کاردرمانگرها پوشش بیمه‌ای خدمات خود را به عنوان مطالبه‌ای اجتماعی می‌خواهند

شفا آنلاین:  کاردرمانی Occupationa- therapy شاخه‌ای از علوم پزشکی است که هدف آن بازپروری فرد به گونه‌ای است که بتواند به‌طور مستقل زندگی کند، مولد باشد و از زندگی خود لذت ببرد.

به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید  فردی که طرف کاردرمانی است کسی است که به علت بیماری، تصادف یا کهولت سن توانایی‌های طبیعی را که افراد دیگر دارند نداشته یا آنها را از دست داده است.


 کودکانی که به علت مشکلات مادرزادی توانایی‌های طبیعی را ندارند، کسانی که به علت عقب افتادگی‌های ذهنی نمی‌توانند کارهای معمولی را انجام بدهند، افرادی که به علت افزایش سن و ناتوانی‌های ناشی از آن در مراقبت از خود دچار مشکل شده‌اند، کسانی که به علت آسیب‌های ناشی از تصادف نمی‌توانند، فعالیت‌های شغلی خود را مانند قبل انجام بدهند و بسیاری افراد دیگر می‌توانند از کمک یک کاردرمان‌گر استفاده کنند. کاردرمان‌گر به فرد ناتوان یاد می‌دهد که چگونه از خود مراقبت کند، به چه صورت کار کند و چگونه تفریح کند. به وی آموزش می‌دهد، تا یاد بگیرد چگونه غذا بخورد، لباس بپوشد، حمام برود، غذا درست کند و کارهای خانه و مدرسه و محل کارش را انجام دهد. کاردرمان‌گر هر چیزی را که مانع انجام فعالیت‌های طبیعی شخص باشد تغییر می‌دهد. وی در محیط زندگی و کار فرد تغییراتی می‌دهد تا وی بهتر بتواند زندگی کند. در نوع کار شخص تغییراتی می‌دهد تا بهتر بتواند از عهده وظایف محوله خود برآید. ابزارهای خاصی به فرد می‌دهد تا وی با کمک آنها بتواند بهتر کارهایش را انجام دهد و مهارت‌های فرد را در انجام فعالیت‌هایش افزایش می‌دهد. اما آنچه چالش ایجاد می‌کند، این است که در کشور وضعیت این رشته و خدمت درمانی چگونه است.

به گفته رئیس انجمن کاردرمانی کشور، «متاسفانه نظام سلامت ما در ۳۵ سال گذشته از خدمات توانبخشی و کاردرمانی دور مانده بود و همین مسئله باعث شده تا بیماران ما نتوانند از خدمات پیشگیری در سطح اول استفاده کنند.» همین سطح اول نبودن خدمات کاردرمانی منجر شده، بسیاری از خدماتی که می‌توان برای بیمار انجام داد تا وی ناتوان نشود، مورد غفلت واقع شود. فردی که معلول یا ناتوان می‌شود، با مشکلات روحی دست و پنجه نرم می‌کند.

 اینجاست که یک متخصص کاردرمانگر باید حضور داشته باشد. کاردرمان‌گر باید سعی کند، موانع فاکتورهای محیطی زمینه‌ساز افسردگی را از دریچه نگاه بیمار بنگرد و فرصت‌های تغییر فرد، عملکرد یا محیطش را ارزیابی کند. آنچه مسلم است، شرایط محیطی که بسیاری از افراد آن را دلیل پیدایش علائم افسردگی و به وجود آمدن تنش‌ها و خلق پایین می‌بینند، ممکن است، به‌راحتی قابل تغییر نباشد. برای نمونه شرایط اقتصادی در شرایطی مانند جنگ یا تحریم، به سادگی تحت کنترل فرد نیست، اما اینکه این شرایط چگونه از دیدگاه فرد تعبیر می‌شود و راهبردهای فرد برای سازگاری با این شرایط چگونه بر عملکردش تاثیر می‌گذارد، قابل تامل، تحلیل و بررسی است و اینجاست که دارو الزاما نگاه و تعبیر فرد را از خود و دنیایش تغییر نمی‌دهد.

اما کاردرمانی به ایجاد این بینش در مسیر مرور شرایط موجود به فرد کمک می‌کند. در حال حاضر درمان‌های متداول امروز برای مواجهه با اختلال افسردگی در کشورهای غربی به‌ویژه انگلستان دارودرمانی، کاردرمانی، روان درمانی و مشاوره مبتنی بر دیدگاه‌های شناختی-رفتاری و به‌ویژه درمان‌های براساس دیدگاه ذهن آگاهی است. با وجود اهمیت این رشته، بیمه‌ها از پوشش خدمات آن سرباز می‌زنند. خلاء بیمه‌ای باعث شده که سواستفاده‌هایی نسبت به رشته کاردرمانی صورت بگیرد، به طوری که مردم و بیماران دچار آسیب می‌شوند. افرادی با قصد سود مالی خود را جای کاردرمانگر گذاشته و با دریافت هزینه کمتر اقدام به کاردرمانی می‌کنند. لذا چنانچه خدمات کاردرمانی تحت پوشش قرار بگیرد، مردم برای اینکه هزینه کمتر بپردازند، در دام سودجویان نمی‌افتند. بیمه مطالبه‌ای است که کاردرمانگر آن را به عنوان مطالبه‌ای اجتماعی می‌خواهد.