آزمونها و نگرانی و اضطراب ناشی از آنها، هر دو، چه خوب و چه بد، بخشی از عمر تحصیلی هر فرد است و هرکدام مزایایی دارند.
شفا آنلاین>اجتماعی> آزمونها و امتحانات معمولا باعث ایجاد استرس و نگرانی در معلمان و دانش آموزان می شود و آمارها از انجام تستهای روانشناسی استاندارد و همگون شده در مدارس، در زمینه برایند بهداشت روانی در میان کودکان و نوجوانان نشان از یک وضعیت پرتنش و استرس زا با یک روند رو به افزایش دارند، برای مدیریت استرس ها<Stress Management> چه باید کرد؟
به گزارش شفا آنلاین: نیازی نیست که معلمان حتما روانشناس باشند تا بتوانند استراتژی هایی به غیر از بنیه علمی قوی را که به موفقیت دانش آموزانشان در امتحانات کمک می کنند به مرحله اجرا درآورند.به گفته جنیفر کوپر، استادیار دانشکده روانشناسی دانشگاه ملی لوییس در ایلی نویز، آزمونها و نگرانی و اضطراب ناشی از آنها، هر دو، چه خوب و چه بد، بخشی از عمر تحصیلی هر فرد است و هرکدام مزایایی دارند.
نگرانی و اضطراب، به میزان مناسب، به افزایش تمرکز فکر، تقویت حافظه و انگیزش کمک می کند. نگرانی در واقع به منظور جلوگیری از صدمات و آسیب هاایجاد می شود. هنگامی که این نگرانی و اضطراب تحت تاثیر عدم توانایی عملکردی فرد قرار گرفته و مختل می شود، سیر صعودی را پیموده و تبدیل به تشویش می شود. بنابراین نگرانی و اضطراب ارتباط مستقیمی با توانایی عملکردی افراد دارد. ممکن است دانش آموزان نتوانند استرس را در خود سرکوب و از آن اجتناب کنند، اما نیازمند فراگیری روشهای مدیریت آن هستند.
آزمونها نیز اگرهدفمند باشند، مزایایی دارند. برگزاری امتحانات به معلمان و دانش آموزان در تعیین میزان یادگیری و اطلاعات درسی کمک می کند. به منظور تامین این هدف، باید از تناسب و سنخیت این ارزیابی ها با رده های سنی و میزان هوش فردی و جمعی دانش آموزان اطمینان حاصل شود.
هنگام ایجاد استرس اغلب معلمان اولین کسانی هستند که باید پاسخگو باشند. دانش آموزان مضطرب، هنگام امتحانات معمولا دچار حواس پرتی شده و بسختی فکر خود را متمرکز می کنند و ممکن است اطلاعات و دروسی را که به آن مسلط بوده اند فراموش کنند. آنها ممکن است از شدت نگرانی و دلواپسی دچار تعریق زیاد و یا حالت تهوع شوند.
ارتباط نزدیک معلمان با دانش آموزان در کمک به پیشگیری از استرس و اضطراب بسیار موثر خواهد بود. اولین گام در ایجاد این ارتباط موثر این است که به دانش آموزان آموزش داده شود که برای آزمونها و امتحانات دوره ای بخوبی مطالعه کرده و آماده باشند. ممکن است گاهی چنین تصور شود که یادگیری خوب و مناسب دروس، نوعی مهارت ذاتی و غیراکتسابی است که دانش آموزان نیازی به آموزش صریح آن نخواهند داشت. اما دانش آموزان به تدریس و آموزش روشن و واضحی درباره یادگیری بهینه نیازمندند. بهینه سازی یادگیری، شامل تعلیم روشهای مطالعاتی وشیوه خواندن صحیح، برنامه ریزی مناسب، انتخاب مکانهای مناسب برای مطالعه و تشویق آنها به مطالعه گروهی و همچنین توضیح روش صحیح امتحان دادن است.
روش صحیح امتحان دادن دربرگیرنده آموزشهای زیر است:
شروع امتحان با سوالات ساده تر و مباحثی که دانش آموز تسلط و مهارت بیشتری بر آنها دارد، باشد
مشخص کردن عبارات کلیدی در سوالات
بودجه بندی زمان آزمون و اختصاص زمان مناسب برای تمرکز بر هر قسمت از آزمون
مرور دوباره سوالات و پاسخهای داده شده و تمرکز بر یادآوری پاسخ سوالاتی که فراموش شده اند
اختصاص زمان مناسب برای یادآوری پاسخ سوالات.
آموزش این نکته به دانش آموزان لازم است که اختصاص زمان زیاد برای هر سوال نه تنها باعث یادآوری پاسخ آن نخواهد شد، بلکه ایجاد استرس و اضطراب خواهد کرد.
علاوه بر مراحل فوق معلمان می توانند آزمونها را به شیوه ای طراحی کنند که استرس را کاهش دهند و آن توجه به طرح ظاهری سوالات است. به عنوان مثال امتحانات چندین صفحه ای با حجم وسیعی از سوالات پیچیده و چند قسمتی اضطراب دانش آموز را بیشتر خواهد کرد. سوالات ترفندی با نکات ریز مستتر در آنها نیز سهم زیادی در ایجاد استرس امتحان دارند. اگر سوالات به شیوه ای طراحی شود که به عنوان مثال نکته طنزی در آنها نهفته باشد، باعث از بین رفتن جو سنگین امتحان شده و دانش آموز احساس امنیت روانی و آرامش بیشتری خواهد کرد.
گام بعدی، ایجاد یک جو مثبت در کلاس درس است که در آن دانش آموزان در توانایی های فردی با یکدیگر مقایسه نشوند و مهارتهای آنها ارجحیت بندی شده و برای تلاش آنها بیش از نمره های کلاسی ارزش قایل شوند و در ازای تلاش بیشتر در جهت پیشرفت تحصیلی جایزه دریافت کنند تا برای آموزش بهتر انگیزه سازی شود.
همچنین معلمین باید در زمینه وجود مسایل نگران کننده و استرس زا از دانش آموزان سوال کرده و درباره آن با یکدیگر مشورت کنند و با ارزیابی آنها در پی رفع مشکل و ایجاد آرامش روانی به هنگام آزمونها برآیند