اشعه ناشی از تلفن‌های همراه می‌تواند خطر ابتلا به یک نوع نادر از تومور عصبی را حداقل در موش‌های مذکر افزایش دهد
شفا آنلاین>سلامت>دانشمندان برنامه ملی سم‌شناسی (Nationa- Toxicology Program) می‌گویند که بر اساس شواهدی اشعه ناشی از تلفن‌های همراه می‌تواند خطر ابتلا به یک نوع نادر از تومور عصبی را حداقل در موش‌های مذکر افزایش دهد. به گزارش شفا آنلاین:این جمله به این معنا است که در مورد چنین ادعایی هنوز بحث‌وجدل در جریان است. همان‌طور که استفاده از تلفن همراه افزایش می‌یابد، سوال‌های مربوط به بی‌خطر بودن این وسیله ارتباطی مرسوم نیز همچنان داغ هستند. حدود 80 درصد از آمریکایی‌های بالای 13 سال یک گوشی هوشمند دارند و بر اساس گزارش سال 2017 comScore (یک شرکت بررسی داده‌ها) بزرگ‌سال‌های آمریکایی به‌طور متوسط تقریباً 3 ساعت از وقت روزانه خود را صرف استفاده از گوشی هوشمند می‌کنند. تومورهایی که در موش‌ها پدیدار شدند شوانوما (schwannoma) نام دارند. این تومورها در قلب موش‌های مذکر و نه موش‌های مونث رشد کردند و به گفته دکتر جان بوچر، محقق اصلی این تحقیق چنین چیزی به این دلیل است که بدن‌های بزرگ‌تر موش‌های مذکر در مقایسه با بدن‌های موش‌های مونث اشعه بیشتری جذب می‌کنند. دکتر جان بوچر دانشمند ارشد برنامه ملی سم‌شناسی است. اگرچه این تومورها در قلب موش‌ها یافت شدند، اما دانشمندان می‌گویند که یافته‌های این تحقیق جالب‌توجه هستند، چون در تحقیق‌های پیشین نشان داده شد که احتمال رشد شوانوما در گوش درونی افراد استفاده‌کننده از تلفن همراه وجود دارد. در انسان‌ها تومور شوانوما بسیار نادر و معمولاً خوش‌خیم است. در موش‌ها نیز این تومورها نادر بودند. تنها 6درصد از حیوان‌ها در معرض زیاد این تومورها هستند.
در تحقیق‌ها به دیگر اثرات زیست‌شناختی نیز اشاره‌شده است. یکی از یافته‌های حیرت‌انگیز این تحقیق این بود که ظاهراً تماس با اشعه اثرات مثبتی روی موش‌ها نیز داشته است. موش‌های مذکری که در معرض اشعه بودند در مقایسه با موش‌هایی که در معرض اشعه نبودند بیشتر عمر کردند. محقق‌ها فکر می‌کنند که چنین چیزی می‌تواند به این دلیل باشد که اشعه از یک بیماری کلیوی جلوگیری می‌کند که در این نوع از موش‌ها مرسوم است.
آزمایش اشعه تلفن همراه
یافته‌های این تحقیق نتیجه 10 سال بررسی برنامه ملی سم‌شناسی است که 25 میلیون دلار صرف آن شده است.
محققان این تحقیق از یک طرح مرسوم استفاده کردند که در تحقیقات سم‌شناسی استفاده می‌شود. بر اساس این طرح، موجودات زنده را در معرض میزان بیشتر و بیشتری از یک عامل قرار می‌دهند تا دو چیز را دریابند:
• آیا این عامل اثرات زیست‌شناختی دارد؟
• اگر این اثرات را دارد، در چه دوزی این اثرات را ایجاد می‌کند؟
معروف است که اشعه یونیزه کننده که توسط اشعه ایکس و بمب‌های اتمی تولید می‌شوند می‌توانند باعث آسیب شوند. اما دانشمندان هنوز درک نکرده‌اند که چه میزان از اشعه غیر یونیزه کننده ضعیف‌تر که از طریق تلفن‌های همراه و مایکروویوها ساطع می‌شوند می‌تواند باعث آسیب شود. حتی بزرگ‌ترین و بهترین تحقیق‌های انجام‌گرفته روی انسان‌ها نیز محدودیت‌هایی داشتند که اطمینان در مورد این موضوع را سخت ساختند. در این تحقیق بیش از 3000 موش صحرایی و موش معمولی مذکر و ماده حضور داشتند که محقق‌ها آن‌ها را در اتاق‌های مخصوص قراردادند و سپس اتاق را در معرض اشعه‌ای قراردادند که از تلفن‌های همراه ساطع می‌شود.
