یشگیری اولیه و ثانویه از بیماری قلبی‌عروقی

شفا آنلاین: پیشگیری اولیه شامل ترک سیگار، کنترل فشارخون، کنترل کلسترول و قندخون و استفاده روزانه از آسپیرین است.

به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید پیشگیری ثانویه، عبارت است از تجویز بتابلاکرها، درمان‌های کاهنده چربی، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، داروهای ضدآریتمی و بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم.

پیشگیری اولیه
ترک سیگار: استعمال دخانیات، به‌عنوان عامل اصلی بیماری قلبی <Mental illness>شناخته شده است. سیگار از راه‌های مختلفی نظیر بالا بردن سطح کاتکولامین، کاهشHDL ، افزایش تجمع پلاکتی و سطوح فیبریوژن و نیز مختل کردن گشادشدگی شریانی منجر به تشکیل پلاک‌های آترواسکلروتیک می‌شود. بنابراین، ترک سیگار به‌عنوان یکی از مراقبت‌های اولیه و ثانویه برای پیشگیری از بیماری قلبی توصیه می‌شود. ترک سیگار خطر مرگ را در افراد در معرض بیماری قلبی تا 50 درصد کاهش می‌دهد.

کنترل فشارخون: تعداد قابل‌توجهی مطالعات مشاهده‌ای، ارتباط میان فشارخون بالا و خطر وقوع سکته مغزی و بیماری قلبی را بررسی کرده‌اند. بی‌تردید، بالا بودن فشارخون (چه فشار سیستولی و چه فشار دیاستولی) با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی ارتباط دارد. مطالعه فرامینگهام نشان داده که با افزایش سن شاهد بالا رفتن فشارخون سیستولی و فشار خون دیاستولی خواهیم بود که این وضعیت، پیش‌بینی‌کننده خطر بیماری قلبی است. در بیماران زیر 50 سال، فشارخون دیاستولی و در افراد بالای 60 سال، فشارخون سیستولی، پیش‌بینی‌کننده قوی‌تری است.

کاهش کلسترول: مطالعه فرامینگهام و مطالعات متعدد دیگری که روی عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی انجام شده‌اند، ارتباط میان سطوح کلسترول و بالا رفتن خطر بیماری قلبی را نشان داده‌اند. براساس اعلام انجمن بیماری‌های قلبی آمریکا، هدف از درمان چربی خون، کنترل LDL به میزان کمتر از 160 میلی‌گرم در هر دسی لیتر خون است.

 اگر 12 هفته تعدیل عادات غذایی، سطح کلسترول LDL را به میزان مورد قبول نرساند، درمان دارویی کاهنده چربی خون توصیه می‌شود. استاتین‌ها درمان استاندارد و خط اول برای این منظور هستند. هر چند که اضافه کردن استاتین، موجب کاهش خطر حوادث کشنده قلبی می‌شود، نسبت سود به زیان تجویز دوز بالای استاتین و خطر میوپاتی ناشی از آن باید درنظر گرفته شود.
چاقی: چاقی را مهم‌ترین عامل خطرساز بیماری قلبی می‌دانند. خطر بیماری قلبی در زنان چاق، 2 تا 3 برابر بیشتر از زنان لاغر است. مدیریت چاقی باید با هدف نگه داشتن BMI بین 5/18 تا 9/24 کیلوگرم به ازای هر مترمربع سطح بدن توصیه شود.
کنترل قندخون: بیماری‌های قلبی در دیابتی‌ها شایع‌تر بوده و پیش‌آگهی بدتری خواهد داشت. مطالعات نشان داده‌اند که ابتلا به دیابت نوع2 موجب 2 برابر شدن خطر ابتلا به مشکلات قلبی خواهد شد.
آسپیرین: تجویز آسپیرین برای پیشگیری از حوادث ایسکمیک قلبی در بیماران بدون سابقه بیماری قلبی هنوز مورد تردید است. برای به حداکثر رساندن نسبت فایده/خطر، تجویز آسپیرین را به بیماران در معرض خطر بالای بیماری قلبی توصیه کنید. کاهش 28 درصدی خطر حوادث قلبی در مصرف‌کنندگان منظم آسپیرین (مردان بالای 40 سال، زنان یائسه، افراد دارای چندین عامل خطرساز بیماری قلبی-عروقی) ثبت شده است. توصیه اخیر برای تجویز پیشگیرانه آسپیرین، دوز اندک 75 میلی‌گرم در روز است.

پیشگیری ثانویه
دو جنبه برای پیشگیری ثانویه درنظر گرفته می‌شود: تعدیل عادات زندگی و درمان دارویی. در اینجا به گزینه‌های دارویی اشاره می‌شود.

آنتی کواگولانت‌ها و داروهای ضدپلاکت: علاوه بر مدیریت ‌هایپرلیپیدمی، ‌هایپرگلیسمی و کنترل فشارخون، پیشگیری ثانویه عبارت است از تجویز یک داروی ضدپلاکتی. برای بیماران آسپیرین با دوز 75 تا 162 میلی‌گرم در روز تجویز می‌شود. در مطالعه CAPRIE، که مقایسه تجویز آسپیرین و کلوپیدوگرل در افراد در مرض خطر بیماری‌های ایسکمیک قلبی است، این دو دارو اثربخشی یکسانی در پیشگیری از حوادث قلبی داشته‌اند. دوز روزانه کلوپیدوگرل 75 میلی‌گرم باید در بیمارانی که سابقه سندرم حاد کرونری یا مداخله کرونری از خلال پوست را داشته‌اند برای مدت 12 ماه به آسپیرین اضافه شود.

مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین: یکی از عوامل اصلی اثرگذار روی وضعیت یک بیمار پس از یک حادثه عروق کرونری نظیر انفارکتوس میوکارد، بیماری بطن چپ است. مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، موجب پیشگیری از بیماری بطن چپ می‌شوند. توصیه شده که این گروه دارویی در تمام بیماران با برون ‌ده بطن چپ بیشتر از 40 درصد که دچار فشارخون بالا، دیابت یا بیماری مزمن کلیوی هستند شروع شده و ادامه داده شود.

بتابلاکرها: این خانواده دارویی باید در تمام بیمارانی که سابقه انفارکتوس قلبی، سندرم کرونری حاد یا اختلال عملکرد بطن چپ داشته‌اند توصیه شود.سپید
منبع: US.Pharmacist,Feb 2017