عمده تغذیه بیمارستانها به این صورت بود که آشپزخانه غذایی را طبخ میکرد و به صورت مساوی در اتاقهای بیمارستان تقسیم میشد.
شفا آنلاین:در سالهای گذشته مسئله تغذیه در بسیاری از بیمارستانها نامفهوم بود.
کمتر بیمارستانی بود که به تغذیه تخصصی توجه نشان بدهد.
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید عمده تغذیه
بیمارستانها به این صورت بود که آشپزخانه غذایی را طبخ میکرد و به صورت
مساوی در اتاقهای بیمارستان تقسیم میشد. نهایت رعایت این بود که غذا کم
نمک باشد
. با این حال در سالهای اخیر شاهد بودیم که در بسیاری از
بیمارستانها، کارشناس تغذیه حضور دارد و سعی میشود تا با استفاده از
رژیمدرمانی، به روند بهبود بیمار کمک شود. با این حال رشد این مسئله، نقش
کارشناسان و فارغالتحصیلان رشته تغذیه را بیشتر میکند و باعث میشود که
آنها تلاش کنند تا اطلاعات و دانش خود را به روز نگه دارند. البته باید گفت
که هیچ راهی بدون چالش نیست و از جمله مشکلات ارتقا تغذیه تخصصی در
بیمارستانها، کمبود نیروی کارشناس تغذیه در بیمارستانها، ورود افراد غیر
مرتبط با تغذیه در این امور از جمله مسائل مهم این حوزه است که در اولین
همایش «حرفهایگری در رژیم درمانی» مورد بحث و بررسی صاحبنظران این حوزه
قرار گرفت. این همایش روز جمعه 3 دیماه در انستیتو تغذیه ایران به همت
انجمن تغذیه ایران برگزار شد.
کارشناسان نگران آینده کاری خود هستند
«کارشناسان
تغذیه این روزها احساس میکنند که امنیت شغلی ندارند.» جلالالدین میرزای
رزاز، رئیس انجمن تغذیه ایران، در اولین همایش «حرفهایگری در
رژیمدرمانی» با بیان این موضوع گفت: «این مسئله عمدتا با ورود افراد با
رشتههای غیر مرتبط به بازار کار آنها به وجود آمده است اما این موضوع
نباید دغدغه اصلی آنها باشد. مسئلهای که باید آنها را نگران کند، عدم
آشنایی و حرفهای بودنشان در بازار کار تغذیه است. در اینجاست که اگر غافل
شوند، باید احساس ناامنی کنند.»
او
با بیان اینکه دانش کافی، رفتار و نحوه ارتباطگیری با بیمار 3 پارامتر
مهم حرفهایگری است، توضیح داد: «کارشناسان تغذیه باید در طول دوره تحصیل
خود بکوشند تا این 3 پارامتر را تقویت کنند. در این صورت است که دیگر نیازی
نیست که نگران رشتههای غیرمرتبط باشند.»
میرزای
رزاز با اشاره به برگزاری دورههای RD گفت: «کارشناسان تغذیه در دوران
تحصیلی کارشناسی خود 85 درصد این دوره را دیدهاند ولی افراد در رشتههای
غیرمرتبط، کاملا با آن بیگانه هستند؛ در نتیجه در این دورهها گیر
میافتند. بچهها اگر مهارتهای خود را تقویت کنند اصلا نباید برای بازار
کار آینده تغذیه نگران باشند.»
رئیس
انجمن تغذیه ایران با اشاره به مشکلات کارشناسان تغذیه بالینی در
بیمارستانها گفت: «در دو تا سه دهه گذشته، شرح وظایف کارشناسان تغذیه به
خوبی دیده و نوشته نشده است. کما اینکه در طول تحصیل، چند واحدی که
کارشناسان تغذیه در خصوص مدیریت تغذیه بالینی در دانشگاه میخوانند، عمدتا
از متون و مطالب قدیمی بوده که دیگر کاربرد اجرایی ندارند. در حالی که
باید با توجه به نگرشهای جدید همه دستورالعملهای وزارت بهداشت استخراج
شوند تا کارشناسان تغذیه بدانند که چه انتظاراتی از آنها دارند.»
او
با اشاره به وظایف مدیر خدمات غذایی در بیمارستان گفت: «کارشناسان تغذیه
در این قسمت با دو قسم از انتظارات مواجه هستند که شامل کارشناسی و مشاوره
تغذیه میشود. در قسمت کارشناسی تغذیه از صفر تا صد تهیه غذا در بیمارستان
باید زیر نظر کارشناس تغذیه باشد. این به این معنا نیست که خود را درگیر
تهیه غذا کند. در چارتهای تعریف شده وزارت بهداشت افراد زیادی وجود دارند
که این امر را انجام میدهند ولی مسئولیت نهایی بر عهده فارغالتحصیل تغذیه
است. سری دوم وظایف مدیر خدمات غذایی، بحث مشاوره تغذیه در بیمارستان است
که در برخی از بیمارستانهای کوچکتر که امکانات کمتری دارند، یک فرد
مسئولیت هردو وظیفه را دارد.»
او
معتقد است که یکی از مهمترین وظایف مشاوره تغذیه این است که به سیستم
درمان ورود پیدا میکند و بتواند با تیم درمان تعاملی را بر اساس مستنداتی
که به آنها آموزش داده شده، ایجاد کند.
کارشناسان تغذیه بازوان اجرایی وزارت بهداشت
پریسا
ترابی، مسئول گروه تغذیه بالینی در دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات
بالینی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این مراسم گفت: «قبل از سال
89 چنین برنامهای در وزارت بهداشت وجود نداشت و بعد از آن بود که در
معاونت درمان، گروه تغذیه بالینی تشکیل شد. در حقیقت آنچه در کشور انجام
میگیرد بر عهده دو نفر است. با توجه وسعت کاری که قرار است در
بیمارستانها انجام شود، میتوان فهمید که با چه سرعتی این کار پیش میرود.
کارشناسهای تغذیهای که در معاونتهای درمان دانشگاهها داریم، بازوان
اجرایی ما هستند.»
او
با اشاره به اهداف ارتقا و توسعه رژیمدرمانی در بیمارستانها تصریح کرد:
«سه هدف را در تغذیه بالینی در بیمارستانها دنبال میکنیم که شامل مدیریت
خدمات غذایی در بیمارستانها (آن غذایی که در بیمارستان در اختیار بیمار
قرار میگیرد)، گسترش و ارتقای کیفیت تغذیه و رژیمدرمانی برای بیماران و
ارتقا توانمندیها و توانمندسازی کارشناسان تغذیه در بیمارستانها است.»
ترابی
با بیان اینکه در بیمارستانها حضور کارشناسان تغذیه اجباری است، گفت: «در
حال حاضر پرستارها مسئولیت ارزیابی تغذیه بیمار را برعهده دارند. اگر
فردی در معرض سوتغذیه باشد، باید کارشناس تغذیه بالینی را به بالین بیمار
بیاورند. بر طبق اعتباربخشی بیمارستانها حدود 18 بیماری است که باید
درخواست کارشناس رژیمدرمانی برایشان تجویز شود.»
او
با اشاره به نقش مهم کارشناسان تغذیه تصریح کرد: «در حال حاضر 36 عنوان در
برنامه آموزش مداوم کارشناسان تغذیه بیمارستانها تدوین شد زیرا تنها
ارزیابی کافی نیست و کارشناسان باید بتوانند حرفی برای گفتن داشته باشند..»