شفا آنلاین>اجتماعی>خبر ناگهانی و شوکهکننده بود. محمدعلی اینانلو درگذشت. باورش برای همه سخت است، کسی که درنهایت نشاط و با انرژی وجببهوجب خاک ایران را گشته و کوههای ایران همه رد پای او را بر خود دیدهاند از بین ما رفت.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید برای
آگاهی از علت فوت و صحبت با پزشک معالج اینانلو به بیمارستان آتیه
میرویم. هیچ مسئولی در بیمارستان جواب نمیدهد. به icu میرویم. اتاقی که
تا ساعات اولیه صبح امروز مرحوم اینانلو در آنجا بستری بود را پیدا میکنم.
مسئول شیفت میگوید ساعت سه و نیم دیشب اینانلو را با حالت تنگی نفس به
بیمارستان آوردند، ساعت 7 صبح ایست قلبی اتفاق افتاده است.
به گفته او هیچ
بیماری زمینهای در پرونده ثبتنشده است. هرچند رسانهها
علت مرگ اینانلو
را سکته مغزی مخابره کردند اما این کارمند بیمارستان میگوید اینانلو چند
وقت پیش به دلیل ضایعه مغزی در بیمارستان بستری بود، اما با حال خوب مرخص
شد و مرگش ارتباطی با بیماری قبلیاش نداشته است.
اسماعیل
کهرم، بومشناس و فعال محیط زیست ایرانی، از یاران قدیمی گرمابه و گلستان
محمدعلی اینانلو است که هنوز مرگ رفیقش را باور نکرده است و میگوید برایش
باورپذیر نیست آن قامت و اندام اکنون مرگ را پذیرفته باشد. کهرم درباره
مرحوم اینانلو و شرایط بدنیاش میگوید: «خوشخوراک بود و ورزش و
فعالیت بدنی مرتبی داشت. شاید احتمال مرگ هرکسی را میتوانستم بدهم اما مرگ
اینانلو در باورم نیست. آدمی تنومند و سلامت بود و اگر از من بپرسید
میگویم تا صد سال دیگر باید عمر میکرد اما آدمی از درون بدن خبر ندارد.»
او
به همسفر بودنشان در سفرهای مختلف اشاره میکند و از دیدارهای ماهانه و
هفتگی حرف میزند. صدایش میلرزد و بغض میکند و میگوید: «حالش خوب بود.
بهتازگی دیدمش. سرپا بود. مهرماه برای مشکل مغزیاش به بیمارستان آتیه رفت
اما دیگر مشکلی نداشت.»
«محمد
خیلی تودار بود.» این را با بغض میگوید و ادامه میدهد: «خیلی راجع به
بیماریاش صحبت نمیکرد و آدمی نبود که راجع به این چیزها صحبت کند. به نظر
نمیآمد به پزشک نیاز داشته باشد و در مدت دوستیمان هیچگاه ندیدم به پزشک
بهصورت دورهای مراجعه کند یا تحت نظر باشد.»
مشاور
رئیس سازمان محیط زیست امور محیط طبیعی از اینکه مرحوم اینانلو بیماری
فشارخون یا دیابت داشته باشد، اظهار بیاطلاعی میکند: «من در سفرها
هیچگاه متوجه چنین مسائلی نشدم و خودش هم چیزی نمیگفت اما تا جایی که من
دیده بودم پرهیز غذایی خاصی نداشت. آنقدر سالم و سلامت بود که من هنوز
شوکهام که چه اتفاقی افتاده است.»
دوست
صمیمی اینانلو خوشسفر بودن او را بارزترین صفتش میداند و به سفرهایشان
اشاره میکند و میگوید: «سفر با او آنقدر لذتبخش بود که حتی سفرهای کاری
خستهکننده نمیشد. همیشه در هر شرایطی با او خوش میگذشت. من او را
ایرانگردی واقعی توصیف میکنم.»
کهرم
میگوید :«از دوروبریها شنیدم که وصیت کرده در دالان بهشت جنگل ابر دفن
شود اما خودش هیچگاه به من چیزی دراینباره نگفت. هیچگاه حرفی از مرگ
نمیزد.حتی برای آینده و سفرهای بعدی آینده ریزی کرده بود. پر از زندگی و
انرژی بود اما فکر میکند اگر میخواست وصیتی بکند به جوانها میگفت ایران
را بگردید و زیباییهایش را ببینید. او ایران را دوست داشت و بیش از هرکسی
ایران را کاویده بود. عاشق طبیعت ایران بود.»
مرحوم
محمدعلی اینانلو متولد 1329 در قزوین بود.40 سال از زندگیاش را در طبیعت
ایران گذراند و کتابهای بسیاری درباره طبیعت ایران نوشت. او از مبتکران
کلاسهای آموزش اکو توریسم در ایران بود و مدرک کارشناسی در رشته ادبیات
داشت. مجری بسیاری از برنامههای محیط زیستی بود و صداپیشگی و بازیگری و
حتی کارشناسی والیبال را در کارنامه حرفهایاش داشت. ایده طراحی نقش
یوزپلنگ ایرانی بر روی پیراهن تیم ملی را نیز به او نسبت دادهاند.سپید