قیمت دارو نباید به صورتی تعیین شود که مانعی بر سر دسترسی بیماران به دارو و درنتیجه محرومیت از درمان شود.
شفا آنلاین>سلامت>عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران گفت: قیمت دارو نباید به صورتی تعیین شود که مانعی بر سر دسترسی بیماران به دارو و درنتیجه محرومیت از درمان شود.
به گزارش شفا آنلاین،سید حسام الدین شریف نیا عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران با اشاره به نحوه قیمت گذاری دارو بیان کرد: در سیستم قیمت گذاری دارو باید به این نکته توجه شود که قیمت دارو بر مقرون به صرفه بودن ومیزان دسترسی به دارو تاثیر دارد.
وی افزود: پس قیمت دارو نباید به صورتی تعیین شود که مانعی بر سر دسترسی بیماران به دارو و درنتیجه محرومیت از درمان شود و از طرف دیگر قیمت دارو نیز نباید بیش از حد پایین در نظر گرفته شود چراکه قیمت پایین دارو، انگیزه‌های مالی و نوآورانه شرکت‌های دارویی را تحت تاثیر قرار می دهد.
وی با بیان این که در واقع قیمت‌های پایین می‌تواند منجر به کاهش جذابیت برای تولیدکنندگان و واردکنندگان در برخی کشور‌ها شود، تصریح کرد: این امر باعث عدم تولید یا ورود به بازار تولیدات مهم و یا حداقل ورود با تأخیر زیاد آن‌ها به بازار می‌شود که ممکن است به محرومیت از درمان موثر و تأثیر منفی بر سلامت بیماران منتهی شود.
به گفته عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران اکنون در ایران، قیمت گذاری دارو براساس دو سیستم قیمت گذاری بر مبنای هزینه برای دارو‌های تولید داخل (cost-plus) و قیمت گذاری مرجع (Reference based) برای دارو‌های وارداتی انجام می‌شود.
شریف نیا ادامه داد: در روش قیمت گذاری بر مبنای هزینه تمام هزینه‌های مرتبط با تولید یک دارو به علاوه اندکی حاشیه سود برای تولید کننده معیار قیمت گذاری محسوب می‌شود.
وی با اشاره به این که برای دارو‌های اصلی (وارداتی یا تولید داخل) در دوره پتنت (حق انحصاری) روش پیشنهادی، مقایسه با قیمت مصرف کننده همان دارو در کشور سازنده و کشور‌های مرجع است، گفت: بدین منظور قیمت مصرف کننده در کشور‌های مرجع و کشور سازنده با قیمت مصرف کننده در ایران مقایسه شده و قیمت پیشنهادی در ایران نباید از پایین‌ترین قیمت‌های مصرف کننده در کشور‌های مرجع بالاتر باشد.
وی چانه‌زنی را روش دیگری دانست که در مورد برخی دارو‌ها که منبع تامین مالی آن دولت است (مثل دارو‌های یارانه‌ای) انجام می‌شود.
عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران اظهار کرد: روش قیمت‌گذاری بر مبنای هزینه که برای دارو‌های تولید داخل در کشور استفاده می‌شود، روش قدیمی و در حال منسوخ شدن در کشور‌های توسعه یافته است و ترکیه هم که قبلا از این روش استفاده می‌کرد از سال ۲۰۰۲ قیمت‌گذاری مرجع برای دارو‌های وارداتی و مقایسه‌ای را برای دارو‌های تولید داخل، مبنای قیمت گذاری خود قرار داده است.
شریف نیا ادامه داد: این موضوع منجر به آن شده است تا در سال‌های اخیر کشور ترکیه با سرمایه گذاری مناسب در زیر ساخت‌های صنعت، اقدام به توسعه صنعت دارو، بهبود GMP صنعت (یکی از نقاط اصلی ضعف صنعت داروی ایران) و توسعه صادرات خود بزند (افزایش ۵۰ درصدی صادرات دارویی کشور ترکیه در ۵ سال گذشته و رسیدن به ۹۳۵ میلیون دلار شاهدی بر این مدعاست).
وی یاد آور شد: ادامه این روند و عدم استفاده از روش مناسب برای قیمت گذاری دارو در ایران و به تبع آن عدم سرمایه گذاری صنعت دارو در بهبود وضعیت زیرساخت‌های خود، منجر به از دست رفتن تمام بازار‌های صادراتی منطقه خواهد شد.
به گزارش شفا آنلاین،سید حسام الدین شریف نیا عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران با اشاره به نحوه قیمت گذاری دارو بیان کرد: در سیستم قیمت گذاری دارو باید به این نکته توجه شود که قیمت دارو بر مقرون به صرفه بودن ومیزان دسترسی به دارو تاثیر دارد.
وی افزود: پس قیمت دارو نباید به صورتی تعیین شود که مانعی بر سر دسترسی بیماران به دارو و درنتیجه محرومیت از درمان شود و از طرف دیگر قیمت دارو نیز نباید بیش از حد پایین در نظر گرفته شود چراکه قیمت پایین دارو، انگیزه‌های مالی و نوآورانه شرکت‌های دارویی را تحت تاثیر قرار می دهد.
وی با بیان این که در واقع قیمت‌های پایین می‌تواند منجر به کاهش جذابیت برای تولیدکنندگان و واردکنندگان در برخی کشور‌ها شود، تصریح کرد: این امر باعث عدم تولید یا ورود به بازار تولیدات مهم و یا حداقل ورود با تأخیر زیاد آن‌ها به بازار می‌شود که ممکن است به محرومیت از درمان موثر و تأثیر منفی بر سلامت بیماران منتهی شود.
به گفته عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران اکنون در ایران، قیمت گذاری دارو براساس دو سیستم قیمت گذاری بر مبنای هزینه برای دارو‌های تولید داخل (cost-plus) و قیمت گذاری مرجع (Reference based) برای دارو‌های وارداتی انجام می‌شود.
شریف نیا ادامه داد: در روش قیمت گذاری بر مبنای هزینه تمام هزینه‌های مرتبط با تولید یک دارو به علاوه اندکی حاشیه سود برای تولید کننده معیار قیمت گذاری محسوب می‌شود.
وی با اشاره به این که برای دارو‌های اصلی (وارداتی یا تولید داخل) در دوره پتنت (حق انحصاری) روش پیشنهادی، مقایسه با قیمت مصرف کننده همان دارو در کشور سازنده و کشور‌های مرجع است، گفت: بدین منظور قیمت مصرف کننده در کشور‌های مرجع و کشور سازنده با قیمت مصرف کننده در ایران مقایسه شده و قیمت پیشنهادی در ایران نباید از پایین‌ترین قیمت‌های مصرف کننده در کشور‌های مرجع بالاتر باشد.
وی چانه‌زنی را روش دیگری دانست که در مورد برخی دارو‌ها که منبع تامین مالی آن دولت است (مثل دارو‌های یارانه‌ای) انجام می‌شود.
عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارویی ایران اظهار کرد: روش قیمت‌گذاری بر مبنای هزینه که برای دارو‌های تولید داخل در کشور استفاده می‌شود، روش قدیمی و در حال منسوخ شدن در کشور‌های توسعه یافته است و ترکیه هم که قبلا از این روش استفاده می‌کرد از سال ۲۰۰۲ قیمت‌گذاری مرجع برای دارو‌های وارداتی و مقایسه‌ای را برای دارو‌های تولید داخل، مبنای قیمت گذاری خود قرار داده است.
شریف نیا ادامه داد: این موضوع منجر به آن شده است تا در سال‌های اخیر کشور ترکیه با سرمایه گذاری مناسب در زیر ساخت‌های صنعت، اقدام به توسعه صنعت دارو، بهبود GMP صنعت (یکی از نقاط اصلی ضعف صنعت داروی ایران) و توسعه صادرات خود بزند (افزایش ۵۰ درصدی صادرات دارویی کشور ترکیه در ۵ سال گذشته و رسیدن به ۹۳۵ میلیون دلار شاهدی بر این مدعاست).
وی یاد آور شد: ادامه این روند و عدم استفاده از روش مناسب برای قیمت گذاری دارو در ایران و به تبع آن عدم سرمایه گذاری صنعت دارو در بهبود وضعیت زیرساخت‌های خود، منجر به از دست رفتن تمام بازار‌های صادراتی منطقه خواهد شد.
نظرشما
آخرین اخبار