در حفاریهای جدید شهر باستانی روم، پمپئی، اسکلت مردی که سر از بدنش جداشده بود، پیدا شد. شرایط این اسکلت نشان میدهد، احتمالاً او در سال ۷۹ میلادی در حال فرار از فورانهای کوه وزوو بوده که برخورد یک سنگ بزرگ سر از بدنش جداشده و جان خود را از دست میدهد.
شفا آنلاین>اجتماعی> باستان شناسان در کاوشهای جدید خود در پمپئی اسکلت مرد بدون سری را پیدا کردند که احتمالاً از فوران اولیه خاکستر و آوارهای آتشفشان وزوو جان سالم به دربرده بود اما در حال فرار، یک سنگ بزرگ جداشده از کوه، باعث له شدن سر و سینهاش شد.
به گزارش
شفا آنلاین:در حفاریهای جدید شهر باستانی روم، پمپئی، اسکلت مردی که سر از بدنش جداشده بود، پیدا شد. شرایط این اسکلت نشان میدهد، احتمالاً او در سال ۷۹ میلادی در حال فرار از فورانهای کوه وزوو بوده که برخورد یک سنگ بزرگ سر از بدنش جداشده و جان خود را از دست میدهد.
ممکن است که عفونت یک استخوان مانع از ادامه فرار این فرد شده باشد. باستان شناسان تصور میکنند که این مرد در مرحله اول موفق شده بود تا خود را از خاکستر و خرابههای شهر نجات دهد تا اینکه در کوچهای سنگ بزرگی با او برخورد کرده و باعث مرگ وی شده است. از اولین فورانهای کوه آتشفشان وزوو در سال ۷۹ میلادی، مواد گرم آتشفشانی و ساکنانی که در اثر گاز آتشفشانی خفهشده بودند، برجای ماندند و سپس فوران مواد مذاب آتشفشانی ادامه پیداکرده و سراسر شهر را فراگرفته و باعث شده تا پمپئی همانند گوری از خاکستر برای ۱۷۰۰ سال دستنخورده باقی بماند.
به گزارش Parco Archeologico di Pompei، باستان شناسان معتقد هستند که یکتکه سنگ از یک سنگ صخرهای بزرگ جداشده و به سمت این مرد آمده و با وی برخورد کرده و باعث له شدن قفسه سینه و سرش شده است و احتمال دارد که این بخشهای بدن وی در زیر این تخت سنگ بزرگ قرار داشته باشد.
بر اساس تخمینها و گزارشهای باستانی، فورانی از خاکستر، سنگ و آوارهای دیگر از کوه ووزویوس (Vesuvius) در اوایل بعدازظهر ۲۴ اوت سال ۷۹ میلادی، شهر پمپئی را فراگرفت. در حدود ۹ فوت (برابر با ۲۷۴٫۳۲ سانتیمتر) از این آوارها سطح شهر را پوشانده و باعث از بین رفتن سقف خانهها و مدفون شدن ساکنین آن شده است.
در حقیقت روز نوزدهم اکتبر سال ۷۹ میلادی برای ساکنین دو شهر باستانی پمپی و هرکولانیوم ، روز پایان جهان بود زیرا در این روز کوه آتشفشانی وزوو با فورانی ناگهانی مردم شهر را غافلگیر کرد. در ابتدا مقادیر زیادی گاز سمی از دهانه این کوه خارجشده و این موضوع سبب مرگ مردم این دو شهر شده و سپس قشری از خاکستر روی همهچیز را پوشاند تا درنهایت لایهای قطور از مواد مذاب بر روی شهر و ساکنان آن قرار گرفت. بهاینترتیب یک شهر باستانی با مردمان و ساکنانش به همان صورت اولیه برای هزاران سال باقی ماندند.
استخوانهای این مرد در بالای آوارهای سنگهای آتشفشانی فوران شده از کوه ووزویوس در یک کوچه پیداشده است. این جسد در ارتفاعی قرار داشته که برابر با طبقه دوم و نزدیک ساختمان بوده و ظاهراً نشانگر این است که مرد از فوران خاکستر و آوارها نجات پیداکرده و خود را به خطر انداخته تا ازآنجا خارج شود.
جراحت وارده بر استخوان درشتنی ساق پای مرد نشان از یک عفونت استخوانی دارد. به اعتقاد انسانشناسانی که در این پروژه همکاری دارند، احتمالاً همین جراحت و عفونت باعث جلوگیری از حرکت و فرار این مرد از پمپئی شد درحالیکه از فوران اولیه خاکستر و آوار آتشفشان جان سالم به دربرده بود.
از اولین فورانهای کوه آتشفشان وزوو، مواد گرم آتشفشانی و ساکنانی که در اثر گاز آتشفشانی خفهشده بودند، برجای ماندند و سپس فوران مواد مذاب آتشفشانی ادامه پیداکرده و سراسر شهر را فراگرفته و باعث شده تا پمپئی همانند گوری از خاکستر برای ۱۷۰۰ سال دستنخورده باقی بماند.
باستان شناسان در حال حاضر حفاری و کاوش این شهر را در حالی ادامه میدهند که هنوز بخشهای کاوش نشدهای وجود دارد. آنها اسکلت این مرد را در گوشه کوچه Vicolo delle Nozze d'Argento و Vicolo dei Balconi در ناحیه شمال شرقی منطقه Regio V پیدا کردند.
لازم به توضیح است که این کشف، بزرگترین کشف باستان شناسان پس از حفاریهای اخیر است که اجساد یک کودک و اسب در آن پیداشده است.
ماسیمو اوسانا (Massimo Osanna) مدیرکل Parco Archeologico di Pompei در توضیحات خود اظهار داشت: «مطالعه و بررسی چنین کشفهایی با روشهای پیشرفته به دانشمندان کمک میکند تا یک تصور دقیقی از تاریخ، عمر و دوره یک تمدن داشته باشند. درواقع این کشفیات، اساس تحقیقات باستانشناسی محسوب میشوند.»newsweek