تغییرات در بافت آدیپوز احاطه کننده نواحی التهاب در شریان‌های کرونر می‌توانند از طریق اسکن سی‌تی آنژیوگرافی کرونری روتین شناسایی شوند.
شفا آنلاین:محققان دانشگاه آکسفورد انگلستان گزارش می‌کنند که تغییرات در بافت آدیپوز احاطه کننده نواحی التهاب در شریان‌های کرونر می‌توانند از طریق اسکن سی‌تی آنژیوگرافی کرونری روتین شناسایی شوند.به گزارش شفا آنلاین:این محققان همچنین یک سیستم متریک جدیدی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند به‌طور بالقوه برای شناسایی التهاب و احتمالا پلاک‌های آسیب‌پذیر که منجر به حوادث قلبی‌عروقی می‌شوند، استفاده شوند. براساس نمونه‌های بافت چربی اطراف عروقی و تصاویر سی‌تی کرونری که از بیش از 400 بیمار به دست آمد، آنها یک fat-attenuatio- index یا FAI را ابداع کرده‌اند که با التهاب شریان کرونری مرتبط بوده و سپس این شاخص را در 273 بیمار دیگر اعتبارسنجی کردند.
نتایج این مطالعه در Science Translationa- Medicine منتشر شده است.
شاخص ابداعی جدید راهی نو را برای بررسی تصاویر سی‌تی اسکن‌های کرونری فراهم آورده است. در واقع، به جای بررسی عروق کرونری بسته شده یا رسوبات کلسیم که در پلاک‌های باثبات دیده می‌شوند، این بیومارکر بدیع، FAI، ممکن است برای شناسایی نواحی‌ای در شریان‌ها، جایی که آسیب‌پذیر هستند، و پلاک‌های نرم که مستعد پاره شدن هستند، استفاده شوند.
محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «شریان‌های قلبی بوسیله بافت چربی احاطه شده‌اند و تیم محققان آکسفورد دریافت که این بافت توانایی منحصربه‌فردی برای «حس» التهابی دارد که از عروق برمی‌خیزند. در نتیجه، بافت چربی ترکیبات خود را تغییر می‌دهند و بیشتر «آبکی» و کمتر «چربی» خواهد بود.
این یافته امکان شناسایی التهاب کرونری را برای نخستین بار، از طریق روشی غیرتهاجمی و طی انجام سی‌تی اسکن کرونری روتین فراهم می‌آورد. در واقع، با استفاده از بیومارکر جدید FAI، امکان شناسایی زودهنگام و غیرتهاجمی بیماران در معرض خطر و پلاک‌های آسیب‌پذیر فرام شده و اگر اثبات شود که می‌تواند پیامدهای انتهایی سخت را هم پیشبینی کند، خواهد توانست به دوباره طبقه‌بندی دقیق، هم در پیشگیری اولیه و هم ثانویه، کمک کند.
تیم تحقیقاتی مذکور انتظار دارد نتایج دقیق‌تر را از یک آنالیز گذشته‌نگر سی‌تی اسکن‌های گرفته شده از حدود 2000 بیمار که تا 10 سال نیز پیگیری شده و داده‌های پیامدهای آنها تا اوایل 2018 آماده خواهد شد، به دست آورند.
مطالعه مذکور، مطالعه‌ای دقیق و با جزئیات کامل است و از هر فرد بیمار، 80 عکس دارد.
محققان در مورد نتایج بسیار هیجان‌زده هستند، زیرا با یک سی‌تی متریک جدید آشنا خواهند شد که به‌طور بالقوه نه‌تنها پلاک‌های در معرض خطر را شناسایی می‌کند، بلکه بیماران در معرض خطر را هم معرفی خواهد کرد. به نظر می‌رسد با یک قدم بزرگ رو به جلو در حوزه سی‌تی روبرو هستیم.
البته، هنوز زود است که در مورد آن و مزایای بالقوه‌اش صحبت کنیم و باید منتظر ماند و دید که آیا می‌تواند به عنوان یک بیومارکر رادیومیک برای پیشبینی خطر و کمک به تصمیم‌گیری‌های درمانی استفاده شود یا خیر.
