به گزارش شفا آنلاین:این آمار تکان‌دهنده است و با چنین روندی چه بسا در سال‌های آینده هریک از ما یا یکی از اطرافیانمان دوران سالمندی‌اش را با این بیماری سپری کند. کافی است کمی با خود روراست باشیم تا بفهمیم که این آمار چقدر نگران‌کننده است. تصور زندگی بدون حافظه و خاطره و ناتوانی در انجام ساده‌ترین امور روزمره، بسیار تلخ و ناراحت‌کننده است؛ پس باید راهی یافت تا از ابتلا به آلزایمر درامان ماند یا در صورت ابتلا –دست کم- مانع پیشروی آن شد.
دکتر غلامرضا حاجتی در تعریف آلزایمر می‌گوید: بیماری آلزایمر شایع‌ترین بیماری حوزه اختلالات حافظه و زوال عقل است که همه بخش‌های حافظه و شناخت را درگیر می‌کند. این بیماری با اختلال در حافظه و فعالیت‌های روزانه نمایان می‌شود. رئیس هیأت مدیره انجمن آلزایمر ایران با اشاره به علائم این بیماری (Sickness)می‌افزاید: این بیماری پیش‌رونده، با علائمی مانند اختلال در حافظه کوتاه مدت آغاز شده است و بتدریج با از بین رفتن سلول‌های مغزی و اختلال در عملکرد مغز، به زندگی فرد مبتلا خاتمه می‌دهد. در حقیقت در نخستین مراحل، بیمار علائم خلقی و کمی افسردگی از خود نشان می‌دهد اما در گام بعدی شناخت و حافظه وی دچار اختلال می‌شود. بتدریج با پیشرفت بیماری فعالیت‌های روزانه بیمار دچار مشکل می‌شود و پس از آن علائم روانی و رفتاری مانند اختلال در خواب، بی‌قراری و سرگشتگی خودنمایی می‌کند.
در مرحله بعدی اختلال‌های حرکتی مرتبط با این بیماری مانند اختلال در تکلم، بلع و… بیمار را گرفتار می‌کند و در نهایت عوارض غیرمستقیم بیماری مانند عفونت ریه و عفونت ادراری و… به زندگی بیمار خاتمه می‌دهد.
وی در ادامه خاطرنشان می‌کند: هرچند این بیماری بیشتر در سنین 60 سالگی
به بعد خود را نشان می‌دهد اما روند پیشرفت آن در افراد مختلف متفاوت است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد طول مدت این بیماری از 2 تا 20 سال را دربرمی گیرد
اما به طور متوسط این بیماری طی
8 سال به مراحل انتهایی خود می‌رسد. این تفاوت در طول مدت بیماری، به شیوه زندگی در دوران نوجوانی، جوانی و میانسالی باز می‌گردد.
راهی برای تعویق بیماری
دکتر حاجتی، متخصص مغز و اعصاب معتقد است ورزش مغز و جسم، درکنار
فعالیت‌های فیزیکی و تغذیه مناسب سن ابتلا به بیماری را افزایش(Increase)
می‌دهد و روند پیشرفت آلزایمر را کند می‌کند درحالی که ابتلا به چربی و
فشار خون و استفاده از مواد مخدر و برخی داروها می‌تواند سن ابتلا به آن را
پایین بیاورد.
او تأکید می‌کند: منظور از ورزش مغز، افزایش ذخایر حافظه و شناختی مغز است. کسانی که در سنین پایین با آموختن زبان جدید یا موسیقی، حفظ شعر، حل تست‌های هوش و جدول‌های هندسی و اعداد، ذخایر و حافظه شناختی مغز خود را افزایش می‌دهند از ابتلا به این بیماری در امان هستند یا در صورت ابتلا، روند پیشرفت بیماری در آنها کند‌تر خواهد بود.
البته نباید از نقش ورزش جسمی و تغذیه نیز غافل شد. انجام ورزش جسمی منظم حداقل 3 جلسه یک ساعته در هفته و همچنین مصرف یک بشقاب میوه و سبزی به صورت روزانه و استفاده نکردن از مواد افزودنی و فست فودها در کنترل این بیماری بسیار مؤثر است.
حاجتی درخصوص آلزایمر زودرس می‌گوید: ابتلا به آلزایمر زودرس نادر است و معمولاً کاهش حافظه در سنین جوانی به دلیل اضطراب و افسردگی روی می‌دهد. البته از دست دادن خفیف حافظه در افراد بالای 60 سال نیز شایع است و هر حواس پرتی یا کاهش تمرکزی نشانه ابتلا به آلزایمر نیست.
رئیس هیأت مدیره انجمن آلزایمر ایران با اشاره به اینکه 90 درصد مبتلایان به آلزایمر به پزشک مراجعه نمی‌کنند، توصیه می‌کند: از آنجا که تشخیص زود هنگام، فرصت زندگی معنی دار و باکیفیت را برای سالمندان مهیا می‌کند، توصیه می‌کنم پس از سن 65 سالگی به متخصصان مغز و اعصاب و اعصاب و روان یا متخصصان طب سالمندی که در زمینه دمانس مهارت دارند مراجعه کنند و تست‌های غربالگری را انجام دهند.
