روزاسه در برخی از افراد باعث بروز جوش‌ها و برآمدگی‌های پر از چرک می‌شود. این اختلال ممکن است باعث شود که دماغ ورم کرده به نظر برسد.
شفا آنلاین>سلامت>روزاسه باعث قرمزی پوست در ناحیه بینی، چانه، گونه‌ها و پیشانی می‌شود. با گذشت زمان این قرمزی ممکن است بدتر و حتی در رگ‌های خونی پوست هم دیده شود.
به گزارش شفا آنلاین: روزاسه در برخی از افراد باعث بروز جوش‌ها <Bouts>و برآمدگی‌های پر از چرک می‌شود. این اختلال ممکن است باعث شود که دماغ ورم کرده به نظر برسد. آکنه روزاسه آکنه دوران بزرگسالی عبارت است از التهاب و قرمزی مزمن پوست صورت (معمولا گونه‌ها، بینی و پیشانی). در واقع این بیماری آکنه نیست.
بیماری هر دو جنس به خصوص افراد با رنگ روشن پوست را درگیر می‌کند ولی در زنان سه برابر شایع‌تر است. سن بروز معمولا ۳۰ تا ۶۰ سال است. گاه ضایعات در گردن، کتف، گوش و سینه نیز مشاهده می‌شوند. ممکن است قرمزی و تورم پوست همزمان با سایر ضایعات پوستی مانند تلانژکتازی (برجسته شدن عروق)، پوسچول و پاپول باشد.
درگیر شدن گسترده بینی که بیشتر در آقایان دیده می‌شود به رینوفیما معروف است. در افراد با پوست روشن و بور و کسانی که صورتشان به راحتی سرخ می‌شود این اتفاق بیشتر می‌افتد در مراحل ابتدایی بیماری خودبخود عود و بهبودی نشان می‌دهد ولی اغلب پیشرفت کرده و سال‌ها ادامه می‌یابد. نور آفتاب، استرس، آب گرم، باد، کار سنگین، الکل، رطوبت، هوای سرد، برخی غذاها عوامل تشدید این بیماری است.
علت بیماری
متاسفانه علت روزاسه مشخص نیست، ولی تصور می‌شود آسیب به بافت همبند پوست به وسیله نور آفتاب باعث اولین تحریک‌های پوست است. برخی محققان معتقدند که روزاسه یک اختلال کلی در عروق خونی است. برخی دیگر بر این اعتقادند که این عارضه به علت موجودات میکروسکوپی پوست، قارچ، عوامل روانی و یا نقص در بافت همبند زیر پوست ایجاد می‌شود.
افرادی که پوستی روشن دارند و به راحتی پوستشان قرمز می‌شود، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری پوستی هستند. روزاسه بیشتر در زنان شایع است، اما علائم این بیماری در مردان شدیدتر است. علت این قضیه این است که اغلب مردان درمان روزاسه را به تاخیر می‌اندازند تا زمانی که روزاسه پیشرفت کرده و به مراحل شدید برسد.
درمان
معمولا بیماری بی خطر است و موارد خفیف فقط مشکل زیبایی برای بیمار ایجاد می‌کند. درمان شامل عوامل ضدالتهاب موضعی است. ضایعات (به خصوص قرمزی) با درمان کوتاه مدت عود می‌کنند و رفع دائمی‌یا طولانی مدت ضایعات نیازمند درمان طولانی مدت مثلاً یک یا دو ساله‌است.
کپسول تتراسیکلین، ژل مترونیدازول، آزلائیک اسید ایزوترتینوین، آنتی هیستامین، پمادهای گوگرددار و لیزردرمانی در درمان به کار رفته‌اند. پرهیز از عوامل تشدیدکننده بیماری مانند نور آفتاب مفید است. ترکیبات موضعی حاوی کورتون ممکن است باعث تشدید بیماری شوند.طبنا
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار