شفاآنلاین>اجتماعی>مشغولیت بیش از حد پدر و مادرها با تلفنهای همراهشان مختلکننده زندگی خانوادگی است.
به گزارش شفاآنلاین، این یافته نتیجهی یک نظرسنجی از دانشآموزان دوره متوسطه در انگلیس است.
۲۰۰۰ دانشآموز بین ۱۱ تا ۱۸ سال در این نظرسنجی شرکت کردهاند. بیش از یک سوم این افراد گفتهاند که مجبور شدهاند از والدینشان بخواهند استفاده از ابزارهای دیجیتالشان را متوقف کنند.
۱۴ درصد از این دانشآموزان گفتهاند که پدر و مادرشان موقع غذا خوردن هم با تلفنشان مشغول بودهاند. از سوی دیگر نتیجه نظرسنجی از ۳۰۰۰ نفر از این والدین میگوید که ۹۵ درصدشان چنین کاری را کتمان کردهاند.
این تحقیق را دو موسسه به نامهای "دیجیتال اورنس یو کی" و "هدمسترز اند هدمیسترسز کانفرنس" انجام دادهاند.
به گزارش بیبیسی، در میان دانش آموزانی که از پدر و مادرهایشان خواستهاند تلفن را کنار بگذارند، ۴۶ درصد میگویند والدینشان به آنها بیتوجهی کردهاند. ۴۴ درصد هم احساس کردهاند که به آنها بیمحلی شده و ناراحتند.
با همه این احوال، فقط ۱۰ درصد از پدر و مادرها معتقدند که استفاده از تلفن همراه ممکن است دغدغه فرزندشان باشد با اینکه نیمی از والدین (۴۳ درصدشان) معتقدند وقت زیادی را در اینترنت میگذرانند.
تحقیق دیگری که حدود شش ماه پیش انجام شده، نشان میدهد تقریبا نیمی از دانش آموزان دوره متوسطه بعد از آنکه به تخت خواب میروند هم به تلفنهایشان سر میزنند. نتایج آن تحقیق در گرماگرم هشدارهایی منتشر شد که دانش آموزان خسته به مدرسه میآیند و تمرکز ندارند.
تحقیق جدید میگوید که تقریبا سه چهارم از دانش آموزان (۷۲ درصدشان) میگویند روزانه بین سه تا ۱۰ ساعت آنلاین بودهاند. ۱۱ درصد میگویند که در روزهای تعطیل تا ۱۵ ساعت هم سرشان به اینترنت گرم است. ۳ درصد هم می گویند تا ۲۰ ساعت آنلاین هستند.
مهمترین نگرانی دانشآموزان این است که وقتگذراندن در اینترنت(اینترنت) باعث کمبود خواب شود. ۴۷ درصد میگویند مهمترین دغدغهشان همین است، اما بر عکس، تنها ۱۰ درصد والدین میگویند نگران کمخوابی فرزندانشان هستند.
مایک باکانان، مدیر مدرسه، میگوید وقت آن رسیده که والدین، معلمان و دانش آموزان مقررات ابزارهای ارتباطی (communication tools)را از نو بنویسند.
وی تاکید کرد: نظرسنجیهای ما نشان میدهد که دانش آموزان از مضرات استفاده بیش از حد از تکنولوژی آگاهند اما بزرگترها باید برایشان خط و مرزها را مشخص کنند و خود الگوی رفتار عاقلانه باشند.
باکانان میگوید که برای رسیدن به این هدف، خانه و مدرسه باید با هم کار کنند و پیام یکسانی بفرستند.