پرهیز غذایی مفید است یا مضر؟

شفا آنلاین:در سال‌های اخیر افراد بیشتری در جست‌وجوی ناتمام برای یافتن شیوه‌ای موثر برای کاهش وزن پایدار به تجربه اشکالی از روزه‌داری و پرهیز از غذا خوردن<Avoid eating> روی آورده‌اند.

به گزارش شفا آنلاین: بسیاری چهره‌های مشهور و مردم‌پسند هم برای کاهش وزن سریع به این کار دست می‌زنند و کتاب‌های زیادی در این زمینه منتشر شده است، اما آیا این روند گرایشی زودگذر خواهد بود یا پرهیز از غذا بیانگر انقلابی در سلامت و بهزیستی است؟

اول از همه پرهیز از غذا یا fasting یعنی چه؟
در فرهنگ لغات Fasting به معنای پرهیز از همه یا برخی از انواع غذا یا نوشیدنی تعریف شده است. پرهیز از غذا برای کسانی براساس اعتقاد مذهبی به روزه‌داری می‌پردازند امر جدیدی نیست.
کلمه faste- در انگلیسی قدیم به معنای «پرهیز از غذا به‌عنوان یک تکلیف مذهبی» و «قول دادن، پیمان بستن، وعده دادن و رعایت روزه‌داری» است. مسیحیان کاتولیک با شدت و توالی‌های متفاوتی در دوره 40 ‌روزه میان چهارشنبه خاکستر تا عید پاک روزه می‌گیرند. مسلمانان در طول ماه رمضان از سپیده‌دم تا غروب آفتاب روزه می‌گیرند. مردم از دوران باستان اشکالی از روزه‌داری را انجام می‌داده‌اند. افلاطون، فیلسوف مشهور، زمانی گفت: «من برای کارایی جسمی و ذهنی بیشتر از غذا پرهیز می‌کنم.» کتیبه‌های اهرام مصر در 3800 سال پیش از میلاد یادآور می‌شوند: «یک‌چهارم زندگی انسان‌ها به چیزی که می‌خورد وابسته است، سه‌چهارم دیگر به پزشکشان مربوط است.» بنابراین، اغلب افراد با روال روزه‌داری مذهبی آشنا هستند و اختلافی دراین باره ندارند. همچنین اختلاف‌نظری درباره پرهیز از مصرف غذا و نوشیدنی پیش از آزمایش‌های ناشتا یا در اعمال جراحی وجود ندارد. واقعیت این است که در طول قرن گذشته میلادی، چه افراد عادی و چه متخصصان پزشکی، تلاش کرده‌اند ارتباط میان پرهیز از غذا و سلامت را امتحان کنند.
اپتون سینکلر،‌ نویسنده آمریکایی و برنده جایزه پولیتزر در سال 1911 برداشت خود از تاثیربخشی محدود کردن مصرف کالری را در کتابی با نام «معالجه با پرهیز از غذا» به رشته تحریر درآورد. اتو بوخینگر آلمانی در سال 1952 کلینیک‌های اروپایی بوخینگر را بنیاد نهاد تا بر برنامه درمانی‌اش براساس پرهیز از غذا نظارت کنند. امروزه، بیش از 500 جلد کتاب که مجموعه‌ای از پروتکل‌ها برای پرهیز از غذا را از محدود کردن مداوم کالری دریافتی تا روزه‌داری یک روز در میان بیان کرده‌اند، در اختیار می‌گذارند، اما چگونه می‌توان از میان اطلاعات نادرست گذر کرد و اطلاعات دقیق و درست را به دست آورد که ممکن است به درد زندگی‌تان بخورد.
من در این موارد به دو منبع تکیه می‌کنم.
یکی از منابع، جامعه بزرگ و بسیار اهل مشارکت و اغلب شگفت‌انگیز مردان و زنان روی فیس‌بوک است که از به اشتراک گذاشتن خود و شوخ‌طبعی‌شان لذت می‌گیرند. اخیرا از آنها خواستم که احساسات و تجربیات شخصی‌شان درباره پرهیز از غذا را بیان کنند و شمار فراوانی از اظهارنظرها دریافت کردم.
آنچه من از این اظهارنظرها را دریافتم این بود که تعریف پرهیز از غذا در میان این افراد طیفی گسترده دارد، از پرهیز از همه‌چیز به ‌جز نوشیدن آب گرفته تا محصولات آماده در بازار برای این کار به همراه انواع گوناگون غذای طبیعی.
در مجموع، این افراد نظرات گوناگونی درباره موضوع پرهیز از غذا خوردن داشتند.
برای اینکه از سردرگمی در این مورد بیرون بیایم، به دومین منبع اطلاعاتی‌ام رجوع می‌کنم، یعنی اطلاعات به دست آماده از پژوهشگران دانشگاهی معتبر که داده‌هایی در این باره را در ژورنال‌هایی با بازبینی پژوهشگران مستقل منتشر کرده‌اند.
