ضدافسردگی‌ها، گاباپنتین و کتامین از جمله این داروها هستند. ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی به پروتئین‌های پلاسما باند می‌شوند و اثر محیطی دارند؛ اما نشان داده شده که این داروها روی سیستم اعصاب مرکزی دخیل در کنترل درد نیز اثرگذارند.
شفا آنلاین:به‌طور
کلی، 4 گروه داروهای ضددرد در کنترل دردهای دندانپزشکی کاربرد دارند:
ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی، استامینوفن، اپیوئید‌ها و کورتیکواستروئید‌ها.
البته گروه‌های دیگر دارویی نیز اثرات ضددرد دارند. برخی از این داروها
به‌دلیل اثرات ضددرد مرکزی بر تجویز می‌شوند و برخی هم برای کنترل دردهای
سایکوسوماتیک یا غیردندانی کاربرد دارند.به گزارش شفا آنلاین: ضدافسردگی‌ها، گاباپنتین و کتامین از جمله این داروها هستند. ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی به پروتئین‌های پلاسما باند می‌شوند و اثر محیطی دارند؛ اما نشان داده شده که این داروها روی سیستم اعصاب مرکزی دخیل در کنترل درد نیز اثرگذارند. ایبوبروفن بهترین دارو در این گروه است که اثر آن در کنترل دردهای دندانی به اثبات رسیده است.
داروهای دیگری هم در این گروه برای دردهای دندانی معرفی شده‌اند. داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی اثرات ضددرد، ضدالتهاب و ضددرد خود را عمدتا از طریق مهار پروستاگلندین‌ها ایجاد می‌کند. آنها از طریق مهار آنزیم سیکلو اکسیژناز که آنزیم لازم برای سنتز پروستاگلندین هاست اثرات خود را اعمال می‌کند. داروی اتودولاک به‌طور انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار می‌کند.
در مورد استامینوفن، به‌دلیل خطر مسمومیت کبدی، حداکثر دوز مجاز در ۲۴ ساعت برای این دارو، ۴ گرم است. استامینوفن از داروهای توصیه شده برای کنترل درد در دوران بارداری است. در مطالعات محدودی ارتباط میان استامینوفن و آسم کودکان و ارتباط استامینوفن با مشکلات بارداری و زایمان بررسی شده است. استامینوفن اغلب در ترکیب با سایر داروها به‌عنوان ضددرد استفاده می‌شود و باید مجموع دوز دریافتی بیمار در نظر گرفته شود. به نظر می‌رسد که استامینوفن مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی توانایی کاهش التهاب از طریق کاهش تولید پروستاگلاندین را دارد؛ ولی حقیقت این است که در دوزهای درمانی استامینوفن این اتفاق نمی‌افتد و اثر ضدالتهابی استامینوفن بسیار اندک است. حداکثر دوز روزنامه استامینوفن 4 هزار میلی‌گرم در نظر گرفته شده است که البته در موارد دردهای شدید و محدودیت تجویر سایر داروها، تا دوز روزانه 6 هزار میلی‌گرم (اما به مدت خیلی محدود) قابل افزایش است. حتی دوزهای اندک استامینوفن می‌تواند برای کبد مضر باشند. استامینوفن می‌تواند PT را در بیمارانی که ضدانعقاد مصرف می‌کنند افزایش دهد.
عوارض جانبی دیگر این دارو، بثورات پوستی و دیسکرازی خونی است. استامینوفن در کنترل درد دندان کودکان گزینه انتخابی است و با دوز ۱۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کودک، هر 4 ساعت یکبار تجویز می‌شود.
اپیوئید‌ها به تنهایی در کنترل دردهای دندانی اثر چندانی ندارند و اغلب در ترکیب با سایر داروها استفاده می‌شوند. کدئین زمانی که به ۶۰ میلی‌گرم برسد، اثر ضددردی خود را نشان می‌دهد. بنابران به تنهایی در دندانپزشکی کاربردی ندارد. مکانسیم اثر اپیوئید‌ها مرکزی است اما نشان داده شده که این داروها اثر موضعی ضددرد هم دارند. مصرف کدئین و سایر اپیوئید‌ها عوارضی مانند تهوع و اسفراغ به دنبال دارد.
گروه دیگر داروهای ضددرد، کوتیکواستروئیدهاست. مکانیسم اثر ضددردی کورتیکواستروئید‌ها، از طریق مهار مهاجرت پلی‌مورفونوکلئر‌ها، لکوسیت‌ها، فاگوسیت‌ها و مهار وازودیلاتاسیون از طریق مهار چرخه آراشیدونیک اسید است. سپید
منبع: US.Pharmacist
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار