موانع رانندگی برای بیماران مغز و اعصاب

بیماری پارکینسون

به گزارش شفا آنلاین:دکتر رحیم کهنسال، متخصص مغز و اعصاب، در این باره می گوید: فرد مبتلا به بیماری پارکینسون <Parkinson's Disease>حرکاتش کند می شود و سرعت عمل  وی کاهش می یابد و در تکلم، راه رفتن، غذا خوردن حرکات کند می شود. در رانندگی که نیاز به پاسخ دهی سریع وجود دارد، مانند ترمز سریع و… این بیماران سرعت عمل لازم را نمی توانند داشته باشند. به بیان دیگر نشانه پارکینسون صرفا لرزش دست نیست، فرد عموما دچار کندی حرکت است، شخص کندی حرکت و کندی فرآیند تفکر را دارد.

وی می گوید: اگر پارکینسون کنترل شود، شخص می تواند رانندگی کند در غیر این صورت رانندگی این افراد خطرناک است. به عبارت دیگر ممکن است در رانندگی فرد مانعی را بیند که در کسری از ثانیه باید تصمیم بگیرد، در برخی موارد فرد مبتلا به پارکینسون این قدرت را ندارد و واکنش به کندی انجام می شود.

 

 

بیماران مصروع

دکتر کنهسال تاکید می کند: مساله مهم تر از پارکینسون، بیماران مبتلا به صرع است، چون این بیماری هشدار نمی دهد و بدون اینکه علائم اولیه داشته باشد، تشنج اتفاق می افتد. شخص به طور ناگهانی کاهش هوشیاری پیدا می کند و یا در مواردی از صرع ارتباط فرد با محیط قطع می شود و متوجه نمی شود. به بیان دیگر بر اساس علم پزشکی شخصی که مبتلا به صرع است، اجازه رانندگی نباید داشته باشد مگر آنکه بتواند از پزشک معالج گواهی سلامت بگیرد.

 

به عبارت دیگر، فرد مبتلا به صرع که در حال حاضر بیماری اش کنترل شده و سالیان متمادی است که دیگر تشنج نمی کند، این فرد می تواند اجازه رانندگی داشته باشد. در غیر این صورت شخصی که طی سال چندین بار تشنج می کند، اجازه رانندگی نباید داشته باشد چون ریسک این کار بسیار بالا است.

رییس انجمن ام اس استان گلستان می افزاید: در کشور های دیگر برای رانندگی بیماران مصروع گواهی سلامت صادر می شود در حالیکه در راهنمایی و رانندگی ایران بیشتر بینایی و… کنترل می شود. در حال حاضر اگر فردی به دلیل ابتلا به بیماری صرع، معافیت سربازی گرفته باشد، برای او گواهینامه رانندگی صادر نمی شود. اگر بیماری کنترل شده باشد، می تواند گواهی را اخذ کند این گواهی حتی چند سال بعد از دریافت معافیت هم صادر می شود و معافیت را دچار مشکل نمی کند.

قانون کلی این است که شخصی که مبتلا به صرع است، نباید رانندگی کند. این در حالی است که بارها بیمار مصروع حین رانندگی دچار تشنج شده است و ممکن است در گزارش های، راهنمایی و رانندگی علت خواب آلودگی ذکر شود. من بیمارانی را داشتم که دقیقا همین اتفاق برایشان افتاده بود و خودشان هم اشاره می کردند، در حین رانندگی، یک باره نفهمیدم چه شد و تصادف کردم.

وی در مورد افراد مبتلا به صرع کوچک می گوید: در صرع کوچک حملات کوتاه یا به صورت مکث است، فرد برای چند ثانیه ارتباطش با محیط قطع می شود، این حالت مشکلات حرکتی ایجاد نمی کند و فرد می تواند رانندگی هم داشته باشد.

بیماری ام اس(M.S) و ترومای سر

این استاد دانشگاه می افزاید: لازم است نظام پزشکی،انجمن های پزشکی و راهنمایی رانندگی با یکدیگر پروتکلی را تنظیم کنند که در آن مشخص شود، کدام  دسته بیماران مغز و اعصاب اجازه رانندگی ندارند.

 

به طور مثال فردی که دچار سکته مغزی شده است به دلیل ضعف اندام، کندی حرکت پیدا می کند و مانند بیماران مبتلا به پارکینسون نمی تواند واکنش سریع داشته باشد در نتیجه خطر تصادف افزایش می یابد. همچنین بیماران مبتلا به ام اس اگر بیماری شان شدید باشد، رانندگی می تواند خطرناک باشد. بیماران دچار ترومای سر بعد از طی مراحل درمانی دچار کندی حرکت هستند و این موارد نوعی معلولیت به حساب می آید.

وی درباره آب و هوا مناسب برای بیماران مغز و اعصاب می گوید: بیماران ام اس گرما برایشان خوب نیست، گرما سبب اختلالات حرکتی یا احساس گزگز در سر و صورت می شود. همچنین فردی که سکته مغزی کرده است تا چند ماه اول به جهت ارتفاع اجازه سفر هوایی و  سفر به مسیر های کوهستانی که از ارتفاع بالایی برخوردار است را ندارد.نبض ما