده از این کفش‌ها راه رفتن را برای او تسهیل می‌کند. اما به علت گرد بودن کفش، در زمان ایستادن وزن بدن به سمت عقب تمایل پیدا می‌کند و درنتیجه حتی در زمان ایستادن عضلات کار می‌کنند و سطح انرژی را بالا می‌برند که این مورد مناسب نیست. نباید فراموش کنیم که ما به‌زودی با 10 میلیون بیمار دیابتی برخورد خواهیم کرد که اولین عامل مرگ و میر آنها عفونت در اثر زخم کف پاست. لذا نباید اجازه داد پا زخم شود و سپس به فکر درمان آن افتاد. باید بیماران دیابتی حساس شوند که حتما یک‌بار کف پای آنها توسط مرکزهای مربوطه از لحاظ عروقی-عصبی و وضعیت بیومکانیکی معاینه شود.»رازینوس
دکتر رضا قلمقاش، دکترای تخصصی توانبخشی و رئیس انجمن (در حال تاسیس) حمایت از پای سالم
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار