به گزارش شفا آنلاین: روشهای طبیعی و تغذیهای وجود دارد که میتوان وضع بیمار را بهبود بخشیده و به درمان کمک کند:
برخلاف مبتلایان به پرکاری تیروئید، این بیماران باید از مصرف زیاد مواد غذایی گواتروژن پرهیز کنند و سبزیجات را به صورت پخته مصرف نمایند. مواد غذایی گواتروژن دار شامل انواع کلم، شلغم، روغن گلزا (کانولا) ، بادام زمینی، ارزن و سویا است. (سویا میتواند مانع جذب کافی داروهای تیروئید شود. بنابراین باید در مصرف آن احتیاط کرد.)
توجه داشته باشید که از نمک در پایان پخت غذا استفاده کنید، زیرا در غیر این صورت ید موجود در نمک هنگام برداشتن درب ظرف غذا، همراه با بخار خارج میشود. در این صورت شما میزان ید کمتری از آن چه که انتظار میرود دریافت خواهید کرد. در ضمن نمک یددار را نباید در شیشههای شفاف و در معرض نور نگهداری کرد. توجه کنید که زیادهروی در مصرف ید خود نیز باعث کم کاری تیروئید خواهد شد.
تنظیم کالری دریافتی برای جلوگیری از افزایش وزن ضروری است. برای این منظور مشاوره با کارشناس تغذیه، همراه با استفاده از درمان دارویی توصیه میشود.
اطمینان نسبت به تأمین مقادیر کافی ویتامینهای C ، A، E و ویتامینهای گروه B به ویژه B2 ،B3 ، B6 که برای تولید هورمون تیروئید ضروری هستند لازم است.
– منابع مناسب ویتامین C: توت فرنگی، آناناس، هندوانه، موز ، سیب زمینی و هلو.
– منابع مناسب ویتامین A: جگر، تخم مرغ ، ماهیهای روغنی، سبزیهای سبز رنگ (به جز گیاهان خانوادهای کلم مانند کلم بروکلی، گل کلم، کلم بروکسل. خانواده کلمها کاهش دهنده ید در بدن هستند.)، سبزیها و میوههای زرد و نارنجی رنگ. هر چه این میوهها و سبزیها پررنگتر باشند غلظت ویتامین در آنها بیشتر است.
– منابع مناسب ویتامین E: روغنهای گیاهی، مغز دانهها (به جز بادام زمینی) وغلات.
– منابع مناسب ویتامین B: غلات سبوس دار، گوشت گاو، گوشت ماکیان و ماهی.
مواد غذایی که در برنامه غذایی افراد مبتلا به کاری تیروئید باید محدود شود:
نمک بدون ید
برای عملکرد صحیح غده تیروئید و فعالیت های بدن به روزانه ۱۵۰ میکروگرم ید نیاز است. غذاهای دریایی بیشترین میزان ید را دارند. مثلا ۹۰ گرم ماهی کاد ۹۹ میکروگرم ید دارد. غذاهای دیگر هم به مقدار کمی ید دارند. اما با مصرف مواد غذایی معمولی نیاز افراد به ید برآورده نمیشود. بنابراین یددار کردن نمکها ضرورت مییابد به طوری که هر نصف قاشق چای خوری نمک یددار، ۱۴۲ میکروگرم ید دارد.
گواتروژنها
گواتروژن به مواد غذایی گفته میشود که باعث ایجاد گواتر میشوند. این مواد فعالیت آنزیم تیروئید پراکسیداز که برای وارد کردن ید به هورمونهای تیروئیدی لازم است را کاهش میدهند. گواتروژنها بسیار متنوع هستند: تیوسیانینها، برخی فلاوونوئیدها مانند کورستین، کامفرول و روتین و … از آن جمله هستند.
تیوسیانینها، مهمترین گواتروژن
تیوسیانینها ترکیبات گوگردداری هستند که در انواع گونههای گیاهی یافت میشوند. تیوسیانینها جذب ید توسط غده تیروئید را کاهش میدهند. زیرا تیوسیانینها برای ورود به غده تیروئید با ید رقابت میکنند.
ید اضافی در رژیم که به وسیله نمک یددار تامین میشود باعث پیروزی ید در این رقابت میشود.
تیوسیانینها در خانواده کلم به فراوان یافت میشوند، خانواده کلم شامل موارد زیر است: کلم برگ چینی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم، کلم برگ سفید، کلم برگ قرمز، کانولا، بروکلی چینی، کلم چینی، ترب کوهی، کلم پیچ، کلم قمری، دانه خردل، خردل سبز، تربچه، شلغم، واسابی، شاهی آبی، آروگولا و … .
همچنین از دیگر مواد غذایی سرشار از تیوسیانین میتوان این موارد را ذکر کرد: سیب زمینی شیرین، کاساوا، ذرت، بذر کتان، لوبیا لیمنسیس و …. . تمام این گیاهان تا زمانی که زنده هستند و برداشت نشدهاند تیوسیانین ندارند. اما با برداشت شدن، تیوسیانینها تولید میشوند.
فلاونوئیدها، فراوانترین گواتروژنها
بیش از ۳ هزار نوع فلاوونوئید در ترکیب مواد غذایی کشف شده است که از جمله مهمترین آنها می توان فلاوونوئیدهای موجود در دانه های سویا را نام برد. این فلاوونوئیدها عبارتند از: جنیستئین و دائیدزئین. فلاونوئیدهای سویا فعالیت تیروئید پراکسیداز را کاهش میدهند.
نکته قابل توجه این است که حتی پختن هم از فعالیت گواتروژنیک سویا نمی کاهد. مطالعات متعدد اثرات ضد تیروئید سویا را به اثبات رسانده است. این مطالعات نشان میدهد نوزادانی که از فورمولاهای برپایه سویااستفاده میکنند، در خطر هیپوتیروئیدیسم و بیماریهای خودایمنی تیروئید قرار دارند.
وقتی یک نوزاد با کم کاری تیروئید متولد میشود باید مکملهای هورمون تیروئید به وی داده شود تا کمبود او جبران شود. متخصصان توصیه میکنند که این نوزادان از فورمولاهای حاوی سویا پرهیز کنند.
در افراد بزرگسال نیز اگر دریافت ید ناکافی باشد باید مصرف سویا محدود شود. مثلا گیاهخواران به دلیل مصرف بیشتر سویا (حدود ۳ برابر افراد عادی) بیشتر در معرض خطر کم کاری تیروئید قرار دارند.
از دیگر مواد غذایی سرشار از فلاوونوئیدها میتوان به ارزن اشاره کرد. ارزن در برخی مناطق دنیا به عنوان منبع غذایی افراد است. ارزن دارای فلاوونوئیدی به نام اپیگنین است که فعالیت تیروئید پراکسیداز را کاهش می دهد. این فلاوونوئید در مواد زیر نیز یافت میشود: بابونه، مرکبات، جعفری، پیاز، آبجو، جوانه گندم و …. .
خانواده کورستین
خانواده کورستین (که شامل کورستین، کامپفرول و روتین میباشد) از دو راه با متابولیسم هورمون های تیروئیدی تداخل دارند.
۱٫ کاهش فعالیت تیروپراکسیداز: آنزیمی که برای وارد کردن ید به هورمون تیروئید لازم است.
۲٫ کاهش فعالیت دیودیناز کبدی: آنزیم کبدی که برای فعالیت هورمون تیروئید لازم است.
– کورستین در پیاز، چای، بروکلی، مویز سیاه، سیب، انگور، بلوبری، جینکوبیلوبا و زردآلو یافت میشود.
– کامپفرول در چای، گریپ فروت، کاسنی و… وجود دارد و بیشتر از کورستین جذب میشود.
– روتین در گندم سیاه، مارچوبه، مرکبات و … یافت میشود و کمتر از کورستین جذب میشود.سایت پزشکان بدون مرز