حیوانات این تحقیق پیش از تولد و برای مدت دو سال پس از تولد در معرض این اشعه قرار داده شدند. یک موش دوساله ازنظر بیولوژیکی در سنی وجود دارد که یک انسان 70 ساله وجود دارد. دکتر بوچر می‌گوید که تحقیق‌های انجام‌گرفته در این زمینه در زمره چالش انگیزه‌ترین پروژه‌هایی هست که این بنیاد انجام داده است. محققان این تحقیق همان امواج فرکانس رادیویی را مورد آزمایش قراردادند که در شبکه‌های بی‌سیم 2G و 3G استفاده می‌شوند. در شبکه‌های 4G همان امواجی استفاده می‌شوند که برای تماس‌های صوتی و فرستادن پیام استفاده می‌شوند. دوزهایی که محققان موردبررسی قراردادند خیلی بیشتر از میزانی بود که مردم در طول یک تماس تلفی معمولی در معرض آن قرار می‌گیرند. محققان می‌گویند که این دوزهای زیاد را آزمایش کردند تا دریابند که آیا اشعه می‌تواند باعث اثرات بیولوژیکی شود یا خیر.
نکات تحقیق
در پایان دکتر بوچر می‌گوید که بعضی از اثرات زیست‌شناختی ناشی از اشعه را دیدند، اما هنوز اهمیت چیزهایی را که یافته‌اند درک نمی‌کنند. در ماه مارس 2017 کارشناس‌های دانشمند دیگری این تحقیق را موردنقد و بررسی قرار خواهند داد. آژانس‌های فدرال همچون سازمان غذا و دارو می‌توانند بعدازاین بررسی در مورد این تحقیق‌ها و معنای آن برای مردم صحبت کنند. دکتر بوچر می‌گوید که بر اساس یافته‌های این تحقیق عادت‌های استفاده از تلفن همراه خود را تغیر نداده است و حتی کودکان خود را نیز مجبور به تغیر این عادت‌ها نکرده است. او می‌گوید: «فکر می‌کنم که هرکسی اشعه فرکانس رادیویی را به‌عنوان یک عامل سرطان‌زای ضعیف دسته‌بندی می‌کند، اگر در حقیقت این اشعه یک عامل سرطان‌زا باشد.» سازمان غذا و دارو نیز وارد بحث در مورد این تحقیق می‌شود و می‌گوید که یافته‌های این تحقیق این اطمینان بیشتر را می‌دهند که استفاده از تلفن همراه بی‌خطر است.
دکتر جفری شورن، مدیر مرکز سلامت و ابزار رادیولوژی در سازمان غذا و دارو می‌گوید: «حتی باوجود استفاده مکرر از تلفن همراه در میان اکثریت بزرگ‌سال‌ها، هنوز با افزایش رویدادهای همچون تومورهای مغزی مواجه نشدیم. بر اساس این اطلاعات فعلی بر این اعتقاد هستیم که محدودیت‌های ایمنی فعلی تلفن‌های همراه برای حفظ سلامت عمومی قابل‌قبول هستند.» باوجوداین، دیگر کارشناس‌ها می‌گویند که این یافته‌های جدید به همراه نتایج دیگر تحقیق‌ها نشان‌دهنده احتیاط بیشتر در استفاده از تلفن همراه هستند.
خانم دیویس یک سم‌شناس است که زمانی تحقیق‌ها را برای برنامه ملی سم‌شناسی موردنقد و بررسی قرار می‌داد. او اکنون یک مرکز غیرانتفاعی سلامت زیست‌محیطی را در شهرستان تتون ایالت ویومینگ دارد که کارش آموزش به افراد در مورد خطرات استفاده از تلفن همراه است. او می‌گوید: «دوری بهترین نوع دوستی با تلفن همراه است. حتی دوری کوتاه‌مدت این فرصت را به شما می‌دهد که کمتر در معرض اشعه قرار بگیرید.» او می‌گوید که استفاده از تلفن همراه با یک هدفون یا بلندگو بی‌خطرتر است. خانم دیویس می‌گوید که اگر می‌خواهید تلفن همراه خود را نزدیک به بدن خود حمل کنید، آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا در معرض اشعه قرار نگیرید.
والدین باید در مورداستفاده کودکان خود از گوشی هوشمند بیشتر مراقب باشند. بافت‌های در حال رشد کودکان به آسیب حساس‌تر هستند. خانم دیویس می‌گوید: «ما باید این‌گونه فکر نکنیم که گوشی‌های هوشمند یک اسباب‌بازی یا وسیله‌ای برای بازی کودک هستند.» درنهایت، خانم دیویس می‌گوید که خطرناک‌ترین زمان برای استفاده از تلفن همراه زمانی است که سیگنال ضعیف است. تلفن‌ها هوشمند هستند و انرژی خود را تقویت خواهند کرد تا به یک سیگنال وصل شوند. خانم دیویس می‌گوید: «وقتی‌که سیگنال ضعیف است، تنها در مواقع ضروری واقعی از تلفن همراه خود استفاده کنید.»سپید
WebMD
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار