به گزارش شفا آنلاین،نازیلا علیایی شامگاه پنجشنبه در دوره علمی، آموزشی که با رویکرد پیشگیری از بیماری آلزایمر(Alzheimer) در محل سالن کانون امام خمینی سنندج برگزار شد، اظهار کرد: آلزایمر یا دمانس ناشی از پیری، اختلالات عملکرد مغزی مزمن و پیشرونده است که با فشار شدید بر حافظه، شناخت و توانایی فرد در انجام فعالیت‌های مراقبت از خود را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
وی با بیان اینکه دلایل کاملا ناشناخته برای ابتلا به این بیماری وجود دارد، افزود: در جریان این پروسه، مغز کوچک و سلول‌ها فاسد و عملکرد اصلی خود را از دست می‌دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان به علائم و نشانه‌های بیماری آلزایمر اشاره کرد و گفت: اختلال حافظه، اختلال در انجام وظایف روزمره، گم کردن زمان و مکان، اختلال در گفتار و قضاوت، تفکر، تغییر خلق و خو، جابه جا گذاشتن وسایل، از دست دادن یا کاهش انگیزه زندگی، تغیرات شخصیتی است.
علیایی تصریح کرد: دوره بیماری آلزایمر یا زوال عقل ۵ تا ۱۰ سال از شروع تا پایانش طول می‌کشد که طی این مدت شخص توانایی اجرای دستورات و توانایی حسی و عقلی وی کم می‌شود و اختلال در سلول‌های مغزی اتفاق می‌افتد.
وی با بیان اینکه هیچ راه تضمینی برای پیشگیری از آلزایمر وجود ندارد، افزود: اما با انجام تمرینات فکری، حل کردن جدول، مطالعه و بازی‌های فکری، فرد سالمند کمتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرد.
به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، ورزش کردن، نوشیدن مایعات، اجتناب از نوشیدنی‌های الکلی و استفاده از ادویه کاری و زردچوبه می‌تواند روند این بیماری را به تاخیر بیندازد هر چند درمان مشخص آلزایمر وجود ندارد.
علیایی به راه‌های تشخیص بیماری آلزایمر اشاره کرد و افزود: اگر شخص ۵ تا از علامت ذکر شده شامل، اختلال حافظه که فعالیت‌های روزانه را دچار اشکال کند، ضعف بیان و استفاده از کلمات نامناسب برای صحبت کردن، گم کردن زمان و مکان مثلا شب و روز، کاهش قضاوت، اختلال در تصمیم‌گیری، تغییرات در حالت و رفتار، اختلال در تفکرات ذهنی، منزوی شدن، عصبانیت، از دست دادن انگیزه را داشته باشد باید به پزشک مراجعه کند.
به گفته این مقام مسئول، مدیریت استرس در پیشگیری از بیماری آلزایمر نقش چشمگیری دارد و این مهم را فراموش نکنیم که شادمانی و پریشانی ما متاثر از دیگران و محیط نیست بلکه تحت کنترل خودمان است.
علیایی در پایان اظهار داشت: بیماری آلزایمر درمان قطعی ندارد بلکه درمان آن، حمایتی و درمان دارویی است.
