کد خبر: ۱۴۹۳۰۱
تاریخ انتشار: ۰۲:۱۵ - ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۶ - 2017April 21
اولین بار در شهر سوخته زابل دیدمش در حالی که در میان گوری باستانی در کنار اسکلت تازه کشف شده ای نشسته بود و مشغول بررسی وضعیت آن بود.

شفا آنلاین: اولین بار در شهر سوخته زابل دیدمش در حالی که در میان گوری باستانی در کنار اسکلت تازه کشف شده ای نشسته بود و مشغول بررسی وضعیت آن بود. تمامی صورتش را برای در امان ماندن از تابش مداوم آفتاب با کلاه آفتابگیری پوشانده بود، اما زمانی که سر بلند کرد تا برای خبرنگاران توضیحاتی در مورد آن گور باستانی بدهد تعجب کردم؛ بسیار جوان تر از آن بود که دکتر خطابش کنند. آن هم با عنوان تنها زن استخوان شناس <Osteologist>در ایران که در حوزه انسان شناسی پزشک قانونی نیز فعالیت می کند.

هنوز دو سالی تا پایان سومین دهه زندگی فاصله داشت که از تز دکترایش در رشته باستان شناسی پیش از تاریخ در دانشگاه تهران دفاع کرد. او تنها دانش آموخته باستان شناسی است که در حوزه انسان شناسی فعالیت می کند. با اینکه در دوران تحصیل در مدرسه جزو دانش آموزان ممتاز در رشته علوم تجربی بود و به احتمال زیاد می توانست در یکی از رشته های پزشکی پذیرفته شود اما برای شرکت سراسری تغییر رشته دارد و در رشته علوم انسانی در کنکور شرکت کرد.
 
سپس باستان شناسی را به عنوان اولین انتخاب برگزید و در همان رشته پذیرفته شد. در دوره لیسانس با عنوان استعداد درخشان فارغ التحصیل شد و بی وقفه تا اخذ مدرک دکترای باستان شناسی از دانشگاه تهران پیش رفت. او اکنون علاوه بر شرکت در فصول کاوش در سایت های باستانی، در مرکز ژنتیک نور مشغول کارهای پژوهشی است و علاوه بر این ها در دانشگاه نیز تدریس می کند.

در یک بعد از ظهر با «مریم رمضانی»، باستان شناس جوان و علاقه مند و با پشتکار، و تنها زن استخوان باستان شناس در ایران به گفت و گو نشستیم. او برایمان از کودکی و علایقش، نگاه خانواده و اطرافیانش به رشته باستان شناسی، دوران تحصیل و معایب و جاذبه ها این رشته برای زنان سخن گفت.
 


زوحیه شما در کودکی چطور بود؟ هیچ وقت تصور می کردید که باستان شناس شوید؟

من دو برادر با فاصله سنی یک و دو سال دارم و از آنجایی که با برادرهایم بزرگ شدم اخلاقم قدری پسرانه شد. از بچگی خیلی به کتاب علاقه داشتم و همه پول های عیدی ام را کتاب می خریدم. بیشتر کتاب هایی که می خریدم، کتاب های آلفرد هیچکاک و آگاتا کریستی بود که هنوز هم همه آن ها را دارم. من خیلی کم تلویزیون تماشا می کردم اما برنامه مورد علاقه ام، سریال های پوآرو و خانم مارپل بود و همیشه هم به درستی آخر سریال را حدس می زدم.

تا دوران راهنمایی همین کتاب ها را می خواندم. کتاب سینوهه را وقتی که اول دبیرستان بودم خواندم و خیلی از آن خوشم آمد. من از بچگی روحیه پرس و جوگری داشتم و این روحیه خیلی در انتخاب حرفه ام تاثیر داشت.

در مدرسه دانش آموز درسخوانی بودید؟

بله، دانش آموز خوبی بودم اما متاسفانه خیلی روی نمره حساس بودم. در دوران مدرسه عادت داشتم که نمراتم را بعد از امتحان حساب کنم و با حساب کردن معدلم ببینم که شاگرد چندم می شوم. یک بار با توجه به نمره هایم فکر می کردم شاگرد دوم می شوم اما شاگرد سوم شدم. آن شب تا صبح به قدری گریه کردم که صبح تمام بالشم خیس بود و پدرم با دیدن بالش خیس من کلی غصه خورد. با اینکه رشته ام علوم تجربی بود و شاگرد ممتازی هم بودم اما کنکور علوم انسانی دادم و اولین رشته انتخابی ام هم باستان شناسی بود.

در دانشگاه هم دانشجوی خوبی بودید؟

بله، در دانشگاه هم لیسانسم را سه ساله گرفتم و استعداد درخشان بودم. در دوره ارشد هم شاگرد دوم بودم. نمره پایان نامه ارشدم 20 شد. در دوره دکترا هم می توانم بگویم تز من از معدود پایان نامه های دکتراست که در ایران توانستیم به طورموفقی«DNA میتوکندری بقایای اسکلتی» یک سایت باستان شناسی را به دست آوریم و نمره پایان نامه دکترایم 19.95 شد.