یک رویکرد تحقیقاتی بدیع
در سال‌های اخیر، مشخص و اثبات شده که التهاب یک پروسه بیولوژیکی است و می‌تواند پلاک‌ها را آسیب‌پذیر یا بی‌ثبات کند. این پلاک‌های بدون ثبات در معرض بیشترین خطر برای ایجاد یک حمله قلبی هستند.
فرضیه تیم تحقیقاتی مذکور این بود که آنها می‌توانند با استفاده از سی‌تی آنژیوگرافی، تغییرات را در بافت چربی اطراف عروق که در اثر التهاب عروقی ایجاد می‌شوند، مقدارسنجی کنند.
آنها نمونه‌های بافت چربی را از نقاط مختلف بدن 433 بیمار به دست آوردند که تحت جراحی قلبی قرار گرفته بودند. سپس تصاویر سی‌تی اسکن این نمونه‌های چربی را با سی‌تی اسکن‌های بافت شریان کرونری مقایسه کردند. آنها در نهایت دریافتند که بافت چربی در کنار نواحی ملتهب، محتوای آدیپوسیتی کمتر و آب بیشتر دارد، به این ترتیب، شاخص FAI آنها نیز بیشتر خواهد بود. محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «زمانی که بازگردید و با استفاده از الگوریتم‌های اختصاصی که این تیم تحقیقاتی طراحی کرده‌اند، نگاهی دوباره به تصاویر سی‌تی اسکن بیندازید، خواهید توانست تغییرات کاملا واضح و قابل تشخیص را در بافت چربی اطراف عروق کرونر، جایی که یک پلاک ملتهب در شریان کرونری وجود دارد، ببینید.»
در قدم بعدی، تیم تحقیقاتی توانایی FAI را برای تشخیص CAD در یک کوهورت از 273 بیمار که تحت سی‌تی آنژیوگرافی روتین، برای اندیکاسیون بالینی (156 مورد با پلاک و 117 مورد بدون پلاک) قرا گرفته بودند، اعتبارسنجی کردند.
در بررسی بیشتر بیماران مبتلا به MI حاد که با بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونری باثبات همسان شدند، FAI همراه با عروقی که پلاک‌های آترواسکلروتیک داشتند، حساسیت و اختصاصیت بالایی برای تشخیص پلاک‌های بی‌ثبات داشتند.
محدودیت‌های مطالعه، تحقیقات آینده
یکی از محدودیت‌های این مطالعه، آن است که یک تکنیسین آموزش دیده باید 45 دقیقه وقت بگذارد تا FAI را محاسبه کند. آنالیز این کار پیچیده است، زیرا به تصویرسازی سه‌بعدی برای گرادیانت‌های تضعیف شده پیرامون عروق کرونر نیاز دارد. با این حال، محققین به دنبال راهکاری برای استفاده از ماشین‌های یادگیری هستند تا این پروسه را تسریع بخشند و بتواند FAI را در همان زمان انجام سی‌تی اسکن محاسبه کنند.
محققان در حال حاضر، سی‌تی اسکن‌ها را در یک کوهورت بزرگ از بیماران آنالیز می‌کنند تا ببینند آیا FAI می‌تواند پیامدهای انتهایی بالینی سخت را پیشبینی کند. آنها می‌خواهند در قدم بعدی، نتایج به دست آمده را در کوهورت‌های دیگر هم اعتبارسنجی کنند که نتایج آن در اوایل سال 2018 منتشر خواهد شد.
این گروه از محققان در تلاش برای آغاز یک کارآزمایی آینده‌نگر هستند تا ببینند آیا درمان‌های تاثیرگذار بر خطر قلبی‌عروقی می‌تواند FAI را تعدیل کند؟
در نهایت، محققان معتقدند که با استفاده از FAI، می‌توان میزان خطر بیماران را دقیق‌تر طبقه‌بندی کرد تا درمان درست را برای بیمار درست و در زمان درست انتخاب کرد. همچنین پاسخ به درمان را هم می‌توان در بیماران پیگیری کرد.سپید
Medscape
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار