کد خبر: ۱۴۱۰۳۴
تاریخ انتشار: ۰۰:۵۹ - ۱۸ بهمن ۱۳۹۵ - 2017February 06
سوالی که در چند سال اخیر به‌طور جدی‌تر مطرح‌شده است این است که چرا باوجوداینکه در سال‌های اخیر زنان جامعه ما در زمینه تحصیلات و مشارکت‌های اجتماعی پیشرفت چشمگیری داشته‌اند اما هنوز هم نتوانسته‌اند که در پست‌های مهم مدیریتی به جایگاهی که لایق آن هستند، دست پیدا کنند.
شفا آنلاین:سال‌هاست که زنان و فعالان حوزه زنان برای رسیدن این جمعیت از جامعه به آن چیزی که حق آن‌هاست، مبارزه می‌کنند. شایستگی‌های زنان این سرزمین که گاهی به دلایلی سرکوب می‌شود. در سال‌های اخیر مدیریت زنان در سازمان‌ها و جایگاه‌های مدیریتی پیشرفت و دستاوردهای قابل‌توجهی داشته است اما آنچه در این سال‌ها دیده‌شده است این است که در کشور ما تمایل بیشتری به انتصاب مدیران مرد وجود دارد. این نکته قابل‌توجه است که عامل جنسیت بیشتر از شایستگی و توانمندی افراد موردتوجه قرار می‌گیرد.

 به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید سوالی که در چند سال اخیر به‌طور جدی‌تر مطرح‌شده است این است که چرا باوجوداینکه در سال‌های اخیر زنان جامعه ما در زمینه تحصیلات و مشارکت‌های اجتماعی پیشرفت چشمگیری داشته‌اند اما هنوز هم نتوانسته‌اند که در پست‌های مهم مدیریتی به جایگاهی که لایق آن هستند، دست پیدا کنند. در این مدت فعالان حقوق زن و کارشناسان اجتماعی دلایل زیادی برای این مشکل مطرح کرده‌اند.
روز گذشته فهیمه فرهمندپور، مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده گفت: «بسیاری از مواقع استانداری‌ها پیگیر انتصاب مدیران زن در دستگاه‌ها هستند اما مسئولان دستگاه‌ها از این کار استقبال نمی‌کنند، از سوی دیگر لابی‌های مردانه وجود دارند یعنی گروه مردان مدیر حاضر نیستند یکی از کرسی‌های خود را در اختیار زنان قرار دهند.»
فرهمندپور ادامه داد: «لابی‌های مردانه در برخی از حوزه‌ها بسیار جدی عمل می‌کند. این وضعیت بیشتر جنبه اجتماعی فرهنگی دارد. گاهی اوقات هم مدیران مرد نسبت به حضور زنان در مناصب مدیریتی احساس نگرانی می‌کنند. ازجمله نشانه‌های این نگرانی این است که وقتی انتصاب یک زن مطرح می‌شود، رزومه کاری با چنان وسواسی بررسی می‌شود که اصلاً با نحوه انتصاب مدیران مرد قابل‌مقایسه نیست.»
مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده درباره پست‌های خالی کارشناسان امور بانوان فرمانداری‌ها هم گفت: «پر شدن پست‌های استخدامی تابعی از برنامه‌ریزی‌های کلان دولت است، بنابراین وزارت کشور یا استانداری نمی‌توانند مستقل از برنامه‌ها و سیاست‌های ملی دولت عمل کنند. استخدام دولتی بسیار محدود است و پر شدن پست‌های خالی تابعی از این محدودیت است، البته در همین شرایط هم تغییراتی در خصوص پست‌های خالی کارشناسان امور بانوان فرمانداری‌ها داریم؛ چه با جابه‌جایی نیروها و چه تعیین تکلیف شرکت‌کنندگان آزمون‌های قبلی و فعلی البته این روند بسیار کند است.»
او بابیان اینکه در حوزه مقدورات وزارت کشور اتفاقات خوبی رخ‌داده است، ادامه داد: «دربازنگری که سال ۹۴ و اوایل سال ۹۵ اتفاق افتاد و ابلاغ شد، به‌رغم اینکه بسیاری از بخش‌ها در استانداری‌ها و فرمانداری‌ها کوچک و ادغام شد و زمزمه‌هایی درزمینه کوچک‌سازی و ادغام پست‌های حوزه بانوان وجود داشت اما این حوزه در استانداری‌ها هم جایگاه محکم‌تر و هم تشکیلات بهتری پیدا کرد ازجمله اینکه پیش‌ازاین تنها در ۱۱ استان پست، معاون مدیرکل امور بانوان داشتیم اما در حال حاضر تمام استان‌ها پست معاونت را دارند.»
به گفته مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده، در برخی فرمانداری‌ها به‌ویژه فرمانداری‌های کوچک و تازه تاسیس، پست کارشناس امور بانوان پیش‌بینی‌نشده بود اما در حال حاضر تمام فرمانداری‌ها این پست را پیش‌بینی کرده‌اند. در فرمانداری‌های ویژه حتی دو پست به امور بانوان اختصاص پیداکرده علاوه بر کارشناس، کارشناس مسئول امور بانوان هم پیش‌بینی‌شده است.
فرهمندپور در ادامه گفت: «مشاور امور بانوان در فرمانداری‌ها، یک عنوان انشائی است و پست ندارند. ما هم چندان درصدد افزایش عناوین فاقد پست نیستیم بنابراین ترجیح می‌دهیم پست‌های کارشناس امور بانوان با نیروهای کارآمد پر شود نه اینکه عنوان مشاور به‌جای کارشناس مطرح شود البته مشاور فرمانداران را هم نفی نمی‌کنیم. وزیر کشور هم در نشست خود با بانوان فعال و نخبه سیاسی به نقش این مشاوران در کنار فرمانداران در حوزه بانوان اشاره کرد.»
مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده درباره استفاده از ظرفیت زنان در پست‌های مدیریتی سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مختلف گفت: «زنان ایرانی، ظرفیت بسیار بالایی دارند اما متاسفانه از این ظرفیت به‌صورت شایسته استفاده نمی‌شود. در خیلی از سازمان‌هایی که زنان شایسته شناسایی‌شده‌اند، مقاومت‌های زیادی برای انتصاب آن‌ها از سوی مردان وجود دارد.»
به گفته فرهمندپور، این مقاومت لزوما به علت مخالفت با زنان نیست بلکه بعضاً به دلیل اطمینان و باور نداشتن به توانایی زنان برای مدیریت است. اصولاً هر تغییری نیازمند شهامت و شجاعت است. برخی مدیران ارشد حوصله و شهامت لازم را برای ایجاد تغییر ندارند و حاضر نیستند برای این کار هزینه بپردازند.
او ادامه داد: «برخی استانداران و مدیران ارشد حاضرشده‌اند که این هزینه را بپردازند. به‌عنوان نمونه اردبیل نخستین استانی است که یک زن را به‌عنوان مدیرکل سیاسی انتخابات استانداری منصوب کرد. این کار، بسیار مهم بود. استانداری اردبیل رتبه دوم را در کشور در زمینه برگزاری انتخابات سال گذشته مجلس کسب کرد.»
فرهمندپور گفت: «انتصاب یک زن به‌عنوان مدیرکل سیاسی انتخابات، آسان نبود ولی استاندار اردبیل پای این تصمیم ایستاد و حاضر به پذیرش هزینه‌های احتمالی شد. این اتفاق باید توسعه پیدا کند.»
او با اشاره به انتصاب زنان در استانداری‌ها ادامه داد: «تعداد زنان مدیرکل در استانداری‌ها بیش از تعداد زنان مدیرکل درمجموع دستگاه‌های اجرایی استان‌هاست.»
به گفته فرهمندپور، انتصاب مدیر زن، منوط است به اینکه در دوره‌های قبلی مدیریت‌های میانی به زنان سپرده‌شده باشد تا بتوان پست‌های آنان را ارتقاء داد، کاری که در بسیاری از دستگاه‌ها اتفاق نیفتاده و انتصاب زنان به پست‌های عالی‌تر در شرایط فعلی را دچار مشکل کرده است البته گاهی اوقات برای انتصاب مدیران میانی از بین زنان هم مقاومت می‌شود بنابراین لابی‌ها و نگرانی‌های مردانه به‌طورجدی وجود دارد.
مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده معتقد است که جالب است که گاهی مدیران مرد نگرانی و دغدغه خود در این زمینه را به‌عنوان مقاومت‌های عمومی معرفی و بازنمایی می‌کنند درحالی‌که این‌گونه نیست. زمانی که قرار شد یک فرماندار زن در سیستان و بلوچستان منصوب شود، تبلیغ شد که مردم این تصمیم را نمی‌پذیرند اما حضور مردم در معارفه حمیرا ریگی بسیار چشمگیر بود.
او ادامه داد: «وزارت کشور یک وزارتخانه حاکمیتی محسوب می‌شود بنابراین پست‌های این دستگاه به‌ویژه پست‌هایی که جنبه حاکمیتی آن بیشتراست مانند فرمانداران و بخشداران حساسیت‌های ویژه‌ای دارد. ما مثل بسیاری از دستگاه‌ها دستمان برای انتصابات باز نیست. بااین‌وجود کارنامه فعالیت فرمانداران زن جزو کارنامه‌های بسیار موفق در جمع بیش از ۴۰۰ فرماندار کشوراست که این اتفاق خوبی است.»
مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده همچنین گفت: «ما باید به‌تناسب توسعه حضور زنان در مشاغل به‌ویژه مدیریت‌ها، خدمات ارائه‌شده به آنان را افزایش دهیم. در شرایطی زنان را وارد رقابت با مردان می‌کنیم که آنان واقعاً در شرایط برابر نیستند. زنان مدیر در حالی در رقابت شغلی با مدیران مرد مقایسه می‌شوند که در خانواده هم باید نقش‌های خود را ایفا کنند.»

به گفته او متاسفانه در شرایط فعلی، زنان شاغل اعم از سطوح عمومی و سطوح مدیریتی خود باید شرایط لازم را برای ایفای نقش‌های چندگانه‌شان فراهم کنند درحالی‌که طبق فرمایش مقام معظم رهبری مسئولیت این کار با دولت است و دولت باید شرایطی را فراهم کند که زن شاغل بتواند به زندگی خانوادگی‌اش هم رسیدگی کند.

فرهمندپور در پایان گفت: «دولت باید شرایطی را فراهم کند که مسئولیت‌های خارج از خانه زنان به مسئولیت‌های داخل خانه آنان آسیبی نرساند و محیط شغلی برای زنان محیط سالمی باشد. در این زمینه تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است اما هنوز کافی نیست و مشکلات زنان را برای حضور در هر دو عرصه خانه و اجتماع حل نکرده است البته زنان ما این کار را با اتکا به تلاش، زحمت مضاعف، برنامه‌ریزی فردی و آسیب به خود و تحمل فرسایش مضاعف جسمی و روحی‌شان به‌خوبی انجام می‌دهند و به‌رغم همه این مشکلات، چهره موفقی از این تلاش به نمایش می‌گذارند.»
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: