ادعای ساخت فیلمی با عنوان «طعم عباس» توسط سازمان نظام پزشکی

شفا آنلاین:عباس کیارستمی، کارگردان مولف سینما سال پیش حوالی این روزها برای پولیپ روده به پزشک مراجعه کرد، حتی تصور هم نمی‌کرد که کمتر از چند ماه بعد در اثر گسترش این بیماری مجبور به چندین عمل جراحی شود و درنهایت به دلیل لخته شدن خون و سکته مغزی در پاریس فوت می‌کند و نحوه فوتش به یکی از بحث‌برانگیزترین اتفاقات سال تبدیل می‌شود.

به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید در طول یک سال گذشته و از روزهای آغازین سال 95 با انتشار خبر بستری و جراحی شدن عباس کیارستمی بحث‌های مختلفی چه در زمان حیات ایشان مبنی بر تشخیص اشتباه بیماری و پس‌ازآن در مورد اهمال پزشکی مطرح شد اما نتیجه نهایی این پرونده پزشکی پر چالش، باگذشت نه ماه از درگذشت عباس کیارستمی هنوز به شکل رسمی مشخص و منتشرنشده است. این وقفه چندین ماهه در طول نه ماه گذشته باعث ایجاد تعارضات مختلفی بین جامعه هنری جامعه پزشکی شد، تا جایی که اختلافات و تهمت‌های این دو قشر به یکدیگر جنبه حقوقی پیدا کرد.