خانواده تان با تغییر رشته از تجربی به علوم انسانی و بعد انتخاب رشته باستان شناسی موافق بودند؟

بله، مادرم می گفت: بعدها که درست تمام شد، ممکن است موقعیت شغلی ات با خیلی از رشته ها یکی باشد اما حداقل رشته ای را انتخاب کن که دوست داشته باشی. حق با مادرم بود. من معتقدم کسی که کارش را دوست داشته باشد، یعنی زندگی اش را دوست دارد. کسی که کارش را دوست داشته باشد، سخیت کار دیگر برایش مهم نیست. البته مادربزرگم همیشه می گوید چرا پزشکی نخواندی؟

الان با توجه به سختی هایی که کار باستان شناسی دارد مثل کارکردن به مدت چند ماه در شرایط بد آب و هوایی با حداقل امکانات و دور از خانواده، نظر خانواده تان چیست؟

ما از آن خانواده هایی هستیم که خیلی خانواده ایم؛ یعنی خیلی باید کنار هم باشیم، با هم غذا بخوریم، جمعه ها حتما باید کنار هم باشیم و تا قبل از اینکه برای حفاری بروم اصلا سابقه نداشت کسی از خانواده دور باشد. اولین باری که برای حفاری رفتم پدرم زنگ زد و گفت: «چندوقت می خواهی بمانی؟» گفتم: «یک هفته» پدرم گفت: «یعنی چی که دختر یک هفته خانه نباشد؟» آن موقع 21 سال داشتم و به قزوین رفته بودم که به دلیل نزدیکی راه می توانستم هفته ای یک بار به تهران بیایم. البته الان دیگر عادت کرده اند که بعضی مواقع خانه نباشم.

از چه زمانی به صورت حرفه ای وارد کار باستان شناسی شدید؟

در دوره کارآموزی کارشناسی استادان به ما می گفتند شما نباید حفاری بروید و باید درس بخوانید. بعدها که خودم هم تدریس کردم فهمیدم درست می گویند. از زمانی که روی پایان نامه کارشناسی ارشدم با عنوان «تغییرات زوایای فکین از هزاره سوم (عصر مفرغ) تا عصر حاضر» کار می کردم، وارد کار باستان شناسی و انسان شناسی شدم.

از اولین کاوش و حفاری که رفتید برایمان تعریف کنید.

اولین کاوش ها معمولا خیلی هیجان انگیز هستند و دانشجوها تا چیزی پیدا می کنند سریع اعلام می کنند. اولین بار در دوران کارآموزی مقطع کارشناسی به سایت پیش از تاریخ «چهاربنه» در دشت قزوین رفته بودیم. در سایت های باستانی پیش از تاریخ پیدا کردن «کف» مربوط به یک دوره، خیلی اهمیت دارد چون نشان دهنده یک دوره استقراری در آن سایت باستانی است. مثلا در همین کاوش در دشت قزوین به قدری هیجان داشتم که موقع حفاری یک بار فکر کردم کف پیدا کرده ام و به استادم گفتم کف پیدا کردم. در حالی که آنجا اصلا کفی وجود نداشت بلکه آفتاب روی گِل ها تابیده بود و به دلیل فشرده بودن گل ها من فکر می کردم به کف رسیده ام.
 


اولین باری که به اسکلت دست زدید و با اسکلت کار کردید چه زمانی بود؟

اولین بار در دانشگاه علوم پزشکی تهران به یک اسکلت واقعی دست زدم دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بودم که با دکتر حسن زاده که الان رییس بخش آناتومی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند، صحبت کردم و گفتم می خواهم انسان شناس شوم. حدود 4- 5 ماه به بخش آناتومی می رفتم تا بتوانم استخوان های واقعی را لمس کنم.

من خارج از برنامه درسی بقیه دانشجویان باستان شناسی به بخش آناتومی می رفتم و استخوان امانت می گرفتم. استخوان ها را به خانه می بردم و در خاک باغچه دفن می کردم و بعد آن ها را بیرون می آوردم تا بتوانم نوع استخوان ها را تشخیص بدهم. زمانی که استخوان واقعی را لمس می کنیم با زمانی که با مولاژ (قالب) لمس می شود یا از روی کتاب مطالعه می کنیم خیلی متفاوت است.

باستان شناس باید قادر باشد کوچک ترین استخوان بدن انسان را تشخیص بدهد. چون همه تدفین های ما تدفین های شیکی نیستند که اسکلت، سالم مانده باشد و همه اجزایش قابل تشخیص باشد. گاهی در یک گور بیش از یک اسکلت پیدا می شود که در هم پیچیده شده اند یا قسمت های مختلف اسکلت در گور پخش شده است؛ یک باستان شناس برای اینکه بتواند اسکلت را بازسازی کند باید ریزترین استخوان ها را بشناسد.

هیچ وقت از اسکلت نترسیدید؟

شاید، چون وقتی که برای اولین بار اسکلت دست زدم خیلی سنم پایین بود. اما به واسطه کار مداوم الان دیگر از آن نمی ترسم. با این وجود مطمئنم هیچ وقت نمی توانستم پزشکی بخوانم. من اصلا دل پزشکی ندارم حتی دل آمپول زدن هم ندارم. اما از اسکلت نمی ترسم.

حدود ده سال است که به صورت تخصصی با اسکلت کار می کنم و علی رغم اینکه دیگران ممکن است فکر کنند آدم سنگدلی هستم، بسیار حساس و دل نازکم. مثلا اگر یک دختربچه فقیر را در خیابان ببینم اشکم سرازیر می شود. یک شب تلویزیون پسربچه ای را نشان می داد که تا 1- 2 شب آشغال های مردم را جمع می کرد. من آنقدر متاثر شده بودم که گریه ام بند نمی آمد.

خیلی پیش آمده که دیگران از من می پرسند از اسکلت نمی ترسی؟ و من همیشه جواب می دهم: باید از آدم زنده ترسید نه مرده.

کارکردن با اسکلت برای من عادی شده است. چند روز پیش باید یک جمجمه را برای یک سری آزمایش به خانه می بردم. آنقدر این کار برایم عادی بود که جمجمه را داخل یک کیسه پلاستیکی گذاشته بودم و با خودم حمل می کردم. داخل تاکسی خانمی که کنارم نشسته بود متوجه شد و با تعجب پرسید این اسکلت واقعی است؟! وقتی پاسخ مثبت دادم اولین سوالی که پرسید این بود: «نمی ترسید؟» با وجود اینکه ده سال است به طور تخصصی در این زمینه کار می کنم و بارها پیش آمده که اسکلت به خانه برده ام، اما خانواده ام هنوز می ترسند.

آیا کارکردن مداوم با اسکلت تاثیر منفی بر روحیه شما نگذاشته است؟

اتفاقا برعکس، بلکه باعث شده زندگی برایم جدی نشود و فکر کنم اگر آخر زندگی این است چرا از دیگران کینه به دل بگیرم. من قبلا مسائل را خیلی جدی می گرفتم و به اصطلاح مردمک چشمم خیلی ریز بود، اما الان دیگر اینطور نیستم. یکی از خصلت های انسان شناس ها اینست که خیلی راحت حرف می زنند و چیزی را در دلشان نگه نمی دارند، مرگ برای آن ها به یک مسئله روتین و عادی تبدیل شده است.

باستان شناسی معمولا کارکردن در شرایط سخت، با حداقل امکانات در سرما و گرما و وسط بیابان است. یک باستان شناس چه ویژگی هایی باید داشته باشد تا بتواند در چنین شرایطی کار کند؟

باستان شناس باید دو ویژگی داشته باشد: یکی اینکه قدرت تجزیه و آنالیز داشته باشد و فقط گزارشگر نباشد و دوم اینکه از انعطاف پذیری بالایی برخوردار باشد تا در چنین شرایطی اذیت نشود. توانایی انجام کار گروهی در باستان شناسی بسیار مهم است و کسی که انعطاف پذیری داشته باشد در کار گروهی هم موفق خواهدشد.

آیا در زمان کار در سایت های باستانی و در حین حفاری مشکل جسمی، بیماری یا حادثه ای برایتان پیش آمده است؟

2-3 سال پیش که برای اولین بار به سایت باستانی شهر سوخته رفته بودم دچار حادثه شدم. زمانی که یک گور باز و تمیز می شود ما باید عکس بگیریم و طرح اسکلت را با همه جزییات بکشیم. من در کنار گور تازه حفاری شده مشغول طرح زدن بودم که پایم لغزید و داخل گور افتادم؛ از آنجایی که اسکلت هنوز داخل گور بود، برای اینکه روی اسکلت نیافتم و اسکلت آسیب نبیند خودم را کنار ترانشه (گودال عمیق) انداختم و پایم خیلی آسیب دید که هنوز جای آن روی پایم باقی مانده است. اگر روی اسکلت می افتادم صدمه نمی دیدم اما چون اسکلت برایم مهم تر بود از ترس اینکه اسکلت خراب شود خودم را پرت کردم و آسیب دیدم.

یکی دیگر از مشکلاتی که در زمان حفاری در سایت های باستان شناسی اتفاق می افتد گرمازدگی است. در زمان حفاری حتما باید از کلاه و دستکش و کرم ضدآفتاب استفاده کنیم. من چون طبعم گرم است خیلی زود گرمازده می شوم به همین خاطر هر روز خاکشیر می خورم و اصلا خرما و عسل نمی خورم و سعی می کنم از خیار و گوجه زیاد استفاده کنم تا گرمازده نشوم.

از سختی های کار زنان باستان شناس بگویید؟

زنان در حفاری خیلی باید نکات بهداشتی را رعایت کنند. مثلا ممکن است آب شست و شو آب تصفیه شده نباشد و همین باعث عفونت های زنانه شود. معمولا در پایگاه های آب تصفیه شده فقط برای آشامیدن داریم و گاهی مجبوریم دو ماه برای شست و شو از آب چاه استفاده کنیم.

آیا تا به حال پیش آمده خواب اسکلت ببینید یا اسکلتی که پیدا کرده اید ذهنتان را درگیر کرده باشد؟

زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بودم و به دانشگاه علوم پزشکی می رفتم و استخوان اسکلت را برای کار به خانه می آوردم خواب دیدم وقتی می خواهم اسکلت را از خاک خارج کنم تبدیل به جنازه شده است.

سسال 93 در کاوش شهر سوخته اسکلت یک مرد جوان را پیدا کردیم که همه دندان هایش سالم بود و فقط دندان مولار 2 فک پایین را نداشت. زمان بازسازی این اسکلت احتمالات مختلف را بررسی می کردم تا ببینم چطور چنین اتفاقی افتاده که علیرغم سالم بودن همه دندان هایش فقط همین یک دندان را ندارد و این خیلی ذهنم را درگیر کرده بود.

نتایج یکی از کاوش هایتان را که در حوزه زنان قابل توجه بوده برایمان تعریف کنید؟

در جوامع باستانی «مُهر» یک کالای شأن زاست و معمولا در قبر مردها پیدا می شود. اما در شهر سوخته بیشتر مُهرها در قبر زنان یافت شده است و این می تواند نشان دهنده این باشد که این جامعه زن سالار بوده است.
 


کمی در مورد فصول کاوش و سایت های باستان شناسی که تا به حال در آن ها کار کرده اید توضیح بدهید؟ با توجه به اینکه معمولا هیچ تفریح و سرگرمی در سایت های باستان شناسی وجود ندارد و باید در یک دوره زمانی خاص به طور سخت و فشرده کارکنید، خسته نمی شوید؟

تا به حال در سایت های قزوین، هفت تپه (خوزستان)، شهر سوخته (زابل) و کرمانشاه کار کرده ام.

در سایت های باستان شناسی به خاطر گرمای هوا معمولا از حدود 5:30 صبح شروع می شود و تا ساعت حدود 2 بعدازظهر در محل حفاری مشغول کار هستیم. بعد از ناهار و نماز و یک ساعت استراحت مجددا برای ثبت و ضبط داده هایی که آن روز به دست آورده ایم کارمان را در آزمایشگاه شروع می کنیم و تا حدود 11 شب مشغول کار هستیم.

از آنجایی که هر روز در زمان کاوش چیز تازه ای به دست می آوریم در نتیجه خسته نمی شویم و من به شخصه چون کارم را خیلی دوست دارم هیچ وقت احساس خستگی نمی کنم.

شما مجرد هستید و حرفه باستان شناسی احتمالا برای زنان متاهل کار سخت تری خواهدبود. هیچ وقت فکر کرده اید که ازدواج چقدر می تواند روی کارتان تاثیر بگذارد و آیا همین مساله باعث شده که به ازدواج فکر نکنید؟

با اینکه مجرد هستم اما پدرم آدم خیلی سخت گیری است. می گفت من درک نمی کنم تو یک هفته آن هم در چنین شرایطی خانه نباشی. اوایل کارم همه شرایط کار را به خانواده ام نمی گفتم چون ممکن بود بترسند و دفعه بعد مانع رفتنم شوند. مهم ترین مشکلات زنان متاهل باستان شناس این است که باید مدت زمان طولانی از خانه دور باشند.

افراد مختلف به من به عنوان یک زن باستان شناس نگاه متفاوتی دارند. برخی نگاه تحسین آمیز دارند و برخی هم می گویند چه معنی دارد دختر دو ماه خانه نباشد. برخی می گویند چرا شوهر نمی کنی و سر خانه و زندگی ات نمی روی؟ زمانی که از تز دکترایم دفاع کردم یکی از آشنایان به من گفت: «اگر ازدواج کرده بودی و الان دو تا بچه داشتی بهتر نبود؟!»

قطعا ازدواج تاثیر زیادی روی کار من خواهدداشت. من تا قبل از اینکه دکترایم را بگیرم اصلا به فکر ازدواج نبودم و فقط به کار و درس فکر می کردم. اما الان دیگر بهانه ای برای ازدواج نکردن ندارم. البته باید با کسی ازدواج کنم که باستان شناس نباشد اما باستان شناس ها را درک کند.

چرا نمی خواهید با یک باستان شناس ازدواج کنید؟ یک باستان شناس به دلیل شناختی که از این رشته دارد شما را بیشتر درک نخواهدکرد؟

وقتی زن و شوهر هر دو باستان شناس باشند مجبورند برای کار و حفاری بروند. در آن صورت زندگی روی هواست. فکر می کنم یک نفر باید در زندگی حضور ثابت و منطقی داشته باشد. باید کسی باشد که در زمان نبودن من به خانه و زندگی رسیدگی کند. البته باید با کسی ازدواج کنم که شغل من برایش جذابیت داشته باشد و باستان شناس ها را درک کند چون اگر برایش جذابیت نداشته باشد خسته می شود.

یه بچه دار شدن و مادری هم فکر کرده اید؟ با توجه به نوع کار و سفرهای کاری و فصول کاوش آیا مشکلی برای بچه دار شدن نخواهید داشت؟

حتما، اصلا زندگی بدون بچه نمی شود. با اینکه مادرم به شوخی به من گفته: «برای نگه داشتن بچه ات روی من حساب نکن» اما از آنجایی که مادرم حتما بچه مرا دوست خواهدداشت روی کمک های او خیلی حساب کرده ام.

با توجه به اینکه در سن خیلی پایین به صورت حرفه ای مشغول باستان شناسی شدید و توانستید مدارج بالا را در این رشته طی کنید چه آینده ای را برای خودتان متصور هستید و تا  کجا می خواهید در این حرفه پیش بروید؟

دوست دارم با تجربه ای که از بررسی و پژوهش اسکلت های باستانی به دست می آورم بتوانم در سال های آینده به مطالعه دقیق و بدون اشتباه ژنتیک باستان شناسی در ایران کمک کنم. ژنتیک باستان شناسی یعنی اینکه ردیابی اقوام ایرانی را داشته باشیم و بتوانیم مسیر آن ها را از این لحاظ که در طول تاریخ از کجا آمده و به کجا رفته اند ردیابی کنیم.

با کمک همکارانم در مرکز ژنتیک نور تصمیم داریم DNA سایت های باستانی را به دست بیاوریم و آن را با ِDNA اقوام مدرن مقایسه کنیم تا بتوانیم پازل DNA باستانی ایران را به درستی بچینیم و رفرنس دقیقی درباره مشخصات آناتومی ایرانیان به دست آوریم.

هیچ وقت فکر کرده اید که اگر باستان شناس نمی شدید چه کاره می شدید؟

قبلا چند بار به این موضوع فکر کردم. ولی اگر باستان شناس نمی شدم مهندس عمران یا معمار می شدم یعنی در نهایت باز هم باید پژوهشگر می شدم چون همیشه یک سوال برای خودم دارم و روی آن سوال پژوهش می کنم.

انسان همیشه در زندگی باید برای خودش «چرا» داشته باشد. این نکته در رشته باستان شناسی خیلی مهم است. باستان شناس دائم باید برای خودش چرا تعریف کند. اگر در بهترین دانشگاه و بهترین رشته درس بخوانید اما چرا نداشته باشید بی فایده است.

آیا تصمیم دارید برای گذراندن دوره های تحصیلی یا زندگی به خارج از کشور بروید؟

برای کامل شدن کارهایم و گذراندن دوره های فوق دکترا حتما در سال های آینده به خارج از کشور خواهم رفت. اما دوست ندارم برای زندگی به خارج از کشور بروم. معتقدم که انسان یک بار زندگی می کند؛ چطور می تواند در این یک بار خانواده مادرش را نبیند. مگر آدم چقدر عمر می کند که از خانواده اش دور باشد. این طرز فکر هم نتیجه همان کارکردن با اسکلت است.

در سکانسی از سریال شهرزاد، فرهاد به شهرزاد می گوید: «این همه آدم دور و بر ما مردند ما دنبال چی هستیم.» حس من هم درباره زندگی همین است که این همه آدم مرده اند من دنبال چه چیزی هستم. به اصطلاح مردمک چشمم درشت و حساسیتم کمتر شده است. انسان شناسی به من یاد داد که احساساتم را راحت بیان کنم.ماهنامه زنان و زندگی
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۴
انتشار یافته: ۱۹
لازمی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۱:۰۰ - ۱۳۹۶/۰۳/۱۷
0
0
چرا بدون تحقیق و اطلاع ادعاهایی را می کنید که اساس ندارد اولین زن و تنها باستان پزشک استخوان های انسانی ایران خانم دکتر الیزا سعیدی بوده و هست که کتاب های متعدد و مقالات زیادی دارد. بیش از ده سال بر روی عصر آهن تبریز کار کرد و ما دانشجوی او هستیم . جدا ناراحت کننده است که زحمات دیگران را با یک ادعا بر باد می دهید.
شیوا
|
United States
|
۰۹:۵۸ - ۱۳۹۶/۰۳/۲۶
0
0
دوست عزیز با احترام به محضر تمامی اساتید و زحمتکشان عرضه باستان شناسی . دوست گرانقدر درست می فرمایند که خانم دکتر الیزا سعیدی زحمات بسیاری را برای نگارش کتب باستان پزشکی کشیدند و زن جوان و فعالی در این شاخه بودند وبانوی مورد مصاحبه این سایت نیز یکی از فعالان این عرصه هستند بهتر است از عنوان نخستین و آخرین جلوگیری شود باستان شناسی دنیای عظیمی است و معلوم نیست کی چه موقع اول و آخر آغاز کرده . همه اساتید برای ما عزیز هستند و دانشجویان دلسوز این اساتید . عرض احترام ما برای این دو بانوی فعال مملکتمان .
مونا
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۰۶ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۸
0
0
سلام ظاهرا جمع دوستان بزرگوارمان اینجا جمع شده خواستم من هم نظری دهم سرکار خانم دکتر سعیدی بانوی فعال و ارزشمند و هنر پرور ما افتخار داشتم سفال را از ایشان بیاموزم و سرامیک سنتی آذربایجان را و نیز در مراسم تجلیل از کتیبه ایشان حضور داشتم این روزها گرفتاری های به دور از انصاف ایشان را پر مشغله کرده و تاصف آور است این بانو چنین درگیر حواشی زندگی شدندو وجود با ارزششان را چند سالی است از جامعه علمی تحقیقیاتی محروم نمودند . خبر دارم خیلی کم این روزها می نویسد اما باز هم این پیام را دارم که دکتر عزیز یادمان نرفته کتیبه پیام صلح یادمان نرفته او هم یک زن بود و تلاش هایت برای منطقه عصر آهن تبریز و مهم نیست دیگران ارزش شما را می دانند یا نه مطمئنا یک روز آثارتان نقل زبان ها خواهد شد تنها نیستید و دوستتان داریم . من هم موافقم کلمه تنها را به کار نبرند هنر و علم نزد ایرانیان است ضمن تمام احترام خدمت آن بانوی خطاب به مقاله آرزوی توفیق تمام بزرگان علمی کشور را داریم .
علی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۵:۴۹ - ۱۳۹۶/۰۵/۲۸
0
0
سلام. مطالب را خواندم خواستم نظری بدهم. قطعا باعث مباهات است که خانم هایی را می بینیم که در این حوزه فعال هستند و نمی شود هیچ کدام را از دیگری تمیز داد. هر دوی ایشان را از نزدیک می شناسم و خیلی خوب در این حوزه فعالیت می کنند. البته خانم رمضانی دستی هم بر ژنتیک باستانی دارند و برای هر دو آرزوی موفقیت و سربلندی داریم.
رامین
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۸:۲۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۱۷
0
0
من این متن را قبلتر تو یکی از مجلاتی که مادرم مطالعه می کرد و می دانست چون من باستان شناسم و شاید برایم جالب باشد خونده بودم. اینکه باعث شد من این مطلب را بذارم اینه که من با خانم رمضانی کار کردم خیلی پژوهشگر بی ادعایی هستند در صورتی که خیلی هم اطلاعات خوبی در زمنیه رشته خودشان دارند. بعدش هم ایشان اطلاعاتشان در مورد انسان شناسی پزشک قانونی هم است. بهتر است به جای جبهه گرفتن در مورد آدمها از علم این افراد استفاده کنیم.
شاهین
|
United States
|
۱۹:۲۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۱۷
0
0
سلام به همه دوست داران علم باستان شناسی کشور عزیزمان ایران . بحث های داغی را دنبال نمودید . من هم این بزرگواران را می شناسم و از همین جا آرزو می کنم خانم دکتر الیزا سعیدی عزیز جوان پرتلاش و بانوی دلسوز ما باز بتوانند به زندگی طبیعی خود بازگردند و دعای خیر دارم برای ایشان بله بانوان زیادی وارد شاخه های بسیار متنوع باستان شناسی کشورمان شدند که به باستان سنجی هم کمک شایانی دارند در کنار مردان باستان شناس کشورمان تلاش می کنند . الیزای عزیز را در دانشگاه آزاد شهرک غرب روز مصاحبه دکتری 95 ملاقات کردم وآشنا شدم امیدوارم هر چه زودتر مشکلاتشان که خیلی تکان دهنده شده برطرف شود و باز با قدرت و تحقیقات بیشتر ملاقاتشان کنیم و امیدوارم جامعه علمی ما را ترک نکنند و همچنان ایستادگی کنند . من همیشه پیگیر کارهای جدیدت هستم دخترم امیدوارم موفق باشی . آرزوی سلامتی برای همه باستان شناسان ایران چه زن و چه مرد دارم .
معتمدی
|
United States
|
۲۳:۴۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۴
0
0
سلام . من هم خانم دکتر الیزا سعیدی را می شناسم از سالها پیش هنوز دکتر نبودند وقتی دختر جوانی بود شاید از 16 17 سالگی مشغول نوشتن بود و پر تلاش و انرژی در واحد پژوهشگران معرفی کردیم چون جشنواره خوارزمی رفته بود و خیلی مقالات زیادی داشت بیشتر از سنش بعد شد یکی از پژوهشگران خوبمان و بارها تجلیل شد از ایشان چون کارهای بزرگی می کرد افکار خوبی داشت.بعد جزو نخبگان هم شد و خیلی جدا پرتلاش بود و مایه افتخار بی چشم داشت از وقت و هزینه خودش تحقیق می کرد می آورد می داد در اختیار محققین بعدی . تا من بازنشست شدم . شنیدم مشکلاتی دارد که تعدادی را شاهد بودم مدتی درگیر مرحوم برادرش و بعد ظاهرا مشکلات بزرگتر که متاسفم برای مسببانش.اما اینها را نوشتم چون تحسین برانگیز بود این دختر. بعد از ازدواجش ندیدمش شاید ده سالی گذشته و بعد جاهای دیگر کتاب ها و مقالاتش را در کتابخانه دیدم و خواندم می خواهم بگویم در این بحث که بله همه زنان و مردان ما هر که با سختی پیش رفته و به جایی رسیده مورد افتخار است چرا بگوییم اولین یا آخرین هر کسی تحقیق می کند قابل احترام است چون رسالت مهمی را برای مردم انجام می دهد . دوم کاش ای کاش همچین نخبه هایی را حمایت می کردیم به خاطر حاشیه اصلشان نابود نشود حیف است کسی که شاید از کمتر از جوانی چنان گنجینه علمی با ارزشی را در ذهن پرورانده و سالهاست و منبع تجربه شده یک دفعه از دست بدهیم . ای کاش مسئولینمان قدر بدانند که نفت و گنج واقعی این سرمایه های انسانی هستند . از همینجا برای همه شان آرزوی موفقیت می کنم و حالا که نمی توانیم برای رفع مشکلاتشان کاری کنیم دعا می کنم خداوند به خاطر تلاش های بی چشم داشت عزیزانی چون دکترعزیز مشکلاتشان را هر چه زودتر حل کند که جدا سرمایه های با ارزشی هستند. به خانم رمضانی هم خسته نباشید می گویم و همه منتقدان حاظر .
الیزا سعیدی
|
Germany
|
۲۲:۴۳ - ۱۳۹۶/۰۹/۱۵
0
0
سلام به همه بزرگوارانی که در مورد بنده نظردادند و عرض احترام حضور تمامی باستان شناسان و دوست داران علم گسترده باستان شناسی . بنده الیزا سعیدی هستم و بسیار شگفت زده از ایراد نظرات بزرگواران نسبت به حقیر . همانطور که فرمودند باستان پزشک هستم و تحصیلات ارشد و دکتری ام باستان شناسی است . دستی بر قلم داشته و در خدمت پژوهشگران عزیز هم هستم البته بنده باستان پزشکی را پایه گزاری کردم همان طور که هنوز چیزی به نام باستان پزشکی همه گیر نشده . زمانی که در ایران بیشتر بزرگوارانی که باستان شناسی را تازه آموختند من را مورد تمسخر قرار می دادند که با استخوان انسان چه می خواهی اثبات کنی . به موازات بسیار پیشتر از بنده نیز اساتیدی نیز بودند که انسان شناسی می کردند و آسیب شناسی اما فرقش با باستان پزشکی این است که ما با مطالعه استخوان های باستانی و سنجش میزان درمان به روش های نوین پزشکی روز می رسیم . سالها روی این نکته مطالعه کردم و اکنون در الفبای اول علم بی کران باستان پزشکی هر از گاهی مشغول نوشتن مشق هایی هستم و هیچ ادعایی ندارم . خوشحالم که اساتید بزرگوار و واقعی علم باستان شناسی حمایت می کنند از طرح های حقیر و مورد تایید قرار می دهند و هرشخصی دوست دارد تمسخر قرار دهد می تواند امروز البته اگر با نگاه بی طرفانه به تحقیقات ما و تاثیر آن بر جامعه انسانی و درمان های نوین توجه کند به این علم قطعا تبریک خواهد گفت و با آغوش باز خواهد پذیرفت . ابتدا از برخورد عده ای که هیچ ارتباط و دانشی از باستان شناسی نداشتند و به مخالفت و حتی توهین می پرداختند و دست بر اتفاق روزگار سمتی هم در جایی داشتند بسیار ناراحت بودم اما همنشینی با اساتید و حمایت هایشان روز به روز من را دلگرم تر می کند . بله مدتی است به خاطر ناملایمتی هایی که در حق همسر عزیزم شد کاررا کنار گذاشتم و باز هم با لطف خدا و حمایت های همسرم و خانواده دلسوز و لطف دوستان و اساتید شروع کردم به ادامه تحقیقات ؛ به امید خدمت به همه علاقه مندان علم باستان پزشکی و سر احترام به مقام تمام باستان شناسان عزیز فرود می آورم و از همه عزیزانی که همیشه من را مورد لطف خود قرار دادند سپاس گزارم .
کیانوش
|
Germany
|
۱۵:۳۶ - ۱۳۹۶/۰۹/۳۰
0
0
salam . donbal matalabi dar morad ostokhan shenasi ya tahgigh marbot buam . matalab ro khondam hala man karshnasi bastan shnasi hastam . az koja in matalab asatid mohtaram ro payada konam in bastan pazashki ro yv ansan shnasi rahnamaei bfarmaeid mamnoon
شیدا
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۱:۵۵ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۲
0
0
کتاب استخوان شناسی دکتر الهی هست و کتاب باستان شناسی استخوان های انسانی اونا رو بخونید خوبن منم برای تحقیقم از اونها استفاده کردم .سایت خوبی دارید هم متنش هم بحث های زیرش خیلی جالب بودن و هم خانم رمضانی هم سعیدی هم خسته نباشن انشالله توفیق دیدارشون رو داشته باشیم من هنوز کارشناسی ام انشالله ارشد قبول شم.
بهمن
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۰:۵۵ - ۱۳۹۶/۱۰/۲۷
0
0
به نظر من با توجه به اینکه ما بسیار از انسان شناسی دنیا عقبیم اینکه عده ای میان مطالعات باستان سنجی انجام می دن و یا طبق علاقه و استعدادشون باید سوالات تخصصی تر انجام شه . اینکه از استخوان می ترسی یا نه یا سوالات مطرح شده اینچنینی پاسخ دهنده ذهن مخاطب بخصوص دانشجویان این رشته رو نمی ده و برای یک مهمان خارجی که مطالب ما رو می خونه اصلا مناسب نیست و زیر مصاحبه اعتراض ها کمی درسته و حق با اکثریته . هر دو بانو رو مطالبشون و فعالیت هاشون رو توی اینترنت خواندم ارزششون بیشتر از این بحث هایییه که راه افتاد من هم قبول دارم نه بگیم اولین نه آخرین شاید اولین کسی که مطالعه روی استخوان انسانی رو شروع کرد حتی در زمان باستان بوده باشه زحمات پژوهشی دیگران را با عنوان و لغب از بین نبریم و دوستی گفت بهتره از علمشون کمک بگیریم . از طرفی مطرح کردن مشکلات یک بزرگوار علمی تو اینجا مناسب نبود شاید نمی خواستند کسی بدونه باز خسته نباشید می گم به همه دوستان کم کم داریم شبیه فیلم های ترکیه پیش می ریم و زندگی هر کی رو که اسمی درآورد جار می زنیم برای همه درست نیست . درست نیست . ما باستان شناسا باید علمی عمل کنیم نه هیجانی و احساسی .
رسول
|
United Kingdom
|
۱۲:۲۷ - ۱۳۹۶/۱۱/۰۷
0
0
خخخخخخ خیلی جالبه اینجا چه خبره . می خاستم یه کم مطالب پیدا کنم ببرم سر کلاس یادم رفت اصلا گذشتم از خیرش سایت جالبی دارید مخصوصا نظراتش . حالا درسته می خایم از علم اساتید بزرگوار استفاده کنیم ولی وقتی سر کلاس حرف نمی زنن چه کنیم ؟ کار میدانی هم نداریم که هزینه بره . حالا این اساتید بزرگوار بیان یه لطفی کنن تو همین نظرات داغ یه کم برای ما آدرس مقاله و اینا بزارن بریم بخونیم چی به چیه ممنون می شیم . همتون موفق باشید .
mohamad
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۱۰ - ۱۳۹۶/۱۱/۲۲
0
0
سلام . جدا به جای این سوالات خانوادگی نمی شد یه تعداد سوال برای دانشجوی بی چاره بپرسید یا همون استاد بنده خدایی که همه براش نظر دادن و خودش زحمت کشید دفاع کرد من آزاد ..... می خونم استادهای خوبی هم داریم اما خیلی سخت گیرن اصلا چی یاد می دن وقت ندارن فقط جزوه شب امتحان 200 -300 برگ برین بخونین امتحان می گیرم . آناتومی به لاتین آخه مگه ما پزشکی می خونیم دکتر بهرام الهی رو حفظ کنیم خود دکترالهی کتاب خودشو حفظه مگه پدرمون دراومد . اسم دانشگاه و ننوشتم نندازنمون بیرون . تازه فارق التحصیل شدیم چه کنیم با اینهمه معلومات نداشته . استاد که خانوادگی و گزینشی می ره کاوش . پژوهشکده باستان شناسی مجوز نمی ده با اون اخلاقای .. . کتاب بنویسی همه منتقد می شن . ترمی 600 - تا 1 تومن می دن ناکجا آباد درس بدیم پول بلیطمون در نمی یاد . اساتیدی که دعوا سرتونه بفرمائید ما چکار کنیم وقتی چندین میلیون باستان شناس داریم تو ایران همه همه موقع خوردن نهار روز همایش باستان شناسی سرازیر می شن و با کلی بی احترامی و بد و بی راه می رن شهرستان هاشون. چشم دیدن هم رو هم که ندارن نظر هم رو قبول ندارن از کی یاد بگیریم؟ چه کنیم بدتون نیاد ؟
saeed
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۹:۳۹ - ۱۳۹۷/۰۲/۱۶
0
0
با درود فراوان
سعيد كريمي هستم كارشناس ارشد رشته فرهنگ و زبان هاي باستاني دانشگاه علامه طباطبايي
نه سال است در زمينه زبان هاي باستاني پژوهش مي كنم. زمينه پژوهشي و پايان نامه ام، واژه هاي مشترك ميان زبان هاي هند و اروپايي با زبان هاي سومري، سامي و قفقازي باستان است.
در زمينه پيوند هاپلو گروپها با زبانهاي باستاني به نتايخ نسبتا خوبي رسيده ام ولي نياز به راهنمايي شما استاد گرامي دارم.
saeed_karimipersian@yahoo.com
با سپاس فراوان
رمضان
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۵۲ - ۱۳۹۷/۰۲/۲۸
0
0
سلام.بنده هنوز نتونستم با یک باستان شناس خبره ارتباط بر قرار کنم.چون حرف منو فقط یه باستان شناس درک میکنه و میفهمه.شاید جالب باشه براتون که همه باستان شناسان همش دنبال کاوش هستن تا چیزی پیدا کنن .ولی من اینو با درایت میگم که تمام خزانه های ایران و چطور کار گذاشته شدن آنها و فن و علم کار گذاریه آن را میدونم .و اینکه چه حکومت های بوده که بعضی هاشو حتی خود باستان شناسان معروف ایران هم نمیدونن.جالب است کسی باشه با علم بالا بیاد در کنار هم همکاری داشته باشیم تا به تاریخ ایران بیشتر پی ببریم.چون کسی حرف یه انسان معمولی رو قبول نمیکنه.من در عمل نشون میدم نه با حرف.متشکرن
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۴۵ - ۱۳۹۷/۰۳/۲۲
0
0
منظورت از باستان شناس خبره چیه ؟ انتظار داری طرف اینهمه سال درس خونده مغزشو داغون کرده اطلاعات علمیشو بزاره کنار با نیروی ماورایی تو بره جلو ؟ چرا عوام در مورد باستان شناسی اینقدر افسانه ای فکر می کنن همه چی از روی علم و حساب و کتاب دقیقه . همه باستان شناسامون هر کی اهل تحقیقه خبره ست حالا اگه کسی نخواسته بدون علم بره جلو خبره نیست؟ شما که بلدی چرا دنبال باستان شناسی برو در بیار خوب بعدشم بدون حفاری یا کاوش بدون مجوز اعدام داره دوست عزیز . در ضمن اگر اینقدر به اطلاعاتت ایمان داری یه کتاب بنویس بقیه استفاده کنن از علمت
حمید
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۵۵ - ۱۳۹۷/۰۴/۱۰
0
0
باستان شناسا توایران اصلا خوب با هم برخورد نمیکنن . همدیگه روقبول ندارن وهمش در پی رسوا کردن و ایراد گرفتن از کار هم هستن .نظرات روخوندم .ببینید شاگردای یه استاد یه استاد دیگه روقبول ندارن چرا چون اتحاد بین باستان شناسا نیست و همه اینها به خاطر برخورد متمایز پژوهشگاه باستان شناسی با باستان شناساس وکاملا روابطی کارمیکنه نه تخصصی . تو دانشگاه تربیت مدرس باند بازیه استادی که میاد فقط از استادی که دوستشه دعوت میکنه بیاد وتدریس کنه .یه عده هم مثل این دوخانم یکی در خفا کار میکنه یکی هم تومنطقه که قعطا فقط استعداد مطرح نبوده و روابط هم مطرح بوده. پروژه کاوشروبه کسیمی دن که رابطه دار باشه حالا شما پدر یا مادر علم باستان شناسی باش تا نمردی قبولت ندارن . چقدر توخفا کار کنیم ؟کی این تحقیقاتمون حمایت بشه اصلا نمی شه .تومیراث یه مشت بی سواد نشستن و شدن مدیرکل و معاون که اکثرا از رشته غیر مرتبطن یا اینکه فقط رفتن یه مدرکی گرفتن بهشون گیرندن امیدوارم این باند بازی ها و کینه ها و دشمنی های تو رشته باستان شناسی تموم بشه و بره و اینقدر راحت پشت هم صحبت نکنیم .زیر آب همو نزنیم .اتحاد تو این علم باعث پیشرفتش خواهد شد ولی کی دلش می خاد واقعیت های این وطن فاش بشه وقتی میراث و اموال فرهنگی شده کسب درآمد یه عده ا ما بهترون .
actor
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۱:۰۲ - ۱۳۹۷/۰۷/۱۴
0
0
خانم دکتر الیزا سعیدی همان فیلمنامه نویس و کارگردان سینمایی نیست ؟؟؟؟؟؟؟؟ قرار است در فیلمشان بازی کنم . من تاریخ را دوست ندارم اما عاشق ماجراجویی و پیدا کردن گنج و دفینه هستم خوشبحالتان
میلاد قومی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۱۰ - ۱۳۹۸/۰۴/۱۶
0
0
خودشان هستند هم نویسنده و کارگردان هستند هم باستان شناس
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: