تاثیر حرکات ریتمیک بر ارگاسم

حرکات ریتمیک چگونه بر مغز اثر کرده و موجب ارگاسم می شود؟

به گزارش شفا آنلاین:در تحقیقی که به تازگی انجام شده و در سایت مدیکال نیوز منتشر گردید،  پژوهشی توسط یکی از محققین در ارتباط با مناطق متاثر از اوج لذت جنسی در مغز انجام شده تا مشخص گردد که چگونه ارگاسم، مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، یا به عبارت صحیح تر چگونه مغز ارگاسم را بوجود می آورد.

ارگاسم به عنوان رهش قدرتمند و لذت بخشی از تنش جنسی انباشته شده توصیف شده است و ارگاسم به عنوان مظهر لذت جنسی در زنان و مردان تصور می شود.

در طول ارگاسم، فرد معمولا افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب،  نفس نفس زدن و انقباضات عضلانی ریتمیک را تجربه می کند.

اما در حالی که علائم و احساس ارگاسم ممکن است واضح باشد، مکانیسم های واقع در پشت این پاسخ جنسی، بخصوص اثرات نوروفیزیولوژیک آن هنوز نامشخص است.

دکتر آدام سافرون، از کالج هنر و علوم وینبرگ  Weinberg Collegeدر دانشگاه شمال غرب در ایوانستون ایلینوی امریکا، محققی که این مطالعه را انجام داده، یادآور می شود که اکثر تحقیقات مربوط به ارگاسم روی ایجاد و نحوه رسیدن به ارگاسم متمرکز شده است. برای مثال، در اوایل سال جاری تحقیقی در این مورد انجام شده و توسط مجله مدیکال نیوز تودیMedical News Today  منتشر شد که به نظر محققان، ارگاسم زنان در تخمک گذاری نیز نقش داشته است.

ولی در این مطالعه که در مجله journal Socioaffective Neuroscience and Psychology  گزارش شده است، سافرون تصمیم گرفت درک بهتری از چگونگی تاثیر ارگاسم بر مغز انسان، بدست آورد.

چگونه تحریک های ریتمیک می تواند باعث نشئه و از بیخودی جنسی شود

سافرون برای رسیدن به یافته هایش، به بررسی و تحلیل مطالعات و مقالاتی پرداخت  که در مورد پاسخ مغز و بدن به تحریک جنسی، انجام شده بود.

او از این اطلاعات برای ساخت مدلی استفاده کرد که بیان می کند، چگونه فعالیت جنسی ریتمیک بر فعالیت های ریتمیک در مغز تأثیر می گذارد.

سافرون توضیح می دهد که تحریک جنسی ریتمیک - اگر به اندازه کافی قوی باشد و اگر به اندازه کافی طول بکشد - می تواند در فرکانس های همبستگی (حالت تشدید و رزونانس)، نوسانات عصبی را تشدید کرده و افزایش دهد، فرآیندی به نام "تحریک عصبی".

این فرایند ممکن است مسئول اتفاقی باشد که سافرون آنرا sexual trance "نشئه جنسی" توصیف می کند، حالتی که تمامی تمرکز بر روی تجربه یک احساس آنی و بلا واسطه از لذت جنسی است.

یک ترانس جنسی ممکن است به عنوان یک حالت شدید فیزیکی و روانی ازحالت تحریک، شامل نشئه و بیخودی جنسی، تجربه شود، یک حالت شدید و افراطی، از شدید ترین شکل ترانس جنسی، در نتیجه تجربه جنسی فیزیکی و روانی بسیار طولانی حاصل می شود.

این ایده که، تجربیات جنسی می تواند مانند حالت های نشئه و بیخودی جنسی باشد، به نوعی باستانی است، ولی با توجه به یافته های جدید، این ایده توسط درک جدیدی از علوم اعصاب، تایید می شود و بصورت تئوریک، این موضوع می تواند نگاه مردم به روابط جنسی شان را تغییر دهد.

سکس منبع احساسات لذت بخش است و همچنین، فراتر از آن ارتباط عاطفی. ولی این مطالعات نشان می دهد که ارگاسم در واقع یک تغییر در وضعیت هوشیاری و آگاهی است، ارگاسم را می توان به یک حالت جذبه یا نا آگاهی، یا یک جنون خفیف آنی و یا وضعیت تغییر یافته ای از هوشیاری تعبیر کرد.

پاسخ های مغز به ارگاسم با پاسخ مغز به موسیقی ریتمیک و رقص قابل مقایسه است

جالب توجه است، سافرون نیز شباهت های بین ارگاسم و تشنجهای رفلکسی را تشخیص داده و اشاره به این موضوع دارد که هر دو این تجربیات (ارگاسم و تشنج های رفلکسی)، می تواند با تحریک های ریتمیکی ایجاد شود، که متعاقب آن، موجب فعالیت ریتمی در مغز می شوند.

علاوه بر این، سافرون متوجه شد که نحوه واکنش مغز به تحریک جنسی ریتمیک با روش پاسخ به موسیقی ریتمیک و رقص قابل مقایسه است. البته سافرون اضافه می کند که: همانگونه که قبلا نیز مشخص بود، انتظار نداشتیم ببینیم که فعالیت جنسی خیلی شبیه به موسیقی و رقص است.

وی می افزاید: نه فقط در ماهیت تجربیات، بلکه در مسیر تکامل موجودات زنده، توانایی نگهداری ریتم (ریتمیک بودن فعالیت جنسی) می تواند به عنوان یک آزمون آمادگی اندام برای قابلیت جفتگیری باشد.

او اضافه می کند که "موسیقی ریتمیک و رقص، در طی صدها میلیون سال بعنوان بخش مهمی از پروسه جفت گیری نقش خود را ایفا کرده اند" و یافته های او با این واقعیت کاملا سازگار است.

سافرون می گوید کارهای بیشتری باید انجام شود تا بتوانیم درک کاملی از اثرات نوروفیزیولوژیکی ارگاسم بدست بیاوریم، اما امیدوار است که مطالعه او راه را برای چنین تحقیقی هموار سازد.

وی می افزایدکه، قبل از این مقاله، ما می دانستیم که ارگاسم به کمک مجموعه ای از عوامل عصبی و هورمونی مرتبط با آن، باعث ایجاد حس منحصر بفردی از لذت و مطلوبیت جنسی در مغز می شود، اما واقعا نمی دانستیم که مغز چگونه رابطه جنسی را که یک فعالیت مکانیکی است، با اتفاقات عصبی و هورمونی مغز مرتبط می نماید تا حسی بنام ارگاسم بوجود آید، به نظر می رسد که قبل از این تحقیقات یک سطح از جزئیات مکانیکی (حرکات ریتمیک)رابطه چنسی که مغز را به سمت هماهنگی با آن (فعالیت ریتمی مغز) و ایجاد ارگاسم پیش می برد، نادیده گرفته شده بود.