من پس از مرور و بازبینی نوشته‌ها دراین‌باره، کار درخشان دکتر والتر لونگو یکی از بزرگ‌ترین پیشگامان در حوزه طول عمر و نیز پرهیز از غذا را کشف کردم. دکتر لونگو در مقام رئیس انستیتوی طول عمر در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و استاد پیری‌شناسی و علوم زیست‌شناختی، خودش را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین پیشگامان این حوزه تثبیت کرده است و به بررسی روش‌های جدید مطابق آخرین روش‌های علمی برای به حداکثر رساندن طول عمر، کاستن از خطر بیماری به‌طور همزمان و موفقیت برای مدیریت پایدار وزن پرداخته است. اگر شما بتوانید به این 3 هدف برسید، پیروزی سه‌گانه‌ای را به دست آورده‌اید.
آخرین بررسی لونگو در این باره باعث جلب توجه رسانه‌ها شد، زیرا رویکردی منحصربه‌فرد و علمی را برای دست‌کاری در رژیم غذایی به شکلی ارائه می‌دهد که پرهیز از غذا خوردن را تقلید می‌کند، بدون اینکه باعث اثرات جانبی زیان‌بار آن شود. لونگو و همکارانش تصمیم گرفتند به‌ جای استفاده از کلمه پرهیز از غذا خوردن یا fasting پروتکل پیشنهادی‌شان را «رژیم گرفتن دوره‌ای» بنامند. از افراد شرکت‌کننده در کارآزمایی بالینی انسانی خواسته شد که رژیم غذایی معمولشان را مصرف کنند و بعد برای 5 روز از این برنامه غذایی کم‌کالری پیروی کنند:
روز اول: 1090 کالری شامل 10 درصد پروتئین، 56 درصد چربی و 34 درصد کربوهیدرات.
روز دوم تا پنجم: 725 کالری شامل 9 درصد پروتئین، 44 درصد چربی و 47 درصد کربوهیدرات.
این چرخه رژیم دوره‌ای 5 ‌روزه یک بار در ماه برای 3 ماه تکرار می‌شود. نتایج این رژیم غذایی 5 ‌روزه خیره‌کننده است: عوامل خطرساز برای دیابت، بیماری قلبی، سرطان و سالمندی به‌طور شاخصی کاهش می‌یابد و درعین‌حال شاخص‌های ترمیم، از جمله سالمندی مطلوب به‌طور عمده‌ای افزایش می‌یابد.
آنچه به‌خصوص در این برنامه غذایی جلب توجه من را کرد، این بود که باعث رد شدن باور نادرست درباره نقصان توده عضلانی به علت رژیم غذایی گرفتن است. کاهش وزنی که در این افراد رخ داد، مربوط به چربی می‌شد، نه عضله و مهم‌تر اینکه از چربی داخل‌شکمی رخ داده بود که ‌به میزان زیادی با افزایش بیماری و مرگ‌ومیر همراهی دارد.
کار لونگو و سایر دانشمندان این حوزه نشان داده است که در کارازمایی حیوانی و انسانی، رویکرد تحت نظارت و سالم به این نوع برنامه دوره‌ای کوتاه‌مدت منافع بسیاری دارد:
بهبود یافتن: کاهش مقاومت به انسولین، هورمون رشد انسانی، ترمیم سلولی، بیان ژن، خلق‌وخو
افزایش یافتن: سرعت متابولیسم، برداشت از چربی‌های اضافی بدن، عامل نوروتروپیک آزادشده از مغز
حفظ کردن: توده عضلانی
کاهش یافتن: اشتها، میل شدید به غذا، استرس اکسیداتیو، التهاب، کلسترول، تری‌گلیسریدها، قند خون.
پیشگیری کردن احتمالی: سرطان، آلزایمر
بالا بردن احتمالی: طول عمر و کیفیت زندگی.
توصیه من این است که به ‌جای رفتن به دنبال پرهیزهای مد روز، از برنامه‌های معتبر و با اساس علمی استفاده کنید. لطفا پیش از آنکه هر برنامه شامل پرهیز از غذایی را به کار ببندید با یک متخصص تغذیه یا پزشک متخصص مطلع و معتبر مشورت کنید، زیرا بدیهی است که این برنامه غذایی برای هر فردی مناسب نیست، به‌خصوص برای افراد دچار اختلالات خوردوخوراک (مانند بی‌اشتهایی عصبی)، کودکان و افراد دارای مشکلات پزشکی خاص.
برای افراد دیگر، این حوزه به ‌تازگی تکامل‌یافته ممکن است دنیای مهیج جدیدی از فرصت‌ها برای آن برنده شدن‌های سه‌گانه باشد: افزایش طول عمر بهینه، کاهش خطر دچار شدن به بیماری‌ها و در نهایت رسیدن به شیوه‌ای فوق‌العاده برای حفظ وزن در حد طبیعی به‌طور پایدار.سپید

World Repor