» عمومی
در دهه 90 میلادی سن امید به زندگی 48 سال بود اما اکنون به حدود 75 سال رسیده که نشان دهنده پیر شدن جمعیت جهان است. حتی برخی آمارها نشان می دهد سن امید به زندگی تا سال 2030 به بالای 90 سال می رسد
شفا آنلاین>اجتماعی>سالمندی دوره انکارناپذیر زندگی است که می توان با رعایت سبک صحیح زیستن به همراه حضور در طبیعت، به دوربودن از استرس و شرکت در فعالیت های محیط زیستی این دوره را با سلامت و آرامش سپری کرد.
به گزارش شفا آنلاین، امروزه جمعیت سالمندان به علت بالارفتن سن امید به زندگی در جوامع مختلف روبه افزایش است؛ از این رو اگر برای آن برنامه ریزی مدونی صورت نگیرد، در آینده چالش هایی را در حوزه مراقبت از سالمندان ایجاد می کند.
در دهه 90 میلادی سن امید به زندگی 48 سال بود اما اکنون به حدود 75 سال رسیده که نشان دهنده پیر شدن جمعیت جهان است. حتی برخی آمارها نشان می دهد سن امید به زندگی تا سال 2030 به بالای 90 سال می رسد.
بر اساس آخرین آمارها میانگین سن امید به زندگی در ایران 75 سال است در حالی که در سوئد 85 سال و در ژاپن 82 سال اعلام شده است؛ این میزان در کشورهای آفریقایی حدود 50 سال است.
طبق گزارش اعلام شده از وزارت بهداشت(Ministry of Health)، درمان و آموزش پزشکی، اکنون از 79 میلیون جمعیت ایران، هفت میلیون نفر یعنی 9.2 درصد سالمند هستند؛ پیش بینی می‌شود تا هشت سال دیگر این میزان به 10 درصد و تا 33 سال آینده به 30 درصد برسد.
در این میان مساله اصلی نحوه نگهداری از سالمندان و میزان هزینه در این راستا است که به اعتقاد کارشناسان هرچه سالمندان سالم تر و با نشاط تر باشند، چالش های مراقبت از آنها کمتر خواهد بود.
مطالعات جدید نشان می دهد که عوامل روانی همچون اضطراب و افسردگی بیش از بیماری های جسمی بر وضعیت آرامش و آسایش سالمندان تاثیر می گذارند؛ از این رو گردش در طبیعت، قدم زدن در میان درختان،نگاه کردن به گله های حیوانات و نشستن در کنار جوی آب تاثیر بسیار زیادی بر سلامت روانی و به دنبال آن جسمی افراد دارد زیرا نقش آرامش در سلامت روانی و جسمی افراد انکارناپذیر است.
محمد درویش مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر نقش محیط زیست(environment) بر سلامت شهروندان گفت: جامعه ای که به ملاحظات محیط زیستی توجه جدی می کند، در واقع امید به زندگی را در بین شهروندان افزایش می دهد و تلاش می کند تا شرایطی را برای جامعه میانسال و سالمند ایجاد کند تا با کمترین مراجعه به پزشک زندگی سالمی را تجربه کند.
وی افزود: آمارها نشان می دهد در کشورهای اسکاندیناوی، شمال اروپا و برخی کشورهای آسیای جنوب شرقی که شمار سالمندان رو به افزایش است، شمار مراجعه آنها به پزشک رو به کاهش است؛ این ناشی از برنامه مدونی است که آنها برای رعایت هنجارهای محیط زیستی قائل هستند.
درویش به نقش پیاده روی یا استفاده از دوچرخه بر سلامت افراد اشاره کرد و گفت: در هلند سن استفاده از دوچرخه برای شهروندان به 75 سال می رسد و مشخص است شهری که مردمان آن با دوچرخه تردد می کنند، سالم تر هستند، کمتر دچار افسردگی و بیماری هایی مانند آلزایمر می شوند و همچنان می توانند در کانون گرم خانواده باقی بمانند.
وی تاکید کرد: اگر بتوانیم هنجارهای محیط زیستی را در سرزمین خود رعایت کنیم، منابع آب و خاک خود را سالم نگه داریم تا غذای سالم تری برای ایرانیان فراهم کنیم، آلودگی هوا و آلودگی صوتی را کاهش دهیم، از بار ترافیک بکاهیم و فرهنگ پیاده روی و دوچرخه سواری را گسترش دهیم، در واقع کمک کرده ایم که نه تنها امید به زندگی افزایش یابد، بلکه میانسالان با نشاط و شادابی بیشتری زندگی کنند.
درویش اظهار کرد: در این صورت این نسل تجربه گران و ارزشمند خود را می توانند در اختیار نسل جوان قرار دهند و این سرمایه معنوی صرف ارتقای کارایی و اهدافی شود که ایران می خواهد با آن به کشور نخست منطقه در افق 1404 برسد.
** حضور در طبیعت و ویتامین گرین
درویش گفت: کارشناسان از فعالیت های محیط زیستی و حضور در طبیعت به عنوان ویتامین سبز (گرین) یاد می کنند و توصیه بسیاری از پزشکان، روانپزشکان، روانشناسان و متخصصان غدد به بیماران به جای تجویز داروهای شیمیایی حضور در طبیعت، تماشای گله های کل، بز، قوچ و میش، آبشارها و چشم اندازهای طبیعی است.
وی افزود: آنها معتقدند مردمی که با طبیعت دمخور باشند، نشاط بیشتری دارند، تاب آوری، قدرت تحمل و روحیه تیمی آنها افزایش و ضریب پرخاشگری آنها به شدت کاهش می یابد.
مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: اکنون شاخصی با عنوان HPI در جهان وجود دارد که می گوید مردمی شادترهستند، افسردگی(Depression) کمتری دارند و احتمال ارتکاب آنها به ماجرای غم انگیزی مانند خودکشی پایین تر است که در سرزمینی زندگی کنند که از مواهب گیاهی و جانوری درخورتری برخوردار و آلودگی هوا و صوتی کمتری داشته باشد.
وی گفت: بر اساس رتبه بندی این شاخص در سال 2006، ایران در جایگاه 67 جهان بود اما امروز به جایگاه 84 سقوط کرده است البته هنوز نسبت به بسیاری کشورهای جهان از جمله آمریکا با رتبه 105 و روسیه با رتبه 120، وضعیت بهتری دارد.
درویش تاکید کرد: اگر تلاش کنیم شاخص ها، آموزه ها و موازین محیط زیستی را در صدر اولویت های راهبردی چیدمان توسعه قرار دهیم، می توانیم امیدوار باشیم که نه فقط سالمندان بلکه تمام ایرانیان با نشاط و شادابی، زندگی با کیفیت تری را تجربه کنند.
به گزارش شفا آنلاین، امروزه جمعیت سالمندان به علت بالارفتن سن امید به زندگی در جوامع مختلف روبه افزایش است؛ از این رو اگر برای آن برنامه ریزی مدونی صورت نگیرد، در آینده چالش هایی را در حوزه مراقبت از سالمندان ایجاد می کند.
در دهه 90 میلادی سن امید به زندگی 48 سال بود اما اکنون به حدود 75 سال رسیده که نشان دهنده پیر شدن جمعیت جهان است. حتی برخی آمارها نشان می دهد سن امید به زندگی تا سال 2030 به بالای 90 سال می رسد.
بر اساس آخرین آمارها میانگین سن امید به زندگی در ایران 75 سال است در حالی که در سوئد 85 سال و در ژاپن 82 سال اعلام شده است؛ این میزان در کشورهای آفریقایی حدود 50 سال است.
طبق گزارش اعلام شده از وزارت بهداشت(Ministry of Health)، درمان و آموزش پزشکی، اکنون از 79 میلیون جمعیت ایران، هفت میلیون نفر یعنی 9.2 درصد سالمند هستند؛ پیش بینی می‌شود تا هشت سال دیگر این میزان به 10 درصد و تا 33 سال آینده به 30 درصد برسد.
در این میان مساله اصلی نحوه نگهداری از سالمندان و میزان هزینه در این راستا است که به اعتقاد کارشناسان هرچه سالمندان سالم تر و با نشاط تر باشند، چالش های مراقبت از آنها کمتر خواهد بود.
مطالعات جدید نشان می دهد که عوامل روانی همچون اضطراب و افسردگی بیش از بیماری های جسمی بر وضعیت آرامش و آسایش سالمندان تاثیر می گذارند؛ از این رو گردش در طبیعت، قدم زدن در میان درختان،نگاه کردن به گله های حیوانات و نشستن در کنار جوی آب تاثیر بسیار زیادی بر سلامت روانی و به دنبال آن جسمی افراد دارد زیرا نقش آرامش در سلامت روانی و جسمی افراد انکارناپذیر است.
محمد درویش مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر نقش محیط زیست(environment) بر سلامت شهروندان گفت: جامعه ای که به ملاحظات محیط زیستی توجه جدی می کند، در واقع امید به زندگی را در بین شهروندان افزایش می دهد و تلاش می کند تا شرایطی را برای جامعه میانسال و سالمند ایجاد کند تا با کمترین مراجعه به پزشک زندگی سالمی را تجربه کند.
وی افزود: آمارها نشان می دهد در کشورهای اسکاندیناوی، شمال اروپا و برخی کشورهای آسیای جنوب شرقی که شمار سالمندان رو به افزایش است، شمار مراجعه آنها به پزشک رو به کاهش است؛ این ناشی از برنامه مدونی است که آنها برای رعایت هنجارهای محیط زیستی قائل هستند.
درویش به نقش پیاده روی یا استفاده از دوچرخه بر سلامت افراد اشاره کرد و گفت: در هلند سن استفاده از دوچرخه برای شهروندان به 75 سال می رسد و مشخص است شهری که مردمان آن با دوچرخه تردد می کنند، سالم تر هستند، کمتر دچار افسردگی و بیماری هایی مانند آلزایمر می شوند و همچنان می توانند در کانون گرم خانواده باقی بمانند.
وی تاکید کرد: اگر بتوانیم هنجارهای محیط زیستی را در سرزمین خود رعایت کنیم، منابع آب و خاک خود را سالم نگه داریم تا غذای سالم تری برای ایرانیان فراهم کنیم، آلودگی هوا و آلودگی صوتی را کاهش دهیم، از بار ترافیک بکاهیم و فرهنگ پیاده روی و دوچرخه سواری را گسترش دهیم، در واقع کمک کرده ایم که نه تنها امید به زندگی افزایش یابد، بلکه میانسالان با نشاط و شادابی بیشتری زندگی کنند.
درویش اظهار کرد: در این صورت این نسل تجربه گران و ارزشمند خود را می توانند در اختیار نسل جوان قرار دهند و این سرمایه معنوی صرف ارتقای کارایی و اهدافی شود که ایران می خواهد با آن به کشور نخست منطقه در افق 1404 برسد.
** حضور در طبیعت و ویتامین گرین
درویش گفت: کارشناسان از فعالیت های محیط زیستی و حضور در طبیعت به عنوان ویتامین سبز (گرین) یاد می کنند و توصیه بسیاری از پزشکان، روانپزشکان، روانشناسان و متخصصان غدد به بیماران به جای تجویز داروهای شیمیایی حضور در طبیعت، تماشای گله های کل، بز، قوچ و میش، آبشارها و چشم اندازهای طبیعی است.
وی افزود: آنها معتقدند مردمی که با طبیعت دمخور باشند، نشاط بیشتری دارند، تاب آوری، قدرت تحمل و روحیه تیمی آنها افزایش و ضریب پرخاشگری آنها به شدت کاهش می یابد.
مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: اکنون شاخصی با عنوان HPI در جهان وجود دارد که می گوید مردمی شادترهستند، افسردگی(Depression) کمتری دارند و احتمال ارتکاب آنها به ماجرای غم انگیزی مانند خودکشی پایین تر است که در سرزمینی زندگی کنند که از مواهب گیاهی و جانوری درخورتری برخوردار و آلودگی هوا و صوتی کمتری داشته باشد.
وی گفت: بر اساس رتبه بندی این شاخص در سال 2006، ایران در جایگاه 67 جهان بود اما امروز به جایگاه 84 سقوط کرده است البته هنوز نسبت به بسیاری کشورهای جهان از جمله آمریکا با رتبه 105 و روسیه با رتبه 120، وضعیت بهتری دارد.
درویش تاکید کرد: اگر تلاش کنیم شاخص ها، آموزه ها و موازین محیط زیستی را در صدر اولویت های راهبردی چیدمان توسعه قرار دهیم، می توانیم امیدوار باشیم که نه فقط سالمندان بلکه تمام ایرانیان با نشاط و شادابی، زندگی با کیفیت تری را تجربه کنند.
نظرشما
آخرین اخبار