به گزارش شفاآنلاین،محققان آزمایشگاه فیزیولوژی جانوری باگلی، با استفاده از نمونه فیبرهای عضلانی انسانی تولید شده بوسیله پژوهشگران دانشگاه استنفورد، توانستند فیبرهای عضلانی را به صورت منفرد جداسازی کنند که حدود نصف تار موی انسان قطر دارند.

با بکارگیری، میکروسکوپ، تیغ و محلول های شیمیایی، آن ها نوع فیبر را تعیین کردند و آنالیزهای پروتئینی برای هر سلول را با استفاده از دستگاه جدیدی موسوم به Protein Simple انجام دادند.

این رویکرد اجازه جداسازی و ارزیابی فیبرهای عضلانی را با دقتی به مراتب بیش از پیش می دهد. پیش از این، محققین نمونه های عضلانی را گرفته و آن را هموژنیزه و به نوعی چرخ می کردند و آنالیزها را روی یک نمونه بزرگ انجام می دادند.

مشکلی که در این مورد وجود داشت این بود که این نمونه مخلوطی از سلول های چربی، عروق خونی، سلول های بنیادی و سایر سلول ها بود که منجر به ارائه  داده های غیر واقعی و پر خطا می شد. اما داده های این مطالعه با شناسایی نقش موثر پروتئین AMPK، این پروتئین را هدف مناسبی برای طراحی داروهایی می داند که می توانند برای تغییر سطح انرژی در عضلات استفاده شوند.