 البته آتش این تعارضات و واکنش‌های احساسی از سوی هر دو طیف چند ماهی است که کمی خاموش شده و جامعه هنری تنها خواستار مشخص شدن نتیجه نهایی و رای نهایی پرونده پزشکی این کارگردان فقید است. در شرایطی که سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر بدون یادی از عباس کیارستمی برگزار شد، در هشتاد نهمین دوره برگزاری مراسم اسکار، از عباس کیارستمی کارگردان فقید سینمای ایران و جهان یاد شد. تنها یک روز پس‌ازاین یادبود بهمن کیارستمی، فرزند عباس کیارستمی صبح دیروز با انتشار مطلبی در کانال‌های تلگرامی خود خبر از ساخت فیلمی با عنوان«طعم عباس» توسط سازمان نظام پزشکی تهران را داد.بهمن کیارستمی در گفت‌وگو با خبرنگار سپید بیان کرد که موضوع ازاین‌قرار است که روز دوشنبه از طریق تیم فنی فیلم«طعم عباس» مطلع شدم که سازمان نظام پزشکی تهران قصد دارد فیلمی در مورد پدرم بسازد. وی گفت:«پس از مطالعه یادداشت عبدالرحمن نجل‌رحیم عصب‌شناس و عصب‌پژوه با عنوان «سخنرانی‌ای درخور نقد» در بازخوانی نظرات «یوسف اباذری» درباره رابطه پزشک و بیمار که دهم اسفندماه در روزنامه شرق منتشر شد. اقدام به انتشار بخش‌های از فیلم‌نامه این فیلم که از طریق عوامل فنی این فیلم به دستم رسید کردم.» بهمن کیارستمی گفت به دلایل اخلاقی از ذکر نام فیلمسازی که قصد ساخت فیلم«طعم عباس» را خودداری می کند و ادامه داد« اطلاع دقیقی در مورد جزئیات ساخت این فیلم ندارم اما در طول این مدت آن‌قدر اخبار ضدونقیض از سازمان نظام پزشکی شنیدم که دیگر تعجب نمی‌کنم.» او دیالوگ‌های نوشته‌شده در یادداشت خود را کاملاً مبتنی بر اصل فیلم‌نامه «طعم عباس» دانست.
از سوی دیگر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی در گفت‌وگو با خبرنگار سپید در مورد صحت‌وسقم این ادعا، اظهار بی‌اطلاعی کرد. یادداشت بهمن کیارستمی که در آن اقدام به انتشار دیالوگ‌های فیلم«طعم عباس» کرده است بدین شرح است؛ «اولاً، نشناختن هنرمندی هرچقدر برجسته چون «کیارستمی»، به‌تنهایی «نمی‌تواند نشانه دور بودن یک پزشک از فضای فرهنگی کشور باشد. ثانیاً فاصله داشتن از فضای هنری، دلیلی بر مهارت نداشتن پزشک در تشخیص، درمان و توان ایجاد ارتباط انسانی با بیمار نیست.» به قول برادران افغان این گپ «دور بودن یک پزشک از فضای فرهنگی» برای طبیبان ما بسیار گران می‌آید و آقای دکتر نجل رحیم هم آن را مقدم برداشتن مهارت دانسته و «اولاً» را خرج این موضوع کرده. احمد میر هم در دادگاه ترجیح می‌داد به‌جای پاسخ درباره مسائل پزشکی، از سعدی خوانی در آمبولانس با کیارستمی صحبت کند و یادآوری کند که اهل بخیه است.
اما دیروز خبری شنیدم که برایم شگفت‌انگیز بود. سازمان نظام پزشکی در حال تولید یک فیلم مستند داستانی درباره پرونده پزشکی کیارستمی است. گویا این پروژه بودجه خوبی هم دارد و بخشی از تولید فیلم در فرانسه انجام خواهد شد. دیروز ظهر که این خبر را شنیدم فکر کردم این ابوی ما باز کار خودش را کرد و همه را به کار فیلمسازی گمارد؛ ازجمله پزشکان را. و تا شب که فیلم‌نامه بخش داستانی این فیلم با عنوان غریب «طعم عباس» به دستم رسید داشتم فکر می‌کردم که چقدر دیدن دارد این فیلم... اما آخر شب که «طعم عباس» را خواندم احساس بیماری را داشتم که ‍پزشکش چوب بستنی را تا ته در حلقش فروکرده. یک سکانسش را بخوانید:
خارجی- روز- قبرستان لواسان
مرد جوان به ماشین تکیه داده. کتش را دست گرفته و سیگار می‌کشد. کلافه است. راننده به او نزدیک می‌شود.
- بیا جنازه بابا تو بگیر من برم. کاردارم به خدا.
- می‌بینی که نمیشه. این‌همه پول رو از کجا بیارم؟
- پول چی؟
- یه بابای معروفی تو فرانسه مرده. اومده اینجا دفن شده. همه چی گرون شده. حالا فرانسه نه، مگه ما قطعه هنرمندان نداریم تو تهران؟ ها؟
- چرا از من می‌پرسی؟ لابد وصیت کرده خب
- وصیت؟
- مث بابای تو...
- اون کجا بابای من کجا؟ جنازه آدمای معروف مرده‌ها رو هم به خودشون جذب می کنه. زندگیشون فیلمه مرگشون هم فیلمه.
سیگار را با پایش خاموش می‌کند. از دور کارگر قبرکن را می‌بینیم که از قبر دیگری خارج می‌شود. مرد جوان باکمی عجله به آنجا نزدیک می‌شود. از زاویه او دوباره عباس کیارستمی را می‌بینیم که توی قبر خوابیده. ناگهان از جای خود بلند می‌شود. بیرون می‌آید و مشابه فیلم طعم گیلاس با بقیه خوش‌وبش می‌کند.
برادران عزیز، پزشکان محترم سازمان نظام پزشکی، فیلم بسازید و مطمئن باشید روح کیارستمی را با این کار شاد می‌کنید. این فیلم حتماً دیدن دارد و صدالبته خواندن داشت «گزارش» و توضیحاتی که آن سازمان هرگز ننوشت یا ارائه نکرد. در جلسه هفته پیش در پزشکی قانونی هم باز در جمع کارشناسان پرتعداد آن سازمان اعلام کردیم که چیزی جز یک «گزارش» دو سه‌صفحه‌ای نمی‌خواهیم و باز جواب شنیدیم که این سازمان هم امکان ارائه «گزارش» ندارد و جز تعیین درصد دیه کاری نمی‌تواند انجام دهد. تا ببینیم پزشکی قانونی کی می‌رود سراغ نوشتن مرقومی با مَطلَع: خارجی- روز- قبرستان لواسان...»