در این بیماری فرد فکر میکند فرد دیگری جایگزین افراد نزدیک به وی مثلا مادر یا همسر وی شده و تنها به او شباهت دارد حتی گاهی فرد با دیدن خود در آینه فکر میکند که کسی که در آینه است خودش نیست بلکه شخص دیگری است که به او شبیه است
شفا آنلاین>سلامت>یک رونشناس سلامت با اشاره به سندروم کاپگراس گفت: در این بیماری، فرد بیمار توهم و هذیان را باهم دارد و برای درمان وی متخصص مغز واعصاب، روانپزشک و روانشناس با یکدیگر همکاری میکنند.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر فاطمه منفرد پویا درباره سندروم کاپگراس <Capgras syndrome>با بیان اینکه در این سندروم فرد فکر میکند که یک شخص بیگانه جایگزین یک فرد آشنا شده است، گفت: علت اصلی این بیماری اختلال در ساختار مغز است اما علت این اختلال مشخص نیست.وی در ادامه توضیح داد: در این بیماری فرد فکر میکند فرد دیگری جایگزین افراد نزدیک به وی مثلا مادر یا همسر وی شده و تنها به او شباهت دارد حتی گاهی فرد با دیدن خود در آینه فکر میکند که کسی که در آینه است خودش نیست بلکه شخص دیگری است که به او شبیه است.
این رونشناس سلامت با اشاره به اینکه در این بیماری فرد دچار هذیان وتوهم میشود، اظهار کرد: توهم به معنای ادراک غلط و هذیان به معنای باور غلط است،افراد مبتلا به سندروم کاپگراس هردو این حالات را دارند یعنی ادراک وی غلط است اما به درستی آن باور دارد.
وی با بیان اینکه در ابتلا به این سندروم تفاوتی میان زنان و مردان مشاهده نشده است، خاطرنشان کرد: البته به نظر میرسد این بیماری در زنان شایعتر باشد که شاید علت این موضوع آن باشد که معولا زنان بیماریهای خود را بیشتر اعلام میکنند.
منفرد پویا با بیان اینکه علائم آلزایمر و این بیماری شبیه هم است، افزود: نقطه افتراقی این دو بیماری در آن است که در بیماری آلزایمر فرد مشکلات دیگری هم دارد، اما در سندروم کاپگراس فرد تنها یک مشکل دارد که همان توهم جایگیزین شدن افراد بیگانه به جای نزدیکانش است.
این استاد دانشگاه در ادامه توضیح داد: وقتی چیزی را مشاهده میکنیم بلافاصله تصویر به قسمت پسسری میرود و بعد از آن تصویر برای پردازش به قسمت حافظه جلویی منتقل میشود در این بخش احساسات با تصویر همراه میشود و ما به ادراک میرسیم که مثلا این تصویر مادرم است، افراد مبتلا به این سندروم در قسمت پردازش مشکل دارند اما تصاویر را به درستی دریافت میکنند.
وی با بیان اینکه این سندروم بسیار پیچیده بوده و معمولا اطرافیان فکر میکنند که این افراد ادا درمیآورند و آنها را باور نمیکنند، عنوان کرد: این افراد برای کاهش توهم و هذیان باید از داروهای ضد سایکوتیک استفاده کنند، یعنی داروهایی که برای اسکیزوفرن یا الزایمر استفاده میشود، زیرا این افراد توهمهای خود را باور دارند، بعد از درمان جسمی باید به دنبال درمان روانپزشکی باشند زیرا این بیماران دچار حالات روحی مانند اضطراب، افسردگی و بیقراری میشوند در نتیجه باید از داروهای روانپزشکی استفاده کنند.
این روانشناس با بیان اینکه برای درمان این بیماری ابتدا متخصص مغز و اعصاب ،بعد روانپزشک و درمرحله آخر روانشناس فعالیت میکنند، گفت: برای درمان این بیماری روانشناس نمیتواند از گروه درمانی استفاده کند زیرا این بیماری بسیار نادر است وحتما باید بیمار را به صورت فردی معالجه کند.
وی با اشاره به نقش کمرنگ روانشناس در درمان این بیماری بیان کرد: بیشترین نقش روانشناس در درمان این بیماری توضیح و آموزش بیماری به اطرافیان بیمار و قوبولاندن این مساله به آنهاست که بیمار ادا درنمیآورد و کمک به خانواده برای درک فرد بیمار است، آموزش نحوه مراقبت از این بیماران به خانواده آنها نیز دیگر اقدام روانشناس در این زمینه است .طبنا
تو کلاس تمرکز نداشتم فکر میکردم معلمم روفضاییها بردن اینو آوردن همش دنبال یه تفاوت بین اصلی و بدلی بودم
برای خانواده ام هم همین حالو داشتم ولی الان اصلا این جوری نیستم