رقیق‌کننده‌های خون و کاهش خطر دمانس

شفا آنلاین:در مبتلایان به ناهنجاری ریتم قلبی فیبریلاسیون دهلیزی، داروهای رقیق‌کننده خون <Blood-thinning drugs>برای پیشگیری از حملات مغزی تجویز می‌شود. اما یک مطالعه جدید نشان داده که این داروها علاوه بر نقش حفاظتی در برابر حملات قلبی، در پیشگیری از دمانس هم می‌توانند کارآمد باشند.

به گزارش شفا آنلاین:محققان معتقدند که نکته اصلی در این مورد، شروع کردن داروهای رقیق‌کننده خون نظیر وارفارین، بلافاصله پس از تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی است. این قانون حتی در مورد بیمارانی که خطر اندکی از لحاظ ابتلا به حملات قلبی برای آنان مطرح است و به همین دلیل به طور معمول برای آنها رقیق‌کننده‌های خون تجویز نمی‌شود نیز صادق است.

دکتر تی جارد بونچ، سرپرست بخش تحقیقات ریتم قلبی مرکز قلب مورای، می‌گوید: «ما دریافته‌ایم که افراد تحت درمان با وارفارین که پرمصرف‌ترین داروی رقیق‌کننده خون موجود در بازار است، با هدف پیشگیری از حملات قلبی منتج از فیبریلاسیون دهلیزی، به میزان کمتری دچار دمانس می‌شوند.»
فیبریلاسیون دهلیزی، از جمله شایع‌ترین مشکلات قلبی است که نزدیک به 3 میلیون بزرگسال آمریکایی را گرفتار کرده است. چنین ریتم‌های غیرطبیعی، فرد را مستعد تشکیل لخته‌های کشنده می‌کنند. به طور کلی، فیبریلاسیون دهلیزی با تخریب عروق کوچک موجود در مغز به دنبال تشکیل مکرر لخته‌های کوچک و نیز خونریزی‌های نامحسوس، می‌تواند موجب دمانس در فرد شوند. در مورد مبتلایان به فیبریلاسیون دهلیزی، درمان با آسپیرین شروع می‌شود. اما قابلیت آسپیرین در کاهش خطر ابتلا به دمانس طی مکانیسم توضیح داده شده، اندک است و برای چنین بیمارانی باید وارفارین یا سایر رقیق‌کننده‌های خونی شروع شود. در مطالعه مذکور، بیماران تحت درمان با وارفارین(نام تجاری کومارین) یا داروهای جدیدتر در این زمینه از جمله ریواروکسابان(Rivaroxaban) و آپیکسابان(Apixaban) بوده‌اند و انتظار می‌رفت که خطر ابتلا به دمانس به مرتب کاهش قابل قبول‌تری نشان دهد.
در مبتلایان به فیبریلاسیون دهلیزی، خطر ابتلا به حملات مغزی معمولا با کمک معیاری با نام چادز(CHADS) سنجیده می‌شود. این معیار، عوامل متعددی نظیر سن، فشارخون بالای بیمار، بیماری‌های قلبی، دیابت و سابقه قبلی حمله مغزی را درنظر می‌گیرد.

اگر که بر اساس این معیار، نمره صفر تا یک به بیماری داده شود، به این معناست که خطر حمله مغزی به اندازه‌ای کم است که نیازی به تجویز داروی رقیق‌کننده خون نیست. در بیمارانی که نمره آنها بالاتر از یک محاسبه می‌شود، لازم است که یک داروی رقیق‌کننده خون تجویز شود؛ زیرا خطر حمله مغزی در آنها متوسط تا شدید است. در مطالعه اخیر، حتی یک تاخیر اندک در شروع استفاده از داروی رقیق‌کننده خون در بیماران با خطر اندک حملات مغزی، احتمال ابتلا به دمانس را بالا می‌برد. این میزان در مطالعه، تا 30 درصد بیشتر بود. در گروه بیمارانی که خطر حملات مغزی در آنها بالاست، احتمال ابتلا به بیماری‌های دمانس نظیر آلزایمر تا 136درصد رسید. به اداعای محققان این پروژه، هر چقدر که برای این بیماران دیرتر داروهای رقیق‌کننده خون را تجویز کنیم، خطر ابتلا به دمانس در آنها بیشتر می‌شود.سپید
PRNewswire