به گزارش شفا آنلاین:این لکه های سفید به دلیل ازبین رفتن رنگدانه های پوست ( ملانین ) در بخش هایی ازپوست به وجود می آیند.اگرشما تجربه این بیماری را داشته باشید ، می دانید که هجوم این لکه های سفید به پوست هر بخشی از بدن ممکن است رخ دهد ولی این لکه هاعلاقه شدیدی دارند که همزمان دردوطرف بدن به صورت قرینهٰ ، سر و کله شان پیدا شود.با این حال صورت ، لب ها ، دست ها ، بازوها ، پاها و نواحی تناسلی بیشترین مناطقی هستند که قربانی ” ویتیلیگو ” یا همان پیسی می شوند

*رنگی برای تمام بدن :
رنگ پوست شما چه رنگی است ؟ سبزه هستید یا سفیدید ؟ اصلاً رنگ بدن از کجا می آید. ” ملانین ” ، رنگدانه ای است که رنگ پوست و موی شما و همچنین رنگ چشمانتان را تعیین می کند.ملانوسیت ها ، سلول هایی در پوست بدن هستند که رنگدانه ملانین را تولید می کنند.حالا اگر این سلول ها از بین بروند و یا توانایی تولید ملانین را از دست بدهند ، رنگ پوست روشن ترشده و یا به طورکلی سفید می شود.اگر جمعیت را به گروه های صد نفری تقسیم کنیم ، از هر صد نفر دو نفر به پیسی مبتلا می شوند و حدود نیمی از این افراد پیش از انکه تولد بیست سالگی خود را جشن بگیرند ، لکه های پیسی را روی پوست خود پیدا می کنند.

*وقتی رنگ پوست می پرد
کسانی که به پیسی مبتلاهستند ، سلول های سازنده ملانین را در پوست خود از دست داده اند.ممکن است سلول های رنگ ساز را از بین ببرد ولی برخی مححقان اعتقاد دارند که سیستم ایمنی بدن که درحین ازبردن میکروب ها ، اشتباهاً علیه این ملانوسیت ها وارعمل شده و آنها را از پای درمی آورد.گاهی خود را از بین می برند ولی برخی محققان می گویند وجود یک نقص ارثی موجب حساس شدن سلول های رنگدانه ساز به آسیب می شود.

*پیشرفت قدم به قدم
تمام افرادی که به پیسی مبتلاهستند ، نشانه های یکسانی را تجربه نمی کنند.در بعضی افراد ممکن است فقط چند لکه سفید دیده شود ولی در برخی دیگر پیسی با شدت و وسعت بیشتری ظاهر می شود.اگر شما پوست روشنی دارید و به برص مبتلا هستید ، در صورتی که در برابر نور خورشید قرار گرفته و برنزه شوید ، خواهید دید در مناطقی ازپوست تان تفاوت رنگی با پوست برنزه تمام بدن وجود دارد.پیسی درافراد با پوست تیره بسیار واضح تر از سفید پوستان است.

فراموش نکنید تمام این لکه های سفید با یک شدت رنگدانه های خود را از دست نداده اند ، حتی در یک لک می تواند سایه های مختلفی وجود داشته باشد.کسانی که این بیماری را تجربه کرده اند می دانند بیماری انها با از دست دادن ناگهانی رنگدانه دریک بخش ازپوستشان شروع شده و به تدریج بر تعداد لکه های سفید افزوده شده است و بدون دلیل متوقف می شود و این روند متناوباً تکرارخواهد شد.تقریباً می توان گفت این لکه های سفید هیچ گاه به خودی خود بهبود پیدا نمی کنند.تا کنون روش درمانی موثری برای یهبود تمام بیماران شناسایی نشده است.

*رسیدن به نهایت زیبایی
گاهی بهترین درمان برای پیسی ان است که اصلاً هیچ درمانی انجام نشود.اگر شما پوست روشنی دارید بهتر است از برنزه کردن پوست تان خودداری کنید چون با این کارمانع پیدایش تضاد رنگ در پوستتان شده و تغییر رنگ لکه های سفید کمتربه چشم می آید.ملانین مانند چتری از پوست دربرابر اشعه های خورشید محافظت می کند.این لکه های سفید از آنجا که ملانین خود را از دست داده اندهیچ حفاظتی در برابر نورخورشید ندارند و بنابراین به راحتی دچار آفتاب سوختگی می شوند.تلاش کنید پوست تان را با لباس بپوشانید و روی صورت ، دست ها و پاها که با لباس پوشانده نمی شوند ، کرم ضدآفتاب با spf حداقل ۱۵ بمالید.ساعات بین ۱۰صبح و۴ بعد از ظهرکه در آن شدت نور خورشید شدید است زمان مناسبی برای خارج شدن از منزل به شمار نمی آیند.شما می توانید از انواع کرم پودرها و پنکیک ها برای پوشاندن این لکه های سفید استفاده کنید و به زیبایی ظاهری خود کمک کنید.مواد آرایشی ضدآب که با شست و شو هم روی پوست باقی می مانند ، می توانند به شما در دستیابی به زیبایی ظاهری کمک کنند.

شیرها و کرم های برنزه کننده محتوی یک ماده شیمیایی به نام ” دی هیدروکسی استون” هستند که برای رنگین کردن پوست نیازی به وجود ملانوسیت هاندارند ، رنگ ناشی از این فرآورده ها به تدریج محو می شوند و با هر بار ریزش سلول های مرده از روی پوست ، بخشی از این رنگ نیز با آنها از پوست جدا می شود. هدف اصلی از درمان کردن این مشکل پوستی بهبود ظاهر بیمارهست.درمان ویتیلیگو زمان زیادی می طلبد در حد بین ۶ تا۱۸ ماه انتخاب روش درمان بستگی به تعداد ضایعات سفید محل آن دربدن و اندازه اونها دارد.ممکنه یک روش درمانی بخصوص برای بیمار دیگر مفید نباشد، درمان های جاری که برای این مشکل وجود دارد شامل درمان های داروئی ، جراحی و درمان هایی که شامل هم جراحی و هم داروئی هست.

درمان های داروئی
بعضی از ضایعات سفید به کمک داروهایی که عمدتاً بطور موضعی استفاده می شود ممکنه از بین بروند.در این مقاله بطور خلاصه به آنها اشاره می شود.
۱- استروئیدها :
گاهی از این داروها برای ضایعات سفیدی که عمر زیادی از آنها نگذشته و مخصوصاً برای کودکان زیر ۱۰ سال استفاده می شود.از نوع های قوی تر آنها گاهی برای بزرگسالان نیز استفاده می شود.حداقل ۳ماه زمان برای نتیجه گرفتن لازم است…منظور اینکه حداقل ۳ ماه استفاده از دارو لازم است.این داروها ازجمله ایمن ترین و مفیدترین داروها در درمان ویتیلیگو به حساب میان اما به خوبی نور درمانی ( اشعه ) نیستند.

۲- اشعه :
بنام پسورالن و اشعه ultravioletA و یا اصطلاحاً PUVAهم معروف است.این روش موثرترین روش درمانی به حساب میاد.مهمترین هدف استفاده از این روش عادی کردن رنگ ضایعات سفیدهست.باید داروئی بنام پسورالن خورده شود ( گاهی ازپمادآن هم استفاده می شود ) تا اشعه بتواند اثر کند.

۳- در افرادی که این بیماری بیش از ۵۰ درصدسطح بدن آنها را گرفته گاهی از داروهائی استفاده می شود که رنگ بر هستند…و رنگ مناطق به اصطلاح پررنگ را از بین می برد تا چند رنگی نباشد.داروهای خانواده هیدوروکینون از این دسته هست که در جای خودش حرف زیادی برای گفتن دارد.

۴- پاسخ به درمان معمولاً چند ماه تا چند سال زمان می برد لذا جهت جلب اطمینان بیمار و همراهی او در درمان بهتر است عکسهای بیمارانی که تحت درمان موفقیت آمیز قرار گرفته را به شخص نشان داد و قبل و در طول درمان..عکس های کنترل جهت تقویت روحی بیمار وبررسی به درمان گرفته و نشان داد.

روش های جراحی :
۱- که شامل پیوند پوست از مناطق دیگر بدن برای ضایعات بخصوصی هست.
۲- تاتو کردن : این روش بیشتر برای ناحیه لب مخصوصاً برای سیاه پوستان کاربرد دارد اما این روش سختی برای دکترهای با تجربه هست چون جور کردن رنگ مناطق کمرنگ و پر رنگ کار ساده ای نیست.
۳- تزریق سلولهای ملانین ساز

در این روش از پوست سالم نمونه برداری شده و در محیط آزمایشگاه سلولهای ملانین ساز کشت داده شده و اونها را در مناطقی که نیازهست به اصطلاح می کارند.این روش درحال حاضرمراحل تحقیقاتی خود شوسپری می کنه و حتی در کشورهای پیشرفته نیز جزء درمانهای معمول به حساب نمیاد.روش گرانقیمتی هست و عوارض آنهم مشخص نیست.

اگربرص دارید حتما ضدآفتاب بزنید
ویتیلیگو یکی از بیماریهای پوستی است که از مدت ها پیش آن را شناخت و تحت عنوان های مختلف از آن یاد کرد.انسان های اولیه این بیماری را نوعی جذام می دانستند و متاسفانه با بیماران مبتلا مانند بیماران جذامی رفتار و آنها را از خود طرد می کردند و این بیماران مجبور بودند تا آخرعمرتنها زندگی کنند..این درحالی است که برص یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن علیه خودش شروع به مبارزه می کند.یعنی رنگدانه پوست به عنوان یک ماده خارجی به حساب می آید و بدن سعی می کند رنگدانه های خودش را از بین ببرد و نتیجه این می شود که در نقاطی ازبدن لکه هایی کاملاً سفید و فاقد رنگدانه ایجاد می شود.

امکان ابتلای وراثتی این بیماری تنها ۲۰ درصد است بنابراین ممکن است هر کس با زمینه ژنتیکی یا غیر ژنتیکی به این بیماری مبتلا شود.لک و پیس ابتدا از مناطقی که بیشترتحت فشارهستند ، مانند آرنج ها ، زانوها و نشیمنگاه شروع می شود اما گاهی در نقاط دیگر بدن هم گسترش پیدا می کند.در بعضی افراد هم ابتلا پس از زخم شدن ناحیه رخ داده است.روند پیشرفت بیماری قابل پیش بینی نیست و اینکه بیماری در آینده چه سیری را طی می کند و آیا کسی که دو یا سه لکه سفید داشته باشد لکه هایش اضافه یا محدود می شوند یا اصلاً خود به خود خوب می شود یا نه ، کاملاً مشخص نیست .

ممکن است در فردی ۲ یا ۳ لکه سالیان سال ثابت بماند درحالی که در فرد دیگری ظرف مدت کمتر از ۴ ماه ، لکه ها سطح وسیعی از بدن را بپوشانند . دانشمندان هنوز نتوانسته اند چگونگی سیر بیماری را کشف کنند اما در مواردی که لکه ها محدودند ، می توان ازطریق دارو یا پیوند ، آنها را کنترل کرد.این بیماری یک درگیری پوستی است که به علت نمایان بودنش گاهی فقط از نظر روحی فرد را دچارمشکل می کند.

پزشک آنلاین

دکتر حمید وحیدی [ متخصص پوست و مو ]