وقتی سازمانهای بیمهگر به تعهدات خود عمل نمیکنند بحران نقدینگی ایجاد میشود و داروخانهها دیگر امکان این را ندارند که از شرکتهای تولیدکننده دارو، محصول دریافت کنند.
شفا آنلاین:انگار
مشکلات دارو و داروخانهها و صنعت داروسازی <Pharmaceutical Industry>در کشور تمامی ندارد؛ هر روز
یک خبر تازه و هر لحظه یک اتفاق نو تاخیر بیمهها در پرداخت بدهی داروسازان
و داروخانهها تنها گوشهای از این مشکلات است، اما آنگونه که رهبر
مژدهیآذر، رئیس انجمن داروسازان ایران «بحث فعلی
صنعت دارویی کشور فقط بحران مالی شرکتهای دارویی<The financial crisis pharmaceutical companies> و داروخانهها نیست؛
بلکه بحث اصلی عدم پاسخگویی سازمانهای بیمهگر درمورد مشکلات به وجود آمده
است.»بحران نقدینگی در داروخانهها
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید مژدهیآذر
در پاسخ به این سوال که آیا میتوان مشکل نقدینگی داروخانهها را بحران
نامید، میگوید: «وقتی سازمانهای بیمهگر به تعهدات خود عمل نمیکنند
بحران نقدینگی ایجاد میشود و داروخانهها دیگر امکان این را ندارند که از
شرکتهای تولیدکننده دارو، محصول دریافت کنند. بنابراین اگر سازمانهای
بیمهگر بدهی خود را بهموقع پرداخت نکنند داروخانهها وضعیت اقتصادی
مناسبی نداشته باشند، امکان بروز این بحران وجود خواهد داشت.»
او
میافزاید: «در این وضعیت شرکتهای تولیدکننده دارو و داروخانهها یا باید
برای ادامه فعالیت خود به بانکها مراجعه کنند و وامهای با بهره بالا
دریافت کنند و یا اینکه سفارشات دارویی خود را کم کنند و در نهایت همه این
اتفاقات باعث خواهد شد که افراد بیمهشده ضرر کنند. البته بحث فعلی فقط
بحران شرکتهای دارو و داروخانهها نیست؛ بلکه بحث اصلی این است که
بیمهگذاری که حق بیمه خود را در زمان معین پرداخت کرده و در صورت دیرکرد
ملزم به پرداخت جریمه شده است، چه تقصیری دارد؟ درحالی که سازمانهای
بیمهگر باید جواب این مشکلات را بدهند، اما متاسفانه کسی در این مورد
پاسخگو نیست.»
رئیس
انجمن داروسازان ایران ادامه میدهد: «وقتی سازمانهای بیمهگر به تعهدات
خود عمل نمیکنند، دود این اقدام به چشم بیماران میرود. به عنوان مثال آن
اتفاق در خمینی شهر رخ داد چون سازمانهای بیمهای به تعهدات خود عمل نکرده
بودند و این اتفاق که حاصل عمل نکردن بیمه به تعهدات قانونی خود بود،
ممکن است بار دیگر تکرار شده و مشکل اصلی که باید پیگیری شود، همین مورد
است.»
99 درصد سالم!
مژدهیآذر
با انتقاد از اینکه چرا باید بیماری که تعهد خود در پرداخت حق بیمه را
انجام داده است، بدون دریافت دارو و با حالت شرمندگی از داروخانه بیرون
برود، تاکید میکند: «متاسفانه در کشور بعد از وقوع حادثه بهدنبال علاج
واقعه میرویم. داروخانهها بهواسطه عمل نکردن بیمهها به تعهدات خود،
دچار بحران میشوند و نقدینگی آنها کاهش پیدا میکند ولی نگرانی اصلی
درباره بیمارانی است که در آینده نسخههای آنها بهصورت نقدی پیچیده خواهد
شد و مقصر این اتفاق سازمانهای بیمهگری خواهند بود که در پرداخت بدهیهای
خود تاخیرهای مکرری میکنند.» مژدهیآذر با اشاره به اینکه قبل از عید
پرداختهایی به شرکتهای دارویی صورت گرفته است، ادامه داد: «شرکتهای
بیمهای بدهیهای خود را تا پایان آبانماه پردخت کردند و میزان بدهی خود
را تا پایان سال به میزان مجاز رساندند ولی اگر تا پایان فرودینماه
پرداختی نداشته باشند و با تاخیرات معمولی که دارند و اطمینانی از پرداخت
بدهیها در موعد مقرر وجود ندارد، دوباره مشکلات قبل از عید تکرار خواهد
شد.»
مژدهیآذر
در پاسخ به این انتقاد که داروخانهها برای جبران هزینههای خود تبدیل به
فروشگاه لوازم آرایشی شده و نظارتی در این مورد وجود ندارد، میگوید:
«درخصوص چگونگی نظارت بر داروخانهها باید گفت که داروخانهها توسط چهار
ارگان سازمان بیمه سلامت، تامین اجتماعی و نیروهای مسلح نظارت میشوند؛ از
سوی دیگر وزارت بهداشت نیز درحال رصد و نظارت بر فعالیت داروخانهها است.
بنابراین به جرات میتوان گفت که 99 درصد داروخانهها در وضعیت بسیار سالم
هستند و به وظایف خود عمل میکنند.» وی تصریح کرد: «اگر داروخانهها کوتاهی
در ارائه خدمات به بیماران میکنند و مجبور میشوند به اقداماتی از این
دست بپردازند، مقصر این اتفاق سازمانهای بیمهگر هستند چراکه آنها به
وظایف خود عمل نمیکنند. علت دوم این مشکل نیز فشاری است که در بحث
فارغالتحصیلان و ورود آنها به بازار کار به سازمان غذا و دارو وارد میشود
و این توقع را بهوجود میآورد که به هر یک از فارغالتحصیلان مجوز تاسیس
داروخانه داده شود.»
رئیس
انجمن داروسازان ایران ادامه میدهد: «درحال حاضر 12 هزار نفر داروساز و
فارغالتحصیل داروسازی بر سر سفره دارویی کشور نشسته و 12 هزار داروخانه
تاسیس کردهاند ولی رقم ریالی این سفره مشخص است، اما در آینده نزدیک این
تعداد داروساز به 14 هزار نفر افزایش پیدا میکند درحالی که مقدار دارو
ثابت است و ما 2هزار نفر به این جامعه آماری اضافه کردهایم و این خود عامل
بروز مشکل شده است. از طرف دیگر گفته شده که هزینه خدمات دارویی باید 2
هزار تومان باشد و سود برخی داروها 5 درصد و برخی دیگر در نهایت تا 17 درصد
باید باشد؛ ضمن اینکه قیمت دارو نیز پایینتر از نرخ تورم تعیین شده و این
دو از هم جدا شده است، حال باید این سوال جواب داده شود که داروخانهها در
این شرایط هزینههای خود را از چه محلی باید تامین کنند.»
از روی ناچاری است
مژدهیآذر
تاکید میکند: «معتقد هستیم که با 5 درصد سود حاصل از فروش دارو، افزایش
تعداد داروخانهها و تاخیر بیمهها در پرداخت مطالبات نمیتوان
داروخانهداری کرد. بنابراین همکاران ما از روی ناچاری به داروخانهداری
هجوم آوردهاند درحالی که کارخانههای دارویی توسعه نیافتهاند و صنعت
داروسازی در وضعیت مناسبی نیست و در نتیجه داروسازان چارهای جز هجوم به
بحث تاسیس داروخانه ندارند.
لاجرم وقتی از فروش دارو و داروخانهداری سودی
بهدست نمیآورند به این قبیل اقدامات روی میآورند و این خود موجب کاهش
خدمات ارائه شده در داروخانهها و نارضایتی بیماران میشود و همه چیز بههم
میریزد.» وی اضافه میکند: «به نظر ما این چرخه معیوب باید اصلاح شود و
هیاتی تشکیل شود که مشخص کند که یک داروساز در داروخانه با فروختن چه مقدار
دارو میتواند هزینههای خود را با مقداری جزئی درآمد جبران کند.
البته
این نکته نباید مغفول بماند که لوازم آرایشی و بهداشتی باید در داروخانه
فروخته شود درحالی که هماکنون این اتفاق در محلهای دیگر درحال رخ دادن
است.» رئیس انجمن داروسازان ایران با تایید این انتقاد که هدف داروخانهها
در این بین گم شده است، تصریح میکند: «این اتفاق به این دلیل رخ داده که
تعریف مشخصی از داروخانهداری نشده است و همکاران ما از جیب خود هزینه
میکنند. بهعنوان مثال داروسازی 2 میلیارد تومان هزینه کرده و داروخانه
تاسیس میکند و وقتی با سودهای 5درصدی داروها مواجه شده و با تاخیرهای
بعضا 8 ماهه بیمهها مواجه میشود؛ دیگر انگیزهای برای ادامه راه نخواهد
داشت. حال این سوال که چرا لوازم آرایشی میفروشند سوال درستی نیست و آنها
باید برای جبران هزینههای خود به این قبیل اقدامات دست بزنند.»سپید