رفتار غیراخلاقی با زنان در محیط کار

آنچه پس از آن اتفاق افتاد اغلب فقط توضیحی بود که زنان به نیویورک تایمز دادند. بیشتر وقت ها شرکت های سرمایه گذار و همکاران، وقتی درباره این موقعیت به آنها گوشزد شد، به اتفاقی که افتاده اهمیتی ندادند و آن را نادیده گرفتند. به این زنان هشدار داده شد که گفتن هر چیزی ممکن است منجر به طردشان از محیط کار شود.

حالا برخی از این زنان کارآفرین تصمیم گرفته اند درباره آن مشکلات صحبت کنند. بیش از یک دوجین از زنان صنعت فناوری استارت آپ در روزهای اخیر درباره اینکه مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند با تایمز صحبت کرده اند. 10 نفر از آنها سرمایه گذارانی را که در این کار دخیل بوده اند اغلب با فراهم کردن پیام ها و ای میلی هایی که این موضوع را اثبات می کند نام برده اند و به سرمایه داران رده بالایی زا جمله کریس سوشا از «لاوِر کیس کاپیتال» و دیو مک کلوز از «استارت آپ 500» اشاره کرده اند.

 

این افشاگری پس از آن صورت گرفت که سایت فناوری «اینفورمیشن» گزارش داد کارآفرینان زن طعمه سرمایه دار جسوری (venture capitas- کسی که روی استارت آپ ها یا شرکت های کوچک سرمایه گذاری می کند) به نان جاستین کالد بک از شرکت «بیناری کاپیتال» شده اند.

گزارش های جدید این نکته را برجسته می کند که چگونه آزار رفتارهای غیراخلاقی در اکوسیستم استارت آپ های فناوری، از یک شرکت فراتر می رود و ریشه دار و گسترده است. حالا صحبت های آن زنان حاکی از یک تغییر فرهنگی در «سیلیکون ولی» است؛ جایی که درباره این رفتار غارتگرانه زمزمه هایی هست، اما به ندرت افشا می شود.

صنعت فناوری با وجود شرکت هایی نظیر گوگل و فیسبوک که اذعان دارند زنان اندکی در میان کارکنانشان وجود دارد، مدت مدیدی از عدم تعادل جنسیتی رنج برده است. برخی مهندسان زن شروع به حرف زدن درباره این مسئله کرده اند؛ از جمله یکی از مهندسان پیشین شرکت «اوبر» که الگوی دقیقی از آزار و رفتارهای غیراخلاقی در این شرکت تهیه کرد و آغاز تحقیقات داخلی در این باره موجب استعفای تراویس کالانیک- مدیرعامل اوبر- در ماه ژوئن شد.

اخیرا افشاگری ها درباره آقای کالدبک در شرکت بیناری کاپیتال، موجب اعتراض شد. این سرمایه گذار متهم است در هفت سال گذشته که در سه شرکت سرمایه گذاری کار می کرده، اغلب در جلساتی که زنان شرکت هایشان را به او معرفی می کردند، به آزار و رفتارهای غیراخلاقی کارآفرینان پرداخته است.

چندین سرمایه گذار برتر استارت آپ ها در سیلیکون ولی و متخصصان فناوری، از جمله رید هافمن- یکی از بنیانگذاران «لینکد این»، هفته گذشته رفتار آقای کالدبک را محکوم کردند و برای امضای یک «تعهدنامه اخلاقی» فراخوان دادند. بیناری با بیرون رفتن آقای کالدبک از شرکت سقوط کرد و سرمایه گذاران پول های خود را از منابع مالی آن بیرون کشیدند.

این سلسله اتفاقات موجب شد زنان بیشتری شهامت پیدا کنند به طور عمومی  درباره رفتاری که می گویند از جانب سرمایه گذاران متحمل شده اند، صحبت کنند.

«کارآفرینان زن بخش مهمی از پیکره سیلیکون ولی هستند.» این را کاترینا لیک بنیانگذار و مدیرعامل استارت آپ پوشاک آنلاین «استیچ فیکس»- یکی از زنانی که هدف آقای کالدبک بود- می گوید و اضافه می کند «مهم است نوعی از رفتار که در چند هفته گذشته گزارش شده است افشا شود؛ در این صورت جامعه می تواند این مشکلات را شناسایی و مشخص کند».

 

تجربیات زنان به توضیح اینکه چرا سرمایه گذاران این حوزه و اکوسیستم استارت آپ- که صنعت فناوری را پی ریزی کرده و شرکت هایی مثل گوگل، فیس بوک و آمازون را ایجاد کرده است- تا این حد از نظر جنسیتی غیرمتعادل شده اند، کمک می کند.

اغلب سرمایه گذاران این حوزه و کارآفرینان مرد هستند. طبق آمار موسسه اطلاعاتی «پیچ بوک» در سال گذشته کارآفرینان زن یک و نیم میلیارد دلار منابع مالی دریافت کرده اند و در مقابل مردان 58 و دو دهم میلیارد دلار. از آنجا که کارآفرینان برای تبدیل ایده ها و نوآوری هایشان به یک کسب و کار به پول نیاز دارند، بسیاری از سرمایه گذاران قدرت بی نظیری دارند. و به دلیل اینکه مقررات شفاف سازی اندکی در صنعت سرمایه گذاری وجود دارد، مردم درباره سرمایه گذارانی که حریم کارآفرینان را زیر پا می گذارند، سکوت کرده اند.

در سال های اخیر سوءاستفاده از قدرت برخی سرمایه گذاران این حوزه علنی شده است. در سال 2015 آلن پائو کارفرمای پیشین خود- کِلینر پارکینز، مدیر شرکت سرمایه گذاری معتبر «کافیلدانا بایرز»- را با اتهامات تبعیض جنسیتی و انتقام حرفهای پس از رد پیشروی جنسی، به محاکمه کشاند. خانم پائو پرونده را باخت اما همین جرقه این بحث را زد که زنان عرصه فناوری باید به طور عمومی و با صدای بلند درباره رفتارهای نابرابر صحبت کنند.

گش هاس، کارآفرینی که مدعی است در سال 2014 توسط پاول کوردایِ سرمایه گذار، پیشنهاد رابطه غیراخلاقی داشته است (آقای کوردا پس از آن عذرخواهی کرده است) می گوید «به احتمال زیاد پیش از آنکه چندین زن از جمله من و الن پائو در این موقعیت قرار بگیریم، این راه هموار شده و صنعت فناوری را به این نتیجه رسانده که این چیزها واقعا اتفاق می افتند».

برخی از کارآفرینانی که با تایمز گفت و گو کرده اند، گفته اند اغلب بدون اجازه توسط سرمایه گذاران یا مشاوران مورد اذیت قرار گرفته اند.

سال 2009 در یک همایش فناوری که بیشتر حاضران مرد بودند، سوزان وو، یک کارآفرین و سرمایه گذار گفت که آقای ساکا- یک سرمایه گذار و مدیر پیشین گوگل- بدون رضایت او و به نحوی که موجب ناراحتی او شده صورتش را لمس کرده است. خانم وو همچنین گفت که سال 2012 زمانی که دنبال تامین منابع مالی بوده، از سوی آقای کالدبک پیشنهاد رابطه غیراخلاقی داشته و پس از اینکه همکاری شان به اتمام رسیده، به سختی تلاش کرده که از او دوری کند.

خانم وو گفت چنان عدم تعادل قدرت عظیمی وجود دارد که زنان این صنعت اغلب در موقعیت های ناراحت کننده ای قرار می گیرند. پس از اینکه از سوی تایمز با آقای ساکا تماس گرفته شد، روز پنجشنبه او در یک متن وبلاگی نوشت: «حالا درک می کنم که من شخصا به این مشکل کمک کرده ام؛ متاسفام» و در بیانیه ای که به تایمز داد افزود: «سپاسگزار سوزان و دیگر زنان شجاعتی که داستانشان را به اشتراک گذاشتند هستم. مطمئنم که نتیجه شجاعت آنها تغییری طولانی مدت و پایدار خواهدبود».

پس از انتشار این نوشتار آقای ساکا دوباره با تایمز تماس گرفت تا با اضافه کردن اینکه «روایت سوزان از سال 2009 را محکوم می کنم» بیانیه اصلی خود را اصلاح کند.

بسیاری از این زنان همچنین گفتند آنها باور دارند به دلیل اینکه به یک منبع مالی، شغل یا کمک دیگری نیاز دارند، اغلب اوقات برای جلوگیری از رفتار نامناسب توان محدودی دارند.

در سال 2014 سارا کُنست- یک کارآفرین سی و یک ساله- گفت برای یک شغل بالقوه در «استارت آپ 500» (یک استارت آپ انکوباتور در سانفرانسیسکو) مذاکره کرده. طی روند استخدام آقای مک کلور، بنیانگذار استارت آپ 500 و یک سرمایه گذار، یک پیام فیسبوکی برایش فرستاد که در بخشی از آن نوشته بود «نتوانستم بفهمم شما را استخدام کنم یا روی شما تاثیر بگذارم».

 

خانم کنست که حالا روی یک استارت آپ تناسب اندام کار می کند، می گوید مانع پیروی آقای مک کلور شد. زمانی که او با یکی از همکاران آقای مک کلور درباره این پیام صحبت کرد، او گفت استارت آپ 500 مذاکره اش با او را تمام شده می داند. و استارت آپ 500 گفت «آقای مک کلور که زیر بار «آر.اف.سی» (مرامنامه مهندسان کامپیوتر) نرفته، بعد از یک سری تحقیقات داخلی دیگر مسئول امور روزانه نیست. پس از اینکه مطلع شدیم دِیو رفتار نامناسبی با زنان جامعه فناوری داشته، از درون تغییراتی انجام دادیم. او به اشتباهات خود پی برده و از طریق مشاوره تلاش کرده روی تغییر رفتار نادرست قبلی خود کار کند.»

راشل رناک، مدیرعامل «وتاس» وضعیت مشابهی را توصیف کرد که در آن، وقتی دنبال تامین منابع مالی برای سایت انجمن آنلاین خود بوده، با اظهارنظرهای غیراخلاقی مواجه شده است. وقتی او و شرکای زنش در ماه مارس دنبال جذب سرمایه بودند، یک سرمایه گذار به آنها گفت آنها باید برای پول ازدواج کنند و اینکه او مبارزه کردن زنان را دوست داشت زیرا همیشه او برنده می شد و اینکه آنها در ارائه شان به عکس های جذاب تری از خودشان نیاز داشتند.

خانم رناک گفت آنها هم با این واقعیت ناخوشایند موافق بودند. به خاطر اینکه نمی توانستند جهانی را که 500 هزار دلار، دیگر روی میز باشد تصور کنند! خانم رناک از نام بردن از آن سرمایه گذار خودداری کرد. وتاس 500 هزار دلار را از یک سرمایه گذار دیگر به دست آورد و هنوز هم در حال جذب سرمایه است.

وندی دنت چهل و سه ساله که شرکت «سینِمرس»اش یک نرم افزار برای ساعت های هوشمند ساخته است گفت که او سال 2014 که تلاش می کرد شرکتش را راه اندازی کند، به طور فزاینده ای از سوی یک مشاور استارت آپ به نام مارک کانتر، پیام های عاشقانه دریافت می کرد. آقای کانتر که دهه 1980 یک شرکت نرم افزاری که به نام «ماکرومدیا» شناخته می شود را پایه گذاری کرد، ابتدا توافق کرد که به او در پیدا کردن یک شریک سرمایه گذار کمک کند. اما با گذشت زمان محتوای پیام های او جنسی شد.

در پیامی که توسط تایمز هم بازبینی شد، او خطاب به خانم دنت نوشته او «جادوگریه که طلسمی ساخته». در پیام دیگری درباره اینکه او در لباس آبی چطور به نظر می رسد نظر داده و اضافه کرده «میدونی دارم به چی فکر می کنم؟ اینکه چرا دارم این پیامو خصوصی برات می فرستم».

 

گفت خانم دانت «قویا از من درخواست کمک کرد» و اینکه او به طور عمومی از جنسیتش استفاده کرد. او گفت ایده های آن خانم را دوست نداشته بنابراین طوری رفتار کرده که او را از خودش دور کند. از برخی کارآفرینان خواسته شده درباره رفتاری که تجربه کرده اند حرف نزنند.
سال 2014 در یک رقابت استارت آپ ها در سانفرانسیسکو، کارآفرینی به نام لیزا کرتیس استارت آپ غذایی خود موسوم به «کولی کولی» را راه اندازی کرد و گفت ایده او بیشترین استقبال را از سوی مخاطبان داشته است که این درها را برای سرمایه گذاری های احتمالی باز می کند. به محض اینکه او صحنه را ترک کرد سرمایه گذاری به نام خوزه دِدیوس گفت: «البته که برنده شدی. تو یه خانم کوچولوی جذاب درجه یکی».

 

خانم کرتیس بعدا در فیسبوک متنی درباره مبادله منتشر کرد و از یک سرمایه گذار دیگر تماسی دریافت کرد. کرتیس می گوید آن مرد به او گفته «اگه که من این پست رو حذف نکنم، دیگه توی سیلیکون ولی هیشکی به من پول نمیده». و خانم کرتیس آن پست را پاک کرد.

آقای دِدیوس در بیانیه ای کفت او «به صراحت چنین اظهارنظر توهین آمیزی نکرده است».

بعضی از زنان می گویند اغلب تغییرات زمانی اتفاق می افتد که یک افشاگری عمومی وجود داشته باشد. در قضیه آقای کالدبک و شرکت بیناری سرمایه گذار و شرکت عذرخواهی کردند؛ همانطور که کارفرمای قبلی آقای کالدبک، یعنی شرکت سرمایه گذرای «لایت اسپید ونچر پارتنرز» که شکایت هایی را درباره او دریافت کرده بود عذرخواهی کرد.

لایت اسپید در توییتر گفت: «از اینکه عکس العمل قوی تری نشان ندادیم پشیمانیم. حالا واضح است که باید کار بیشتری انجام می دادیم. کارآفرینی در سانفرانسیسکو به نام خانم لیندسی مِیر گفت سال 2015 آقای کالدبک 25 هزار دلار از پول خودش را در استارت آپ تناسب اندام او سرمایه گذاری کرد. آن کار دلیلی بود تا آقای کالدبک به طور مداوم به او پیام بدهد. در آن پیام ها که توسط تایمز بازبینی شده، از او پرسیده شده آیا جذب آقای کالدبک به طور مداوم به او پیام بدهد. درآن پیام ها که توسط تایمز بازبینی شده، از او پرسیده شده آیا جذب آقای کالدبک شده، و اینکه چرا ترجیح می دهد به جای او با دوست پسر خودش باشد. خانم میر گفت کالدبک بارها او را مورد آزاد قرار داده است.

خانم میر که یک آسیایی- آمریکایی است گفت: «احساس می کردم باید این وضعیت را تحمل کنم چرا که این هزینه یک «کارآفرین زن غیرسفیدپوست» بودن است».

اما حتی بعد از اینکه او به اسنادی دسترسی پیدا کرد که درباره اعمال آقای کالدبک به یکی از سرمایه گذاران بیناری به نام «لگسی ونچر» هشدار داده بود، تغییر کوچکی رخ داد. لگسی اقدام به مشارکت در سرمایه گذاری جدید بیناری کرد. بیناری و آقای کالدبک از اظهار نظر خودداری کردند.