به گزارش شفا آنلاین:بیماری‌های مغزی و سیستم عصبی از جمله مشکلاتی هستند که علیرغم پیشرفت فراوان در شاخه‌های مختلف پزشکی هنوز فاصله زیادی تا درمان قطعی دارند. بیماری‌های خودایمنی سلسله اعصاب و بیماری‌های مزمنی مثل پارکینسون درمانی ندارند و فقط می‌توان با داروهایی روند بیماری را کند کرد و یا از شدت علایم آن کاست اما این داروها هم چندان موثر نیستند. با این حال در سال‌های اخیر محققان تلاش‌های زیادی برای درمان این بیماری‌های به خرج داده‌‌اند. پارکینسون به دلیل مشکلات زیادی که برای مبتلایانش درست می‌کند به همراه ام‌اس در خط مقدم این تلاش‌ها است. بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین به این نام خوانده می‌شود. این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در قده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم تومور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود. این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروهایی مثلاً لوودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژیلین در درمان آن تجویز می‌شود. گاه از جراحی نیز استفاده می‌شود. البته نقش کاردرمانی و فیزیوتراپی در این زمینه بسیار زیاد است زیرا مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد می‌شود. حالا اما محققان امیدوارند از یک ترکیب ویژه در بدن کوسه برای درمان این بیماری استفاده کنند.
به گزارش سیناپرس وبه نقل از دیدبان علم؛ تنها در ایالات متحده امریکا بیش از یک میلیون نفر با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می کنند و هر ساله ۶۰ هزار مورد جدید این بیماری در آمریکا ثبت می شود.محققان امریکایی در سال ۱۹۹۰ راز سیستم ایمنی مقاوم گونه ای کوسه موسوم به سگ ماهی را کشف کردند.براساس یافته های دانشمندان، ترکیب ضدویروسی و آنتی‌بیوتیکی قوی موسوم به squalamine که در کبد و خون این نوع کوسه ماهی یافت می‌شود از عفونت‌های ویروسی در آنها پیشگیری می‌کند.
این ترکیب شیمیایی در مطالعات بالینی سرطان استفاده می‌شود و محققان معتقداند که این ماده پتانسیل کاهش تشکیل پروتئین های سمی مرتبط با توسعه پارکینسون را دارد.نتایج این تحقیق که در Proceedings of the National Academy of Sciences ارائه شده نشان می‌دهد که squalamine بر پروتئین alpha-synuclein که منجر به تجمع انبوه پلاک‌های سمی در بیماری پارکینسون می‌شود تاثیر داشته و تولید این ماده سمی را متوقف می‌کند. این علامت، یکی از نشانه‌های بیماری پارکینسون است.
مایکل زاسلوف، استاد جراحی مدرسه پزشکی دانشگاه جورج تاون در واشنگتن و همکارانش طی مطالعات حیوانی تاثیر این ماده در کاهش سرعت گسترش پارکینسون را اثبات کرده اند. محققان امیدوارند از این ماده برای درمان برخی از علائم و نشانه‌های پارکینسون استفاده کنند.
